Jak leśnik z leśnikiem
Jestem pod wielkim wrażeniem ostatniego spotkania z leśnikami – edukatorami. To co robią w terenie jest naprawdę imponujące. I swoboda z jaką opowiadają o swoich doświadczeniach … Dało mi to do myślenia i pobudziło do refleksji nad tym co robię.
Mam świadomość, że poziom edukacji jest różny, różnie są także rozłożone akcenty. Jednak leśnicy-edukatorzy nie unikają tematów im bliskich, dotyczących np. ochrony lasu, łowiectwa czy użytkowania lasu. Nie ograniczają się do rozpoznawania gatunków drzew, smakowania leśnych owoców czy pokazywania warstw lasu. Gdy jest okazja pokazują leśne maszyny (np. zrębkowanie, czy układanie drewna w stosy). A jeszcze gdy uczestnicy spotkania mogą nabić numer … Robi to wrażenie nie tylko na dzieciach i młodzieży. Takimi zajęciami zachwycają się także nauczycielki i obecni rodzice. A to wszystko za darmo!
Doświadczeni leśnicy-edukatorzy śmielej poruszają temat pozyskania drewna. Nie boją się dyskusji, pytań, ataków. Mało tego – opowiadają o tym (i pokazują) przy każdym temacie, o który proszą nauczycielki, np. przy omawianiu warstw lasu. Uczestnicy zajęć zaczynają rozumieć np. to, że trzeba przecież zrobić miejsce młodszym drzewom, które potrzebują światła. No i po powrocie do domu dzieciaki, młodzież i ich opiekunowie wiedzą skąd bierze się drewno.
Opisałam to w wielkim skrócie i nie poruszyłam wszystkich wątków. Jednak chcę podkreślić, że po tym ostatnim spotkaniu jestem spokojniejsza o kierunek leśnej edukacji. Jest ok. Leśnik-edukator, niezależnie od pogody, zaprowadzi dzieci, młodzież i dorosłych do gęstego lasu, na zrąb, pod ambonę, w miejsce uszkodzone przez zwierzęta … pokaże odnowienie naturalne i sztuczne, zabiegi ochronne … Uczciwie pokazuje leśną rzeczywistość, a ta sama nauczycielka zapisuje kolejne grupy na zajęcia. To się podoba, bo jest prawdziwe.
Na zdjęciu dziecko podziwia trop dzika.
Hanka
edukator@erys.pl
