Topola biała
Populus alba
Topolę białą możemy często spotkać nad rzekami, w lasach zwanych łęgami topolowymi. Często przyjmuje formę krzaczastą, ale jako drzewo potrafi osiągnąć 40 m wysokości. Pień topoli białej pokryty jest szarawą korą, na której znajdują się przetchlinki w kształcie rombów. Nadaje to drzewu bardzo charakterystyczny wygląd.
Liście topoli są klapowane i również bardzo specyficzne. Wyglądają bardzo „puchato” z powodu pokrywających je białych włosków, które zanikają na stronie górnej, a trwale utrzymują się na dolnej.
Topola biała jest rośliną dwupienną, wiatropylną. Jej kwiaty są zebrane w kwiatostany zwane kotkami, owoce zaś mają postać torebek. Gdy już dojrzeją, pękają na dwie części, wypuszczając nasionka pokryte włoskami. Wygląda to tak, jakby ktoś wypuścił w powietrze ogromne ilości waty. Ta „wata” często powoduje uczulenie u alergików.
Drewno topoli wykorzystywane jest do wyrobu zapałek, opakowań i celulozy, potrzebnej do produkcji papieru.
Warto wiedzieć: Celuloza jest to związek chemiczny, który wchodzi w skład ścian komórkowych większości roślin. Nieprzetworzona, jako składnik drewna, jest jednym z pierwszych materiałów stosowanych przez człowieka. Produkuje się z niej nie tylko papier, ale również materiały opatrunkowe, włókna, lakiery, tworzywa sztuczne.
Ciekawostka: Pączki topoli białej mają właściwości lecznicze. Działają moczopędnie i przeciwgorączkowo.
Najgrubsza topola biala w Lasach Państwowych [>>]
