Planowanie spotkania edukacyjnego

Sierpień zdominowały przygotowania do nowego roku szkolnego. Studiuję różne materiały i wciąga mnie to coraz bardziej: podręczniki do przyrody, ćwiczenia, atlasy, rozkład materiału, plan wynikowy, podręczniki metodyczne … Przebojem jest książka „Pedagogika planu daltońskiego” i materiały ze szkolenia „Ocenianie kształtujące a planowanie lekcji” (P. Ewa Borgosz, Centrum Edukacji Obywatelskiej).
28.08.2016

Sierpień zdominowały przygotowania do nowego roku szkolnego. Studiuję różne materiały i wciąga mnie to coraz bardziej: podręczniki do przyrody, ćwiczenia, atlasy, rozkład materiału, plan wynikowy, podręczniki metodyczne … Przebojem jest książka „Pedagogika planu daltońskiego” i materiały ze szkolenia „Ocenianie kształtujące a planowanie lekcji” (P. Ewa Borgosz, Centrum Edukacji Obywatelskiej).

Efektem tych studiów będą już niedługo trzy nowe pozycje w domowej bibliotece:

  1. Marzano Robert J. 2012.Sztuka i teoria skutecznego nauczania. Wydawnictwo Civitas, Warszawa.
  2. Petty G. 2013.Nowoczesne nauczanie. Praktyczne wskazówki i techniki dla nauczycieli, wykładowców i szkoleniowców. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Sopot.
  3. Rener R., Wenke H. 2011. Pedagogika planu daltońskiego. Praktyczna inspiracja. Wydawnictwo SOR-MAN.

 

Niedługo do lasu wyruszą uczniowie pod opieką swoich nauczycieli. Dla leśników-edukatorów będzie to okres wytężonej pracy. Wielu z nich będzie musiało godzić swoje stałe obowiązki ze spotkaniami edukacyjnymi. Dlatego chcę przypomnieć o konieczności podawania uczniom jasnego celu wyprawy do lasu; sprzyja to jego osiągnięciu. We wspomnianych wcześniej materiałach ze szkolenia „Ocenianie kształtujące a planowanie lekcji” zamieszczono „leśny przykład” obrazujący jakie to jest ważne:

„Można sobie wyobrazić sytuację, gdy idziemy z uczniami na spacer do lasu. Jeśli nie określimy celu, do jakiego mamy dojść, to nasi podopieczni będą szli powoli, być może rozbiegną się, ktoś zostanie w tyle, a ktoś inny wybiegnie do przodu, a nauczyciel będzie się niepokoił, czy nic nikomu się nie stanie. Jeśli jednak przedstawimy cel, do którego podążamy (np. polana w lesie), sposób dojścia (np. wzdłuż oznaczonego szlaku) i może jeszcze coś atrakcyjnego u celu (np. ognisko, na które po drodze mamy nazbierać chrust), to uczniowie będą w sposób świadomy zmierzać do celu.”

Hanka

edukator@erys.pl