Nowe zadania z wykorzystaniem LKP
Konrad Tomaszewski, dyrektor generalny LP, podczas narady dotyczącej przyszłości Leśnych Kompleksów Promocyjnych, zapowiedział większe zaangażowanie nadleśnictw, na terenie których działają leśne kompleksy promocyjne do prac związanych z wprowadzaniem leśnych gospodarstw węglowych.
- Nadleśnictwa działające z wykorzystaniem leśnych kompleksów promocyjnych w pierwszej kolejności będą wykorzystywane do rozwiązań eksperymentalnych jako leśne gospodarstwa węglowe. Każdy taki zespół nadleśnictw będzie poproszony o wydzielenie obszarów dedykowanych do objęcia działalnością dodatkową oraz o ułożenie listy takich działań. Powstaje również portal, który będzie wspomagał raportowanie dodatkowych zadań, a demonstrowana w Tucznie aplikacja będzie służyła zakupowi leśnych jednostek pochłoniętej emisji – wyjaśnił Konrad Tomaszewski, dyrektor generalny LP.
Narada z udziałem dyrektorów regionalnych LP, nadleśniczych kierujących nadleśnictwami władających gruntami znajdującymi się w granicach LKP oraz przedstawicieli instytucji władających lasami innych właścicieli włączonymi do leśnych kompleksów promocyjnych, odbyła się 5 maja w siedzibie DGLP.
- Z obliczeń wynika, że w efekcie działań dodatkowych w lasach można zakumulować 20 tysięcy gigagramow CO₂ (20 mln ton) ponad poziom zobowiązań nałożonych na Polskę w ramach porozumień w Durbanie – wyliczał dyrektor generalny. Do obliczeń jest stosowany model kanadyjski, który jest obecnie udoskonalany. Koordynacją tych działań zajmie się Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych.
Gospodarstwa węglowe to obszary, na których będą podejmowane działania będące odstępstwem od klasycznego modelowego postępowania w zakresie realizacji trwale zrównoważonej gospodarki leśnej. Należą tu: wprowadzanie II piętra drzewostanu i zastosowanie bardziej złożonych rębni niż te założone w PUL, przeznaczenie niektórych obszarów do szybkiej rotacji, ale też przedłużenie wieku rębności niektórych drzewostanów. Lista działań dodatkowych, jak wyjaśnił dyrektor generalny, jest nadal otwarta.
Działanie leśnych gospodarstw węglowych będzie regulować zarządzenie dyrektora generalnego LP. Nim to jednak nastąpi trzeba najpierw uporządkować przepisy dotyczące leśnych kompleksów promocyjnych kompleksów. Szczególnie te, które dotyczą statusu LKP, jednolitych programów gospodarczo-ochronnych oraz rad naukowo-społecznych.
Dyrektor generalny zwrócił uwagę na problem upodmiotowienia LKP, co jest błędem. Kompleksy te, to obszary o dużym znaczeniu ekologicznym, edukacyjnym i społecznym. Dlatego status LKP powinien być nadawany obszarom, które się pod tymi względami wyróżniają.
Nieporozumieniem, jak zauważył dyrektor generalny, jest także interpretacja przepisów podatkowych w myśl, której działalność prowadzona z wykorzystaniem tych obszarów nie obejmuje działalności gospodarczej, gdyż jest wyłącznie działalnością promocyjną. Tymczasem, jak przekonywał Konrad Tomaszewski, działalność prowadzona przez nadleśnictwa z wykorzystaniem LKP, jest przede wszystkim działalnością polegającą na prowadzeniu trwale zrównoważonej gospodarki leśnej oraz ochronie przyrody w sposób coraz bardziej profesjonalny.
Obie te działalności są zintegrowane z promowaniem ich efektów połączonych z prowadzeniem działań edukacyjnych. Docelowo koszty tych działań będą ewidencjonowane na wyodrębnionych kontach. W ten sposób, zdaniem dyr. Tomaszewskiego, będzie można zanegować opinię, że tam gdzie wyodrębniono LKP nie jest prowadzona działalność gospodarcza.
Kolejna sprawa poruszana podczas narady dotyczyła kwestii programów gospodarczo-ochronnych. Zdaniem dyrektora generalnego LP dotychczasowy zapis o jednolitych programach gospodarczo-ochronnych opracowywanych przez właściwego dyrektora regionalnego LP jest zbyt ogólny. Można go interpretować w ten sposób - powiedział dyrektor generalny - że program wprawdzie opracowuje dyrektor regionalny, jednak jest on zatwierdzany przez dyrektora generalnego, skoro to on kreuje leśne kompleksy promocyjne.
Dyrektor Tomaszewski proponuje inną praktykę: dyrektor regionalny opracowuje plan, a następnie wprowadza go do praktyki decyzją zarządczą. Jeśli granice LKP wykraczają poza zasięg terytorialny jednej RDLP, jednolity program gospodarczo-ochronny powinien być wprowadzany do praktyki na podstawie wspólnej decyzji wszystkich dyrektorów RDLP, których zasięgi pokrywają się z granicami leśnego kompleksu promocyjnego.
Również postanowienia PUL dla nadleśnictw wchodzącymi w skład LKP powinny mieć pierwszeństwo nad postanowieniami planu. Dyrektor Tomaszewski zwrócił uwagę, że w programie powinny zostać ustalone szczegóły realizacji PUL w zakresie prowadzenia zrównoważonej gospodarki leśnej, a także działań w zakresie ochrony przyrody oraz innych działań, prowadzonych z wykorzystaniem LKP. Powinien też zapewniać zintegrowanie działań w ramach wszystkich nadleśnictw, których lasy wchodzą w skład LKP.
Także skład rad naukowo-społecznych, podobnie jak programy gospodarczo-ochronne, powinny być przypisane do dyrektorów regionalnych wiodącej (w danym LKP) regionalnej dyrekcji.
