A więc, dlaczego leśnicy malują drzewka?
Przyczyną „malowania” drzewek jest konieczność ich zabezpieczania przed zgryzaniem przez zwierzęta. Jeleń, sarna i łoś ogryzają najczęściej sosnę, natomiast świerk wówczas, gdy występuje w formie domieszki. Preferowana jest także jodła, niezależnie od tego, jaki jest jej udział w danym odnowieniu. Spośród gatunków liściastych zgryzane są; dąb, buk, jesion, lipa, klon, jawor, wiąz i grab.
Najskuteczniejszym sposobem ochrony przed zgryzaniem jest stosowanie środków chemicznych – repelentów. Mają one nieprzyjemny smak i zapach, co odstrasza zwierzęta. Sosny są zabezpieczane przed zgryzaniem w sytuacji dużego zagrożenia uprawy. Zabezpieczanych jest 30 – 40% drzew przez okres 3 - 4 lat. Do „pomalowania” wybierane są drzewka prawidłowo ukształtowane i żywotne. Repelenty są nakładane na pęd wierzchołkowy, jako najbardziej narażony na zgryzanie. Najczęściej preparat jest nanoszony grubą rękawicą roboczą na igły. Robione to jest jesienią (październik) w bezdeszczowy i bezwietrzny dzień, w temperaturze powyżej 5oC. Ponieważ zwierzęta mogą się przyzwyczaić do zapachu i smaku, co kilka sezonów repelent jest zmieniany.
Zagrożeniem dla małych drzewek są także zające i gryzonie. W takich przypadkach dla ochrony stosuje się różnego rodzaju osłonki, najczęściej zrobione z tworzyw sztucznych tuby chroniące pojedynczą sadzonkę (na zdjęciu).
A więc, leśnicy w innym celu „malują ‘drzewka, niż sadownicy, ogrodnicy i działkowcy. Malowanie pni drzew ozdobnych i owocowych na biało ma na celu zabezpieczenie ich przed wiosennym nagrzaniem w ciągu dnia. Otóż wiosną, mają miejsce duże różnice temperatur pomiędzy dniem i nocą; zdarzają się sytuacje, że pnie pękają.
Hanka
