Majówka była pracowita
Świąteczny początek maja minął w lesie niepostrzeżenie i niestety, mało świątecznie. Trzeba przecież wykonać wszystkie wiosenne prace, które mocno skumulowała krótka wiosna. Najważniejsze wiosną w lesie są zalesienia i odnowienia. Zalesienia- czyli sadzenie lasu tam, gdzie go do tej pory nie było (np. na gruntach dotychczas uprawianych przez rolników) mnie ominęły, ale odnowień było sporo. Odnawiałem wcześniej wycięte zręby. Były to zręby zupełne, gdzie wycina się cały drzewostan, pozostawiając biogrupy dla istnienia życia biologicznego oraz zręby złożone, gdzie np. wycina się gniazda, obsadzane potem dębem z domieszką buka, jaworu, lipy i drzew owocowych.
Zaraz po dniu Święta Pracy, czyli 2 maja przywieziono ze szkółki ostatnie sadzonki buka i żołędzie do siewu na ostatnim zrębie:
Natychmiast zawiozłem żołędzie na zrąb w oddziale 2, bo tam już czekała grupa, która miała je wysiać we wcześniej przygotowanym ogrodzeniu. Żołędzie przesypaliśmy do wiader i do pracy:
Nasiona dębu sieje się kupkowo, po trzy żołędzie, gdzie po odgarnięciu ściółki i suchego piasku, układa się je trójkami i przysypuje 3-4 cm warstwą ziemi. Sieje się je w więźbie (czyli w odległości w rzędzie i między rzędami) 1,5 na 1,1 metra, co daje w efekcie pożądaną liczbę siewek 6 tysięcy na hektar. Pewnie nie wiecie jak wylicza się więźbę, potrzebną, aby uzyskać określoną liczbę sadzonej na hektar? To proste! 10 tysięcy metrów (tyle jest w hektarze) dzielimy przez rozstaw wyoranych rzędów (najczęściej ok. 1,50m) oraz przez rozstaw siewek lub sadzonek w rzędzie. Czyli: 10 000: 1,5: 1,1= 6060 szt. Jasna sprawa! Tyle właśnie zaleca się sadzić lub siać, tak jak w moim przypadku, dęba na hektar. Najlepiej do siewu używać do tego małej motyki:
Inna grupa sadziła ostatnie sadzonki buka w podsadzeniach i przebudowie. Podsadzenia produkcyjne to sadzenie sadzonek, najczęściej właśnie cienioznośnego buka, czasem świerka i innych gatunków pod okapem już istniejącego drzewostanu, który jest zwykle w wieku 40-60 lat i po cięciach trzebieżowych. Uzyskuje się w ten sposób drugie piętro drzewostanu, najczęściej na dobrych siedliskach, gdzie z różnych powodów rośnie dotychczas jednogatunkowy las. Drugie piętro poprawia bioróżnorodność, dobrze wpływa na glebę leśną, „podgania” rosnące już drzewa w górę i służy ptakom i zwierzętom. Pełni funkcje pielęgnacyjne. Sadzi się je często na skrajach kompleksu leśnego i na styku z polami, co pozwala wytworzyć pożądany ekoton.
Gdy podsadza się drzewostan lukowaty, nękany przez grzyby i owady, co często zdarza się na gruntach porolnych, zagęszcza się więźbę i sadzi więcej buka na hektar, aby uzyskać drzewostan, który w przyszłości wejdzie w skład następnej generacji drzewostanu. Nazywa się taki zabieg przebudową pod okapem i traktuje posadzone drzewka jak normalną uprawę. Co roku sadzę kilka-kilkanaście hektarów podsadzeń i przebudów. Wcześnie wykonaliśmy już poprawki w ubiegłorocznych uprawach, a zatem w czasie Wielkiej Majówki zakończyliśmy kampanię odnowieniową. Teraz trwa tworzenie dokumentacji związanej z odnowieniami, a młode sosny pięknie rosną:
W trakcie majówki należało wyłożyć pułapki na szeliniaka, który jest wrogiem młodziutkich sosen:
Wyłożyliśmy 58 wałków i w wyniku dzisiejszej kontroli okazało się, że pod jednym metrowym wałkiem „przycupnęło” nawet 15 szeliniaków! Trzeba się nimi pilnie zająć.
Harwester pracuje pilnie w starszej trzebieży, a forwarder:
wywozi do drogi 4-metrowe kłody, które są układane po 25 m3, bo tyle zabiera jeden samochód:
Przeglądałem dziś uprawy, które błyskawicznie zielenią się, także chwastami i niebawem trzeba będzie rozpocząć ich pielęgnowanie. Moją uwagę zwróciły świeżo wykopane jamy w liściastym drzewostanie:
To poszukiwacze z wykrywaczami metali mieli także pracowitą majówkę:
Powiedzcie sami, że taki widok nie budzi sympatii do poszukiwaczy u każdego miłośnika lasu, a szczególnie u leśnika…
Niszczą przecież runo, gdzie pięknie kwitną barwinki:
Łatwo też mogą zniszczyć taki ptasi skarb:
Przy jednej z wykopanych dziur dostrzegłem wykopany "skarb":
Bo niektórzy ludzie są właśnie tępi jak ta siekiera! Nie obrażając pożytecznego narzędzia…
Leśniczy Jarek- lesniczy@erys.pl
