Zimowa przerwa edukacyjna
Zima jest dla edukatorów okresem odpoczynku od lekcji w lesie, prowadzonych z dziećmi i młodzieżą. W tym czasie nauczyciele rzadko decydują się na wyprawę do lasu ze swoimi podopiecznymi. Zorganizowanie zajęć terenowych, czy wycieczki, odkładają na maj i czerwiec.
W tradycji polskiej szkoły to właśnie te miesiące są okresem, kiedy uczniowie pod opieką nauczycieli wyruszają w teren. Tym bardziej więc ucieszyłam się, gdy zgłosiła się do mnie nauczycielka z okolicznej szkoły z prośbą, aby pomóc jej nauczyć młodzież rozpoznawania drzew nagonasiennych. Miła przerwa w pracy biurowej.
Ponieważ grupa miała przyjechać dopiero za trzy dni, miałam czas, aby spokojnie zastanowić się nad tym, jak zajęcia zorganizować. Z jednej strony powinny być dla młodzieży atrakcyjne, z drugiej - musi zostać osiągnięty cel: umiejętność rozpoznawania drzew nagonasiennych. Na szczęście to się nie wyklucza.
Pomyślałam, że uczniowie najszybciej nabędą umiejętność rozpoznawania drzew iglastych, pracując samodzielnie. Ułożyłam więc na potrzeby zajęć klucz dychotomiczny, umożliwiający rozpoznanie sześciu gatunków rosnących w okolicy. Wybrane drzewa oznaczyłam, pisząc kredą na korze numery (od 1 do 6). Do pnia modrzewia przywiązałam zdjęcie gałązki z igłami.
Uczniowie pracowali w sześciu grupach, zgodnie z otrzymanym tekstem przewodnim. Każdy uczeń dostał KLUCZ DO ROZPOZNAWANIA WYBRANYCH GATUNKÓW NAGONASIENNYCH. Grupy miały kolejno rozpoznać wszystkie oznaczone drzewa. Przy okazji uczniowie wykonywali inne jeszcze zadania – szkic sylwetki, pomiar grubości, szkic szyszki… W trakcie samodzielnej pracy uczniów, pomagałam im w razie potrzeby dostrzec cechy gatunków oraz tłumaczyłam, jak należy posługiwać się kluczem. Na koniec zajęć, w trakcie porównywania wyników pracy, uczniowie wymieniali cechy, na podstawie których określili nazwy poszczególnych drzew. Jako leśnik, opowiedziałam młodzieży o znaczeniu poszczególnych gatunków w leśnictwie.
Zajęcia były wyjątkowo malownicze. Zimą, drzewa iglaste szczególnie ładnie prezentują się na tle bezlistnych drzew liściastych. Zielone igły lekko przyprószone śniegiem, cisza, od czasu do czasu stukanie dzięcioła … po prostu bajka.
