Las po ulewie
Nie jest łatwo zorganizować wyprawę do lasu w trakcie lub po ulewie. Uczniowie najczęściej nie mają odpowiedniego obuwia. Przedszkolaki i uczniowie z klas 1-3 zazwyczaj mają kalosze, natomiast u młodzieży jest z tym już trudniej. A jest taka fantastyczna oferta na rynku, także kaloszy ocieplanych.
Wracając do tematu, podczas obfitych opadów deszczu można zaobserwować wpływ roślinności na gleby. W lesie krople deszczu zatrzymują się w koronach drzew, w szczelinach kory, na krzewach i roślinach runa. Gdy już woda dotrze do dna lasu, zatrzymuje się w ściółce, próchnicy, tylko niewielka ilość przenika głębiej. I na tym polega cudowna rola lasu w kumulowaniu wody. Później jest powoli wyparowywana, co ma wpływ na specyficzny mikroklimat lasu.
Zupełnie inaczej to wygląda na drogach leśnych; na glebach pozbawionych roślin i ściółki tworzą się kałuże. Jest to szczególnie nasilone wczesną wiosną, gdy zamarznięta gleba uniemożliwia wsiąkanie wody. Można także zaobserwować erozję – tworzą się kanały, którymi spływa woda, unosząc cząstki gleby. Jest to proces naturalny, jednak jego tempo i nasilenie zależą w dużym stopniu od działalności człowieka. Jest to szczególnie groźne na nierównym terenie o ubogiej szacie roślinnej. Tam korzenie nie umacniają gleby; w wyniku erozji część substancji mineralnych i materii organicznej zostaje z gleby bezpowrotnie usunięta. Zostaje obniżona jej wartość użytkową, co jest rekompensowane intensywnym nawożeniem.
Temat jest niezwykle interesujący i łatwy do zaobserwowania podczas wypraw do lasu. Nawet na terenie nizinnym są nierówności terenu, umożliwiające zaobserwowanie erozji wodnej. Na zdjęciu uczniowie obserwujący wodę spływającą z leśnej drogi do rowu melioracyjnego.
Hanka
edukator@erys.pl
