Najpierw były snopki zboża
Jednym z symboli Bożego Narodzenia jest zielone drzewko iglaste, najczęściej świerk i jodła, powszechnie nazywane choinką. Jednak w minionych wiekach, domów nie zdobiły choinki. Na wsiach stawiane były snopy zboża symbolizujące dostatek. Tradycja ustawiania w domach choinki pojawiła się najwcześniej w Niemczech. Tam też po raz pierwszy zastąpiono żywe drzewka sztucznymi choinkami, które były produkowane z gęsiego pierza. Natomiast pierwszą sztuczną choinkę wykonaną z włosia wyprodukowano w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Była ona trwalsza od zrobionej z pierza i można było na niej wieszać więcej ozdób.
O tym opowiedziałam dzieciom na grudniowych zajęciach. Pomimo, że pogoda nie była nastrojowa, wyszliśmy na chwilę do lasu, ponieważ celem spotkania było poznanie gatunków iglastych.
Wytypowałam cztery podstawowe gatunki: sosnę zwyczajną, jodłę pospolitą, świerk pospolity i modrzew europejski. Dzieci otrzymały klucz opisowy i doskonale sobie poradziły. Żadnych wątpliwości nie miały przy modrzewiu, ponieważ na gałązkach nie było igieł. Chociaż inne gatunki także okazały się łatwe. Każdy ma tak jednoznaczne cechy, że trudno się pomylić. U sosny igły wyrastają po dwie, u jodły są płaskie, a u świerka kanciaste. Zwracaliśmy uwagę na detale, ale raczej jako ciekawostkę, a nie cechę podstawową.
Część terenową zakończyliśmy konkursem, który odbył się w sali, ponieważ na dworze wiało i padało. Dzieci rozpoznawały poszczególne gatunki drzew z zasłoniętymi oczyma. Rywalizacja była ostra. Każe dziecko podjęło próbę.
Podczas zakończenia podkreśliłam, że sprzedawane przez leśników jodły i świerki pochodzą ze specjalnych plantacji lub cięć pielęgnacyjnych. Dopiero drzewka odpowiednio przystrojone stają się choinkami.
Hanka
