Ranny bielik w dobrych rękach

Rannego bielika znalazł Waldemar Popenda, podleśniczy leśnictwa Jasienie w Nadleśnictwie Kluczbork (RDLP w Katowicach). Wraz z podleśniczym sąsiedniego leśnictwa Michałem Zawadzkim, przetransportował ptaka do domowej woliery.

Potem bielik trafił do Leśnego Pogotowia prowadzonego przez Jacka Wąsińskiego. - Bielik ma ranną lewą nogę i kłopoty z utrzymaniem równowagi – mówi Jacek Wąsiński z pogotowia. – Otrzymał leki, został opatrzony. Przyjmuje jedzenie. Jest spokojny i ma ochotę do życia, co daje nadzieję na wyzdrowienie i wypuszczenie go na wolność - dodaje.

Leśnicy przypuszczają, że ok. 6-letni ptak być może zahaczył o siatkę lub druty wysokiego napięcia, a może walczył z innym bielikiem. Mają nadzieję, że już w lutym, kiedy trwają wśród bielików gody, bielik zostanie wypuszczony już na wolność.

Loty godowe bielików bardziej przypominają powietrzne walki niż eleganckie zaloty. Po znalezieniu swojej drugiej połówki, łączą się w pary na całe życie, tylko w razie śmierci jednego z ptaków, zaczynają szukać nowego partnera.

Bielik, mimo że coraz liczniejszy w polskich lasach, to nadal jest pod ścisłą ochroną i figuruje w czerwonej księdze gatunków zagrożonych wyginięciem.

Warto przypomnieć historię ochrony tego gatunku. Już w 1952 r. minister leśnictwa wydał rozporządzenie, na mocy którego bielika uznano w Polsce za gatunek prawnie chroniony. Wtedy w naszym kraju gniazdowało zaledwie  50 par tych ptaków. Pierwsze, pozytywne efekty wprowadzenia rozporządzenia były zauważalne już na przełomie lat 60. i 70. ubiegłego wieku - liczba gniazdujących bielików wzrosła do 100. 

W 1983 r. rozpoczęto projekt ochrony strefowej ptaków szponiastych, w tym również bielika. Wokół gniazd są tworzone dwie strefy, o promieniu 200 m przez cały rok, a w okresie lęgowym (od 1 lutego do 31 lipca) o promieniu 500 m. Ochrona strefowa gniazd i zakaz stosowania DDT sprawiły, że populacja tego gatunku zaczęła rosnąć.