Coraz cieplej
Powoli można powiedzieć, że wiosna. W lesie kwitną przylaszczki, szpaki chyba już siedzą na jajkach. Tydzień temu podleśniczy znalazł w lesie (na ziemi) gniazdo słonki, z jajkami oczywiście. Jak na słonkę to wczesny lęg, ale w tym roku słonki wcześnie przyleciały. Literatura podaje, że przystępują do lęgów zaraz po przylocie, który ma miejsce od trzeciej dekady marca do pierwszej dekady kwietnia.
Później toki słonek trwają nawet do końca lipca. Od razu przerwał wyznaczanie trzebieży w tym rejonie, żeby słonki nie płoszyć. Ale takie gniazdo pozostawione nawet na niedługi czas ma małe szanse pozostania nienaruszonym - znajdą je drapieżniki, np. wszędobylskie sójki. (Gdyby ktoś w trakcie leśnego spaceru zauważył kaczkę, nawet w okolicy odległej od wody jakieś kilka kilometrów, najlepiej się oddalić. Kaczki gniazdują również w takich miejscach, ale jeżeli zostaną wypłoszone z gniazda, mogą stracić lęg.)
Na łące za leśniczówką prawie codziennie widać parę żurawi. Przyleciały, gdy jeszcze leżał śnieg. Raczej nie gniazdują tu blisko, ale przylatują żerować.
Skończyłem już odnawianie zrębu. W tym roku to moje jedyne sadzenie, ale niektórzy koledzy mają dużo większe powierzchnie, liczące kilkanaście hektarów. Zresztą w porównaniu z zalesieniami jakie robiliśmy w miejscach gdzie wyrządził szkody huragan, to nawet kilkanaście hektarów, stanowiące w sumie dużą powierzchnię, nie wydaje się niczym trudnym. Zresztą w ogromnej mierze tempo pracy zależy od brygady z którą się pracuje. Jeżeli są nimi doświadczeni pracownicy, wszystko idzie sprawnie i szybko, ale zdarzają się tacy, że robota się ciągnie jak flaki z olejem.
