Trzebież rzecz ważna
Zakończono pozyskanie surowca na ostatniej w tym roku powierzchni trzebieżowej w moim leśnictwie. Był to zabieg w sześćdziesięcioletnim lesie, na siedlisku lasu mieszanego bagiennego. Dla niewtajemniczonych w siedliskoznawstwo dodam, że jest to teren podmokły i na przeważającej powierzchni występuje gruba warstwa torfu. Mineralne wywyższenia zajmuje świerk z sosną a dolinki porasta brzoza.
Pozornie niczym się ta trzebież nie wyróżniała ale ...
Zabieg miał na celu przygotowanie powierzchni do użytkowania rębnego. Tzn. wychwycone zostały całe fragmenty z odnowieniem naturalnym (przede wszystkim świerka). Szlaki zrywkowe przebiegają w tym drzewostanie tak, aby przy zrywce drewna nie uszkodzić siewek. Druga ważna rzecz to dopuszczenie do dna lasu wystarczającej ilości światła niezbędnego do rozwoju młodego pokolenia. Osiąga się to przez usunięcie - wycięcie drzew z pierwszego piętra drzewostanu (najwyższe drzewa o rozbudowanej koronie). Oczywiście ilość usuniętych drzew z pierwszego piętra nie może być zbyt duża ponieważ trzebież łatwo może przejść w zrąb. Nie chwaląc się myślę, że wyszło nieźle. Reszta to standardowe działanie mające na celu rozluźnienie zwarcia w koronach starego lasu. Wszystko to po to, żeby za dwadzieścia lub trzydzieści lat nie trzeba było wycinać tam zrębu w celu zastąpienia starodrzewiu młodym pokoleniem lasu. Ten proces rozpocząłem już teraz. Ktoś kto w przyszłości mnie zastąpi w tym leśnictwie będzie miał jeden kłopot z głowy.
