Nadszedł „Chwarny Dzień”

Z początkiem wiosny mam dla Was wspaniałą wiadomość. Pamiętacie Alicje w Krainie Czarów, gdy nadszedł ten wyjątkowy, chwarny dzień a Kapelusznik zatańczył ze szczęścia. Ja również podążę jego śladami. A wszystko za sprawą długo wyczekiwanej przez wszystkich polskich ornitologów, ptakolubów i miłośników przyrody premiery pewnej książki. Książki, która uznawana jest przez wielu za najlepszy przewodnik terenowy na świecie. To Przewodnik Collinsa, którego polska, marcowa premiera odbiła się szerokim echem wśród miłośników ptaków w całym kraju.
23.03.2012

Z początkiem wiosny mam dla Was wspaniałą wiadomość. Pamiętacie Alicje w Krainie Czarów, gdy nadszedł ten wyjątkowy, chwarny dzień a Kapelusznik zatańczył ze szczęścia. Ja również podążę jego śladami. A wszystko za sprawą długo wyczekiwanej przez wszystkich polskich ornitologów, ptakolubów i miłośników przyrody premiery pewnej książki. Książki, która uznawana jest przez wielu za najlepszy przewodnik terenowy na świecie. To Przewodnik Collinsa, którego polska, marcowa premiera odbiła się szerokim echem wśród miłośników ptaków w całym kraju.

Książka autorstwa Larsa Svenssona została wydana we współpracy z Ogólnopolskim Towarzystwem Ochrony Ptaków i zgodnie uważana jest za najlepszy terenowy przewodnik do rozpoznawania ptaków Europy. Charakteryzuje się świetnymi rysunkami, które pozwolą nam łatwo i precyzyjne rozpoznać cechy diagnostyczne europejskich gatunków. O światowej klasie świadczą również wspaniałe rekomendacje, m.in. prof. Tadeusza Stawarczyka i dr Przemysława Chylareckiego. Przewodnik jest również rekomendowany przez Komisję Faunistyczną PTZool.

Przewodnik Collinsa „Ptaki” jak dotąd został wydany w 13 językach a sprzedany nakład przekroczył 700 tys. sztuk. W części głównej opisano 713 gatunków - wszystkie gatunki ptaków, które lęgną się lub są spotykane regularnie w Europie, Afryce Północnej na północ od 30°N oraz w Izraelu, Palestynie, Jordanii, Syrii, Armenii, Gruzji i Azerbejdżanie, czyli w dużej części Bliskiego Wschodu. Ujęto również Wyspy Kanaryjskie, Maderę i płw. Synaj (notka podana za OTOP – strona www).

Książka została wydana w twardej oprawie, liczy sobie 448 stron a jej niewątpliwym walorem są wspaniałe rysunki (blisko 3,5 tys. ilustracji). Przewodnik zawiera wszelkie informacje potrzebne do oznaczenia każdego gatunku o dowolnej porze roku, szczegółowe opisy podają wielkość, środowisko życia, zasięg, cechy diagnostyczne i głos. Wzbogacono go również o aktualne mapy występowania gatunków z informacjami o lęgowiskach, zimowiskach i trasach przelotów.

I teraz to co najważniejsze dla wielu z nas, czyli czy stać nas na taką pozycję? Na szczęście cena nie jest aż tak bardzo wygórowana i waha się w granicach 74-99 zł, w zależności od księgarni i promocji. Czy już wiecie o co w tym roku będziecie prosić Wielkanocnego Zająca?

Myślę, że Przewodnik Collinsa, jeśli spełni wszystkie pokładane w nim nadzieje, ma szansę zostać niekwestionowanym numerem jeden w swojej kategorii. Wygląda na to, że mój ulubiony, wysłużony, 10-letni Lars Jonsson i jego „Ptaki Europy” przejdzie pomału do lamusa. Ale przecież taka jest naturalna kolej rzeczy. Pozostaje tylko się cieszyć, że po raz kolejny na krajowy rynek wchodzi naprawdę świetna produkcja godna polecenia. Ostatnim razem „Ptaki Polski” dr Andrzeja Kruszewicza wywołały taki entuzjazm. Jednak to przecież zupełnie inna kategoria, rodem z ornitologicznej beletrystyki. Przewodnik Collinsa będzie jej świetnym terenowym, atlasowym uzupełnieniem. Możemy się zatem cieszyć kolejnym „chwarnym dniem”. Oby było ich w przyszłości jak najwięcej.

Korzystając z okazji chciałbym Was również zaprosić na XXIX Zjazd Ornitologów Wielkopolski, który odbędzie się 24 marca 2012 roku (sobota) w Poznaniu w auli Collegium Biologicum przy ul. Umultowskiej 89 na Morasku. Początek spotkania o godzinie 10.00. Podczas tegorocznego zjazdu zostanie poruszonych wiele interesujących tematów, wśród nich: monitoring pospolitych ptaków lęgowych dla gimnazjalistów; ornitologiczne podsumowanie roku 2011; czajka – ptak roku 2012; jak szacować wielkość populacji ptaków na dużej powierzchni na przykładzie Puszczy Noteckiej; zmiany liczebności ptaków w pradolinie Noteci, na przykładzie wybranych gatunków; zbiorowe noclegowiska żurawia w Wielkopolsce; ptaki Islandii…

Serdecznie zapraszam

rafal@erys.pl