Stowarzyszenie Ptaki Polskie już po raz szósty organizuje Noc Sów. Jest to ogólnopolskie wydarzenie edukacyjne poświęcone tym ptakom; odbędzie się w dniach 31 marca – 2 kwietnia 2017 roku.
Nie jest łatwo zorganizować wyprawę do lasu w trakcie lub po ulewie. Uczniowie najczęściej nie mają odpowiedniego obuwia. Przedszkolaki i uczniowie z klas 1-3 zazwyczaj mają kalosze, natomiast u młodzieży jest z tym już trudniej. A jest taka fantastyczna oferta na rynku, także kaloszy ocieplanych.
Wędrując dzisiaj leśną ścieżką wypatrywałam jakiejś oznaki wiosny. Wpatrywałam się w ściółkę i nagle zauważyłam czerwone skupienie owadów – kowali bezskrzydłych. Za chwilę drugie, trzecie … dwudzieste szóste. Na odcinku ok. 10 metrów 26 skupień po kilkanaście, kilkadziesiąt owadów. Wyglądało to zadziwiająco. Zaczęłam się zastanawiać, skąd taka masa owadów w tym miejscu. Po powrocie do domu sięgnęłam po książkę i zrozumiałam. Kowale bezskrzydłe żywią się między innymi owocami lipy, a w miejscu gdzie je zaobserwowałam rośnie wielka lipa, która każdego roku obficie owocuje.
Pojawiły się pierwsze wcześnie kwitnące rośliny – zwiastuny wiosny. W lutym można wypatrywać m.in. następujących gatunków: dereń właściwy, gwiazdnica pospolita, leszczyna pospolita, podbiał pospolity, starzec zwyczajny, stokrotka pospolita, śnieżyca wiosenna, śnieżyczka przebiśnieg, tasznik pospolity, wawrzynek wilczełyko, wiosnówka pospolita.
Dostałam w prezencie dwa bardzo ciekawe wydawnictwa Magurskiego Parku Narodowego: Przewodnik terenowy do oznaczania gatunków drzew oraz Mój dziennik, kalendarz obserwacji terenowych w Magurskim Parku Narodowym. Przewodnik terenowy do oznaczania gatunków drzew
Zgromadziłam sporo książek opisujących doświadczenia/eksperymenty. Do dzisiaj ranking wyglądał następująco:
Ponieważ zrobiła się ładna zima, sporo czasu spędziłam ostatnio z dziećmi w lesie. Byłam pewna, że skończy się to mega zaziębieniem, a tu nic (bardzo zmarzłam, muszę pomyśleć o cieplejszej kurtce). Leśny rajd rozpoczęły przedszkolaki; były bardzo dzielne. Na szczęście do lasu jest blisko, ok. 50 metrów, mimo wszystko drogę urozmaiciłam im „wędrówką po tropie” – jak wilki. Ja szłam pierwsza, a dzieci miały stawiać stopy w moich śladach.
Przestudiowałam dwa artykuły znajdujące się w publikacji pokonferencyjnej Centrum Nauki Kopernik: Czachorowski S. 2016. Uczestnictwo w powstawaniu wiedzy. W: Centrum Nauki Kopernik. Konferencja Pokazać – Przekazać 2016 26 – 27.08 Warszawa.
W punkcie ze starą prasą moją uwagę przyciągnęło czasopismo z mrówkami na okładce. Zajrzałam do środka i … kupiłam. Ile fajnych rzeczy mogę teraz zrobić. Sporo już zrobiłam!
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 28 września 2004 roku w sprawie gatunków dziko występujących zwierząt objętych ochroną, czyszczenie budek może się odbywać od 16 października do końca lutego. W pozostałym okresie budka podlega ochronie – jest traktowana jako siedlisko.
Takie programy są opracowywane dla każdego nadleśnictwa Lasów Państwowych na okresy 10-letnie. Termin koresponduje z opracowaniem Planu Urządzenia Lasu. Program określa zakres i zadania edukacji prowadzonej w nadleśnictwie. Ważna informacja dla potencjalnych partnerów, którzy są zainteresowani współpracą na tym polu z leśnikami – przy opracowywaniu programu powinni oni współpracować z lokalnymi podmiotami działającymi na polu formalnej i nieformalnej edukacji ekologicznej społeczeństwa. Potencjalni partnerzy: szkoły, ośrodki edukacji ekologicznej, parki krajobrazowe, parki narodowe, samorządy, media, organizacje pozarządowe.
Mam tu na myśli tematy zajęć terenowych. A to taki wdzięczny temat, w dodatku obiekty są w lesie przez cały rok. Jest tylko jeden problem, trudno jest zapanować nad pasję zbierania grzybów przez uczestników spotkania. Ja przed zajęciami w lesie ustalam sztywne zasady: NICZEGO NIE POZYSKUJEMY!
