Budki dla trzmieli
Przygotowuję zajęcia na temat trzmieli. Im więcej o nich czytam, tym bardziej się wkręcam. Są śliczne, to wiedzą wszyscy, jednak wymagają pomocy.
Oto jeden z argumentów:
„Według różnych badaczy trzmieli na przestrzeni ostatnich 40 lat ich liczba zmniejszyła się o 85-95%! Trudno w to uwierzyć, ale kiedyś na ukwieconych łąkach czy polach koniczyny żerowało do 100 osobników na 100 m². Obecnie liczba ta wynosi ok. 2-3 osobniki.”
(http://www.tbop.org.pl/programy/ochrona/trzmiele/)
Wyzwanie edukacyjne duże – zajęcia muszą być atrakcyjne, a przede wszystkim skuteczne. Póki co planuję trzy wersje – dla przedszkolaków oraz uczniów klas I-III i IV-VI szkoły podstawowej.
Analizując informacje zawarte w internecie dowiedziałam się o ciekawych miejscach realizujących programy ochrony trzmieli. Propagowana jest wiedza na temat tych błonkówek oraz o zagrożeniach. Właściciele ogrodów są zachęcani do sadzenia odpowiednich gatunków roślin, wręcz do zakładania klasycznych wiejskich ogrodów. Nie wszyscy posiadają ogrody, jednak każdy może zrobić i powiesić budkę dla trzmieli – na drzewie, ścianie budynku, wśród krzewów... Znalazłam dwa opisy jej wykonania. Różnią się materiałem.
Budka 1.
(http://www.tbop.org.pl/programy/ochrona/trzmiele/budki.html)
Budkę należy wykonać z drewna nieheblowanego. Wymiary minimalne: 13 x 13 x 13 cm. Na środku jednej ze ścian powinien być mały otwór. Oczywiście budka powinna być szczelna. Ważne jest, aby wnętrze wypełnić suchymi, zmiętymi źdźbłami liści, mchem. Ten materiał posłuży trzmielom do wykonania izolacji gniazda.
Budka 2.
(Garbarczykowie H., M. 2008. Mój pierwszy przewodnik. Jaki to owad? MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa)
Budkę można wykonać z wodoodpornej tektury, bądź drewna. W środku należy zrobić zagłębienie na gniazdo i wyścielić je drobniutkimi kawałkami wełny.
Hanka
edukator@erys.pl
