Modrzew europejski
Larix decidua – łac. larix, od łac. laridum „słonina” (być może nawiązanie do połyskującej, „tłustej” żywicy); łac. decido, decidere „odpadać” (wskazanie na igły opadające na zimę); nazwa znana od czasów starożytnych.
Modrzew europejski jest gatunkiem, którego naturalnym środowiskiem są Alpy, Sudety i Karpaty, ale ze względu na cenne drewno jest on szeroko rozpowszechniony poza swoim pierwotnym zasięgiem. Kora u starszych drzew jest bardzo gruba i głęboko spękana, korona wysmukła, w starszym wieku trochę spłaszczona. Swoje zielone igły modrzew nosi tylko latem, zrzucając je jesienią. Mają one długość od 2 do 3 cm, grubość poniżej 1 mm.
Modrzew jest gatunkiem jednopiennym. Kwiaty pojawiają się na przełomie kwietnia i maja. Kwiaty męskie są koloru jasnożółtego, zaś żeńskie najczęściej zielone z czerwoną obwódką, czasami mogą być karminowoczerwone. Kwiaty obu płci wyrastają na krótkopędach - żeńskie skierowane ku górze, a męskie ku dołowi. Dojrzałe szyszki modrzewia pozostają na drzewie przez kilka lat.
Warto wiedzieć: Modrzew jest gatunkiem długowiecznym, może dożywać nawet 700-800 lat, osiągając wysokość do 45 m.
Ciekawostka: Drewno modrzewia jest wysoko cenione ze względu na twardość, wyjątkową odporność na gnicie i łatwość obróbki. Często wykorzystuje się je w budownictwie sakralnym.
Zapylanie: roślina wiatropylna.
Rozsiewanie: anemochoria i zoochoria.
Najgrubszy modrzew w Lasach Państwowych [>>]
