Mieniak tęczowiec
łac. Apatura iris
Gdy wybierzesz się w lipcu na spacer po liściastym lesie, wypatruj pięknego motyla o połyskujących błękitnych skrzydłach – to właśnie mieniak tęczowiec. Znalezienie go nie jest proste gdyż, zamieszkuje on korony drzew. Skrzydła mieniaka osiągają nawet 45 mm długości. Tylna para jest nieco spiczasta, wierzch obu par pokrywają białe plamki i wstęgi.
Mieniaki lubią miejsca wilgotne, dlatego chętnie zlatują nad brzegi kałuż i strumieni. Pokarm pobierają z gnijących cząstek roślinnych i odchodów zwierząt, żywią się także sokami wydzielanymi z ran drzew. Taki sposób odżywiania się mieniaka, który nie ma w zwyczaju pobierania pyłku kwiatowego, jest bardzo nietypowy dla motyli. Mieniak jest za to, jak każdy motyl, bardzo płochliwy.
Samica składa jaja na wierzbach i topolach. Wylęgają się z nich gąsienice o kolorze zielonym z żółtymi paskami na bokach i niebieskimi różkami na głowie. Dzięki takiemu ubarwieniu doskonale wtapiają się w tło koron drzew, wisząc na gałązkach.
Ze względu na swój piękny wygląd motyle te stawały się częstym łupem kolekcjonerów. Dziś mieniak tęczowiec to gatunek rzadki, coraz trudniejszy do zaobserwowania.
