Monitoring lasów
System oceny środowiska leśnego i kondycji zdrowotnej drzewostanów na podstawie ciągłych lub periodycznych obserwacji i pomiarów wybranych indykatorów (wskaźników) na stałych powierzchniach obserwacyjnych. Celem monitoringu jest określenie przestrzennego zróżnicowania stanu zdrowotnego lasów i śledzenie zachodzących w nim zmian, szybka analiza związków przyczynowo-skutkowych między stanem zdrowotnym lasu a biotycznymi i abiotycznymi czynnikami środowiska oraz opracowywanie krótkookresowych prognoz zmian stanu zdrowotnego lasów. System monitoringu lasów w Polsce powstał w latach 80., dziś tworzą go: 1461 Stałych Powierzchni Obserwacyjnych I rzędu, 148 Stałych Powierzchni Obserwacyjnych II rzędu oraz Ruchome Laboratorium Pomiarowe Zanieczyszczeń Powietrza. Nadzór merytoryczny nad systemem pełni Instytut Badawczy Leśnictwa, który wyniki badań gromadzi w komputerowej bazie danych.
