Leśne podchody

Może zainspiruję nauczycieli lub leśników; mogą wspólnie zorganizować bardzo atrakcyjne dla dzieci zajęcia.

Zaczęło się od tego, że na studiach podyplomowych Edukacja przyrodniczo-leśna, odbywających się na Uniwersytecie Rolniczym w Krakowie poznałam leśniczkę mieszkającą w pobliżu szkoły Eureka i pracującą w Nadleśnictwie Chojnów, P. Małgorzatę Kazimierczak. Już wtedy zaświtała mi myśl: Zrobimy razem coś fajnego dla dzieci. A gdy podczas prezentacji zaliczającej studia opowiadała o opracowanym rajdzie wiedziałam, że to będzie rajd. Ostatecznie zrobiłyśmy podchody, stwierdziłam, że są bardziej odpowiednie dla małych dzieci (klasy I-III szkoły podstawowej).

Pomysł był, zgoda Gosi także, należało to sformalizować. Dyrekcja szkoły poprosiła Nadleśnictwo o oddelegowanie Gosi do pomocy przy podchodach. Poszło gładko.

Wszystko udało się tak, jak zaplanowałyśmy (wcześniej zrobiłyśmy rekonesans w terenie). Podchody odbyły się dla czterech grup dzieci. Trochę obawiałam się, że pogoda zawiedzie, ale udało się; pierwszego dnia było pochmurno, drugiego słonecznie. Gosia, jako gospodarz terenu, szła z pierwszymi grupami dzieci, natomiast ja jako nauczyciel (jestem w tej szkole Panią od Przyrody) z drugimi. To były klasyczne podchody – dzieci z pierwszej grupy zostawiały zadania i znaki (strzałki, koperty, wstążki wieszane na gałęziach) dla dzieci z grupy drugiej. Jednak nasze podchody obfitowały w zadania o treści leśnej.

Ø   Co powstaje z żywicy? Co powstaje najdłużej?

Ø   Uratuj żabę (wpadła do odkrywki glebowej)

Ø   Niech każdy z was zabierze ze sobą 10 szyszek

Ø   Znajdź drzewo z którego są te kwiaty?

Ø   Co z roślinek które rosną dookoła ciebie będzie można zjeść latem?

Ø   Znajdźcie przynajmniej 1. bezkręgowca

Ø   Pomierzcie warstwy gleby (w odkrywce glebowej)

Ø   Jaki film przypomina wielki dąb?

Ø   Ojej ile śmieci w naszym lesie. Wymień 10 rodzajów odpadów wyrzucanych do lasu

Ø   Kto korzysta z suchych drzew w lesie?

Ø   Ile nóg mają owady?

Ø   Kto odwiedził nasz las i zostawił trochę śladów? (dzik)

Ostanie zadanie „Znajdźcie nas” umieszczone było pod wielkim dębem na polanie. Dzieci z grupy drugiej rzuciły się w kierunku krzewów tarniny, gdzie ukryte były dzieci z grupy pierwszej. Gonitwy po polanie nie było końca.

Podchody zakończyło podsumowanie, sprawdzenie poprawności wykonanych zadań i wyjaśnienia P. Gosi. Dzieciom bardzo się podobało, nam także.

I na koniec taka moja refleksja: Dzieci o podchodach wiedziały dwa tygodnie wcześniej i bardzo na nie czekały. Były cudnie przygotowane – odpowiednio ubrane i wyposażone. A to były małe dzieci! Poziom emocji podczas podchodów był bardzo duży, dlatego dużą pomocą byli towarzyszący nam nauczyciele.

Hanka

edukator@erys.pl