Lipa szerokolistna
Tilia platyphyllos – łac. tilia „lipa”; gr. platyphyllos „szerokolistny”, od gr. platys „szeroki” i gr. phyllon „liść”; nazwa znana od czasów starożytnych.
Najczęściej spotykaną lipą we wsiach i przy kościołach jest lipa szerokolistna; w wielu regionach kształtuje ona krajobraz osad ludzkich. Ze względu na małą odporność na zanieczyszczenie środowiska rzadko występuje w miastach. Prosty pień lipy osiąga wysokość do 40 m. Okazała korona jest gęsta i ma regularny kształt.
Liście ułożone są na pędzie skrętolegle. Mają kształt sercowaty, a ich brzegi są ostro piłkowane. Lipa szerokolistna kwitnie wcześniej od drobnolistnej. Jej obupłciowe kwiaty zebrane są po 2-5 w zwisających kwiatostanach. Owocem lipy jest owłosiony kulisty orzeszek, z 5 wyraźnymi żebrami. W odróżnieniu od owocu lipy drobnolistnej ma on grube ściany i nie sposób zgnieść go w palcach.
Warto wiedzieć: Lipa jest podstawowym drzewem w pszczelarstwie. Jej nektar, pyłek i spadź, zwabiają do siebie ogromne ilości pszczół. Mają także duże znaczenie w lecznictwie.
Ciekawostka: Lipa jest gatunkiem długowiecznym, dożywa około 500 lat. Jej lekkie i miękkie drewno wykorzystywane jest do wyrobu zabawek, desek kreślarskich, chodaków; z łyka młodych drzewek wyplatano maty, sznury, koszyki i łapcie.
Zapylanie: roślina owadopylna.
Rozsiewanie: anemochoria.
Najgrubsza lipa szerokolistna w Lasach Państwowych [>>]
