ABC chorych na boreliozę w „Głosie Lasu"

Dieta, zioła, witaminy

Badanie krwi wykrywa  dużą ilość przeciwciał Borrelii burgdorferi. Obecność bakterii w organizmie potwierdzają kolejne testy. Lekarz stawia diagnozę – to borelioza.

Rozpoczyna się antybiotykoterapia. Leczenie standardową metodą IDSA trwa zwykle kilka tygodni. Lekarze stosujący niekonwencjonalną kurację według ILADS wydłużają terapię nawet do kilku lat. W obydwu przypadkach leki rozbrajają organizm chorego. Dochodzi wyniszczenie spowodowane działalnością bakterii i ogromny dyskomfort psychiczny, objawiający się nierzadko nerwicą i depresją. Niektórzy chorzy jeszcze po zakończeniu leczenia odczuwają bóle nerwowe lub stawowe. Pojawia się pytanie: czy samo przyjmowanie lekarstw wystarczy? Co zmienić w swoim życiu, żeby zdrowieć, wzmocnić swój organizm i pokonać chorobę?

W 2014 r. Narodowy Instytutu Zdrowia Publicznego zanotował 13 866 przypadków zachorowań; na 100 tys. mieszkańców na boreliozę choruje 22 osoby.

Jesteś tym, co jesz

Odpowiednie odżywianie jest bardzo ważne w walce z chorobą. W przypadku boreliozy już w trakcie przyjmowania leków wskazana jest pozbawiona łatwo fermentujących produktów dieta przeciwgrzybicza. Eliminacja cukrów prostych, drożdży i alkoholu korzystnie wpływa na walczący z bakterią organizm. Wielu chorych po zmianie sposobu odżywiania odczuwa wyraźną poprawę i po zakończeniu leczenia trzyma się zasad diety.

Polega ona na wycofaniu z jadłospisu produktów o wysokim indeksie glikemicznym – m.in. majonezu, tłustego mleka, buraków, kukurydzy, białego pieczywa, mąki pszennej i ziemniaczanej, chipsów. Wskazane jest spożywanie pieczywa bez drożdży, w tym chleba żytniego na zakwasie, zup bez zasmażek, wędlin, przygotowywanych bez panierki mięs, ryb i owoców morza.

Ochronie narażonej na działanie antybiotyków flory bakteryjnej żołądka służą duże ilości nabiału. Dietetycy wskazują na jajka, jogurty naturalne, kwaśne mleko, twarożki, sery białe i śmietanę oraz dobrej jakości mozarellę z mleka bawolego. Unikać należy serów żółtych i pleśniowych, ponieważ fermentują one w żołądku. Warto także uważnie czytać etykiety kupowanych produktów i wybierać te z naturalnym składem, bez dodatku cukru, mleka w proszku, konserwantów i barwników.

Ważne są warzywa, głównie rośliny strączkowe – groch, fasola i soczewica, a także cebula i por. Nie można zapomnieć o najlepszym naturalnym probiotyku, czyli czosnku, oraz o kiszonej kapuście i ogórkach. Ryż i ziemniaki powinny zastąpić kasza jaglana i gryczana. Korzystnie działają otręby, płatki owsiane i orkiszowe.

Jadłospis wzbogacają oleje roślinne, zwłaszcza lniany, orzechy, sezam, pestki dyni i słonecznika oraz kwaśne owoce: wiśnie, czereśnie, czarna porzeczka, jagody, kiwi. Cukier chory powinien zastąpić cukrem brzozowym – ksylitolem, a słodycze najlepiej ograniczyć do małych ilości gorzkiej czekolady.

Przeczytaj aktualny numer miesięcznika.

Wyeliminować należy także wszystkie produkty zawierające kofeinę oraz alkohol. W zamian wskazane jest picie zielonej herbaty, kawy zbożowej i świeżych soków warzywnych.

Przestrzeganie tego typu diety po zakończeniu leczenia pomaga odbudować florę bakteryjną żołądka. Uzupełnieniem tego są zalecane przez lekarza probiotyki.

Cuda z zielnika

Wzmacniając wyniszczony chorobą organizm warto również z przychylnością spojrzeć na naturalne metody leczenia. Zioła mają wiele niedocenianych właściwości, które doskonale sprawdzają się we wspomaganiu leczenia i odbudowują odporność po jego zakończeniu. Dietę należy uzupełniać świeżymi ziołami i przyprawami: imbirem, oregano, melisą, miętą, rozmarynem, szałwią i tymiankiem. Są lepsze niż gotowe mieszanki, które często zawierają cukier, a ich działanie jest ograniczone.

Wielu chorych stosuje jednak także mieszanki wskazywane w tzw. Protokole Buhnera. Jego nazwa pochodzi od nazwiska amerykańskiego zielarza, który opracował listę roślin, pomagających łagodzić objawy zapalenia stawów i serca, chroniących wątrobę, przywracających ogólną odporność, usuwających toksyny, eliminujących zmęczenie, poprawiających samopoczucie, a nawet bezpośrednio zwalczających krętki.

Wśród rekomendowanych roślin znalazły się zarówno gatunki egzotyczne, jak rosnący w Indiach andrografis, jak i pospolite w Polsce: barwinek pospolity, głóg dwuszyjkowy, pokrzywa i zimowit jesienny.

Lekarze często polecają też napary z czystka. Ten niewielki krzew jest źródłem polifenoli, powodujących sklejanie bakterii. Dzięki temu bakterie boreliozy nie łączą się ze ścianami komórkowymi.

Wskazane jest również picie naparów z kory wierzby, kwiatu wiązówki, stokrotki i bzu, liści szałwii, orzecha włoskiego i korzenia łopianu, kwiatów wrzosu, ziela bratka i uczepu trójlistkowego oraz kory berberysu..

Leczenie standardowe mogą wspomagać także olejki naturalne. Olejek eukaliptusowy, olibanowy, cytrynowy, paczuli, geraniowy lub tymiankowy miesza się w odpowiednim stężeniu z olejem lnianym lub winogronowym i wciera w bolące stawy i w okolice serca.

Osobom rozbitym psychicznie zaleca się picie naparów z miłorzębu, pieprzu cayenne i żeńszenia. Ten ostatni rozszerza naczynia krwionośne, zwiększa ukrwienie mózgu i pomaga w dotlenieniu organizmu. Szkodliwy ołów usuwa kolendra, natomiast nadmiar fluoru – melisa.

Zdarza się, że przyjmujący mieszanki ziołowe chorzy nie zauważają poprawy. Jest to wynikiem nieodpowiedniego stężenia substancji ziołowej w preparacie. Dlatego stosowanie ziół warto skonsultować z zielarzem bądź homeopatą i poprosić go o wskazanie odpowiednich preparatów.

Naturalne metody leczenia mają swoich gorących zwolenników. Według lekarzy ILADS kuracja ziołami powinna być zastosowana u chorych, u których nie zadziałała dwuletnia antybiotykoterapia.

Ruch i witaminy

Organizm nie jest w stanie poprawnie funkcjonować bez odpowiedniej ilości witamin i składników mineralnych. Dlatego bardzo ważne jest stałe dostarczanie kwasów tłuszczowych omega 3, których bogatym źródłem są olej i siemię lniane. W tym samym czasie należy ograniczać osłabiające mechanizmy immunologiczne kwasy omega 6, obecne w dużych ilościach m.in. w oleju słonecznikowym i margarynie.

Niezbędne jest dostarczanie organizmowi dużych dawek witamin z grupy B. Udowodniono, że witamina B12 nie tylko wzmacnia układ odpornościowy, ale i pomaga regenerować uszkodzone nerwy. Duże ich zasoby znajdują się we wspomnianych wcześniej płatkach owsianych, kaszy gryczanej, grochu, fasoli i soi, orzechach, chudej wołowinie, drobiu, jajach, wątróbce i produktach mlecznych.

Pobierz archiwalne numery „Głosu Lasu".

Nie należy zapominać również o witaminie C, która wzmacnia organizm i bierze udział w produkcji białych krwinek zwalczających infekcje. Bogatym jej źródłem są owoce i warzywa.

Zmiany chorobowe w stawach pomaga cofnąć witamina D. Jej aktywacji sprzyja opalanie się na słońcu.

Swój duży udział w utrzymaniu i odbudowie odporności mają również mikroelementy, głównie magnez, potas, cynk, wapń i siarka. Ich niedobory bardzo często powodują zmiany w psychice rekonwalescenta, takie jak bezsenność, napady paniki, niepokój i rozdrażnienie. Równolegle z dietą warto więc stosować zalecane przez lekarza suplementy i mieszanki witaminowe.

Dopełnieniem nowego, zdrowego stylu życia powinna być aktywność fizyczna. Ruch wpływa nie tylko na poprawę psychiki, ale i pomaga regenerować zniszczone przez chorobę limfocyty T. Pomaga dotlenić organizm, czego beztlenowa bakteria borelii nie toleruje. Warto jednak pamiętać, aby zbyt dużym wysiłkiem nie doprowadzać do zakwasów.

W powrocie do zdrowia pomaga również fizjoterapia. Specjalnie przygotowane zestawy lekkich ćwiczeń są w stanie pomóc w regeneracji uszkodzonych choroba mięśni i stawów.