Jestem absolwentem Akademii Leśniczego
Pewnie tęsknicie ( mam nadzieję) za kolejnym wpisem w leśnym blogu? Tyle się działo w ostatnich dniach, że nie było mowy, żeby do niego zajrzeć. W poniedziałek jechałem na ostatnią, szóstą edycję Akademii Leśniczego do Łagowa. To przyjemne uczucie być w gronie około 120 osób wybranych z blisko 5,5 tysiąca polskich leśniczych, ale z radością też myślałem o końcu edukacji... Bo niby jest demokracja i wszyscy mamy równo po 24 godziny na dobę ale leśniczemu zawsze dzień wydaje się za krótki, a w końcu roku? Wyobraźcie sobie, że gdy już dojeżdżałem do Łagowa i niemal było już widać basztę zamku joannitów nad horyzontem ukazała się piękna tęcza:
To niespotykany widok jak na grudzień. Z kolei leśniczy Józek z okolic Zieleńca w Kotlinie Kłodzkiej przywiózł poranną fotografię sporych zasp śnieżnych, które pokryły drogi w jego okolicach. To dobry przykład jak różny jest nasz kraj, nasze lasy i... problemy leśniczych. W trakcie sześciu spotkań w Łagowie wymienialiśmy swoje poglądy i doświadczenia z zarządzania lasami regionalnych dyrekcji z: Zielonej Góry, Wrocławia, Szczecina i Poznania. Każdy region i każde leśnictwo ma swoją specyfikę. Inaczej przecież gospodarzy w lesie Józek ze Złotego Stoku w sudeckim Nadleśnictwie Bardo, a inaczej Tomasz z Nadleśnictwa Pniewy. Pokazywał nam mapę swojego leśnictwa Lwówek, które choć ma powierzchnię1744 ha to jest rozrzucone na przestrzeni ponad30 km, a mapa zajęła kawał stołu:
Ostatnie zajęcia prowadził pan Leszek Rząsa z Poznania i dotyczyły one leśnej informatyki. Programy na rejestrator leśniczego i stanowisko komputerowe, leśne mapy numeryczne, GPS i GIS, nawigacja satelitarna, teledetekcja i fotogrametria, cały System Informacji Przestrzennej LP- to tematyka ostatniego zjazdu. Pracowaliśmy na różnych rejestratorach:
Tomek z Bogdańca (może potomek Maćka z Krzyżaków?) konfigurował połączenie rejestratora z modułem GPS:
Wykładowca wyjaśniał wątpliwości Józka i Tomasza:
Podczas tych zajęć , jak i całej Akademii nauczyliśmy się wiele i nabraliśmy pewności siebie. To bardzo ważne w naszej pracy, aby mieć poczucie własnej wartości i posiadać jak najwyższe kompetencje. Wielu osobom wydaje się, że leśniczy chodzi zadumany po lesie i słucha "jak las sobie rośnie". Ludzie wierzą, że to bardzo „luzacki” i pozbawiony stresów czy problemów zawód. To piękna profesja, ale bardzo odpowiedzialna i wymaga wyjątkowych predyspozycji, a szczególnie bardzo szerokiej, ogromnej wiedzy z wielu dziedzin. Wyobraźcie sobie, że podczas Akademii Leśniczego, gdy od marca do grudnia spotkaliśmy się sześć razy, czyli łącznie 18 dni, wysłuchaliśmy 144 godzin wykładów w 39 blokach tematycznych? To naturalnie nie wszystkie tematy z którymi leśniczy ma do czynienia. A przecież większość z nas ma wyższe wykształcenie i lata doświadczeń praktycznych w terenie…
Całe życie trzeba się jednak uczyć i ten wymóg permanentnej edukacji potraktowaliśmy bardzo poważnie, chętnie uczestnicząc w różnorodnych zajęciach. Szczególnie dobrze odebraliśmy zajęcia z komunikacji społecznej, psychologii, zarządzania sobą w czasie, a nawet podstawy savoir- vivre i autoprezentacji. Dyskusje w gronie ponad 30 leśniczych to dodatkowy bonus tej akademii. W pracy mamy niewiele czasu na wzajemne kontakty i zwykle każdy z nas samotnie zmaga się z problemami mądrego zarządzania zasobami Natury. Ostatni egzamin tak jak poprzednie zdaliśmy „na luzie”. Staszek z Nadleśnictwa Sulęcin odbiera ostatnie zaświadczenie:
Zostaliśmy absolwentami Akademii Leśniczego i oprócz sześciu zaświadczeń z logo Mądrej Sowy odebraliśmy dyplomy ukończenia I cyklu szkoleń, podpisane przez Dyrektora Generalnego LP:
Przygotowałem na zakończenie prezentację dokumentującą przebieg blisko rocznej edukacji i wszyscy wymieniliśmy się adresami. Może zrobimy kiedyś zjazd absolwentów? Na schodach łagowskiego ośrodka ustawiliśmy się do pamiątkowego zdjęcia:
Generalnie wszyscy byliśmy zadowoleni z czasu spędzonego w Łagowie, a od marca kolejni leśniczowie będą słuchaczami Akademii Pod Sową organizowanej przez Ośrodek Wdrożeniowo- Rozwojowy LP w Bedoniu.
W czwartek i piątek wszyscy rzuciliśmy się w wir pracy, bo przecież koniec roku tuż, tuż. U mnie nadal trwają prace na dwóch zrębach. Wciąż jadą wozy z drewnem, choć nie jest łatwo, bo na leśnych drogach zrobiło się błotnisto.Podsumowałem zbiór szyszek i okazało się, że zebrano prawie 900 kg. Odebrałem resztę prac i przygotowałem dokumentację do wypłaty dla „zulowców”. Zakończyłem już orki i wykonywanie talerzy oraz wszelkie prace z ochrony lasu. W piątek miałem najazd przewoźników po drewno. Wyjechało tego dnia 10 pojazdów z drewnem o masie blisko 300 m3. To tak jakby ustawić stos metrowych wałków o wysokości metra i długości prawie 500 metrów! Jutro niedziela, ale spędzę ją niestety w mieście…
Leśniczy Jarek- lesniczy@erys.pl
