Zbyt długi ten weekend
Myślę, że już złapałam oddech, czas do pracy. Wprawdzie planowałam wytrzymać do soboty, jednak nie udało się. Zbierałam dzisiaj i przygotowywałam do scanowania materiały o mrówkach dla zaprzyjaźnionego przedszkola, no i co było do przewidzenia, zainteresowała się nimi mała Lilka (4 lata). Jej uwagę przyciągnął cykl życiowy mrówki. Z pasją malowała jajka, larwy, poczwarki, imago.
Zadawała dużo pytań, ja wyjaśniałam. I co zwróciło moją uwagę? Ten cykl wcale jej nie zdziwił. To przecież takie oczywiste, najpierw są jajka, wykluwają się z nich larwy, które przeobrażają się w poczwarki, a te w mrówki. Ostatecznie narysowała swoją mrówkę. Niestety nie jest poprawna merytorycznie; do tematu pewnie kiedyś wrócimy.
Ważne, że mrówkami się zainteresowała. Ja jej nie zachęcałam. Mało tego, nie kontynuowałam tematu, ponieważ akurat w programie „Uwaga” było o leśnych przedszkolach (co mnie bardzo interesuje i specjalnie włączyłam telewizor), a gdy się skończył ze zdziwieniem stwierdziłam, że Lila zasnęła.
Ale dało mi to do myślenia. Przypomniałam sobie, jak podczas prac w szkolnym rezerwacie przyrody dzieci z klasy 2. konstruowały w hotelu dla owadów hamaki dla mrówek. Tak! Tak! Proszę się nie śmiać. Dlatego na zajęciach przyrodniczych maj poświęcimy mrówkom. Będą opowiadania, malowanki, układanki, doświadczenia. No i dzieci dowiedzą się, że mrówki nie korzystają z hamaków. Opowiem im, jak ważne są dla lasu.
Dlaczego wcześniej nie podjęłam tematu? Otóż w okolicy szkoły nie było mrowiska. Na szczęście zostało ostatnio odkryte przez uczniów klasy 4. podczas zajęć poświęconych określeniu indeksu potencjalnej różnorodności biologicznej.
Już nie mogę doczekać się wtorku!
Hanka
