Las bliżej z Piotrem Baronem

W każdą sobotę, począwszy od 2 marca, TVP1 emituje program „Las bliżej nas”, realizowany we współpracy z Lasami Państwowymi. Do czerwca kolejne odcinki będzie można oglądać w Jedynce zawsze o godzinie 7:00 rano.
01.03.2013 | Krzysztof Trębski, DGLP, zdjęcia: Krzysztof Trębski, Piotr Świtek

W każdą sobotę, począwszy od 2 marca, TVP1 emituje program „Las bliżej nas”, realizowany we współpracy z Lasami Państwowymi. Do czerwca kolejne odcinki będzie można oglądać w Jedynce zawsze o godzinie 7:00 rano.

Program prowadzi Piotr Baron, dziennikarz i prezenter radiowej Trójki, jedna z najbardziej charakterystycznych osobowości Polskiego Radia. Na zmianę z Markiem Niedźwieckim prowadzi „Listę Przebojów”, „LP Trójkę”, „ABC Listy”, a także autorską codzienną audycję „3 wymiary gitary”.

„Las bliżej nas” ma przybliżyć widzom specyfikę pracy leśnika, wyjaśnić cel i sposób działania Lasów Państwowych, a także ukazać walory przyrodnicze i turystyczne polskich lasów. Każdy z kilkunastominutowych odcinków poświęcony będzie wybranemu zagadnieniu z zakresu szeroko pojętej gospodarki leśnej.

W premierowym odcinku prowadzący opuścili studio radiowe i warszawską aglomerację, żeby sprawdzić skąd się bierze drewno, jak się je pozyskuje i dalej przerabia, jaki wpływ na lasy ma rosnące zapotrzebowanie na drewno. W tym celu wyruszyli na Podlasie, gdzie życie mieszkańców od wieków jest związane z drewnem, oraz do Puszczy Piskiej.

Wyprawy Piotra Barona i wydarzenia na planach zdjęciowych śledzić można także na profilu programu w serwisie Facebook: www.facebook.com/lasblizejnas

Odcinki aktualnej edycji „Lasu bliżej nas” będzie można oglądać również na kanale YouTube Lasów Państwowych: www.youtube.com/LasyPanstwowe

Zapraszamy przed telewizory i monitory komputerów!

Piotr Baron
Program Trzeci Polskiego Radia
W dzisiejszym natłoku często głupiego szumu informacyjnego taki wartościowy program jest bardzo potrzebny. Już pierwsze zdjęcia w terenie były dla mnie bardzo pozytywnym doświadczeniem, mimo przejmującego zimna. Po pierwsze, nasze piękne lasy, wciąż kryjące wiele nieznanych miejsc. Nigdy jeszcze nie widziałem na przykład żubra na wolności, który wyłoniłby się z lasu za moimi plecami. Trochę strachu było, ale też i fascynacja majestatem przyrody. Po drugie, ludzie, którzy lasami się opiekują i w nich pracują – zupełnie inni, żyjący w symbiozie z naturą. Można z nimi mądrze porozmawiać o rzeczach na pozór małych, ale tak naprawdę najważniejszych, zamiast w kółko o karierze, pieniądzach. Zaskoczyło mnie to, jak długi jest łańcuch ludzi zajmujących się naszymi lasami. Sam w lesie rzadko natykam się na leśników, tym bardziej zaciekawiło mnie, że wykonują tyle pracy w tak dyskretny sposób, że tak dobrze „wtapiają się” w cały ekosystem.