Lipa drobnolistna
Tilia cordata – łac. tilia „lipa”; łac. cordatus „sercowaty, w kształcie serca” (odniesienie do kształtu liści); nazwa znana od czasów starożytnych.
W starożytnej Grecji lipa była symbolem czystości, niewinności i nadziei. Słowianie, gdy byli jeszcze poganami, czcili to drzewo, uważając je za święte. Wierzyli, że chroni przed piorunami i złymi duchami. W medycynie ludowej stosowano kwiaty, liście i korę lipy. Do dziś wywar z kwiatów tego drzewa jest często stosowany przy kaszlu i przeziębieniach.
Drzewo osiąga wysokość do 30 m, tworzy okazałą, stożkowatą, zaokrągloną koronę na prostym pniu. Kora lipy jest szara i popękana, a sercowate liście stosunkowo małe (5-8 cm). Lipa drobnolistna kwitnie w czerwcu. Jej kwiaty są obupłciowe. A ich intensywny zapach przywabia pszczoły. Jej owoce, zwane orzeszkami, są okrągłe, gładkie, o cienkich ściankach. Można je z łatwością rozkruszyć palcami, czego się nie da zrobić z orzeszkami jej krewniaczki lipy szerokolistnej.
Warto wiedzieć: Drewno lipowe jest miękkie i łatwe w obróbce, nadaje się szczególnie do prac snycerskich i rzeźbiarskich. Ma bardzo charakterystyczny zapach.
Ciekawostka: Lipę drobnolistną łatwo odróżnić od lipy szerokolistnej po barwie włosków w kątach nerwów na spodniej stronie liścia. U lipy drobnolistnej włoski są brązowawe, a u szerokolistnej mają kolor biały.
Zapylanie: roślina owadopylna.
Rozsiewanie: anemochoria.
