Liczenie żubrów w Puszczy Białowieskiej
Kilkadziesiąt osób w tym tygodniu policzyło puszczańskie żubry żyjące na wolności. Już niebawem będą znane wyniki inwentaryzacji.
Liczenie żubrów zawsze odbywa się zimą, gdy przez dłuższy czas utrzymuje się duży mróz, żubry mniej wędrują, a bardziej trzymają się miejsc dokarmiania. Duża część tych zwierząt gromadzi się w większe stada, zaś samotne osobniki można odnaleźć dzięki tropom na śniegu.
Doroczne liczenie żubrów ma na celu ustalenie aktualnej liczebności populacji tych zwierząt. W Puszczy Białowieskiej jest ona największa w kraju. Białowieskie stado przebywa na terenie Białowieskiego Parku Narodowego oraz trzech nadleśnictw: Białowieży, Browska i Hajnówki. Dodatkowo, w pobliskim Nadleśnictwie Bielsk przebywa ok. 20 żubrów, które wyszły z Puszczy Białowieskiej.
Pod koniec 2015 r. na terenie Puszczy Białowieskiej żyło 606 żubrów
Aby wyniki były jak najbardziej wiarygodne, akcja liczenia żubrów przeprowadzana była w wielu miejscach jednocześnie. Pracownicy parku liczyli żubry na swoim terenie, a leśnicy - na terenach nadleśnictw oraz polach i łąkach przylegających do puszczy. Pomagali im również naukowcy z Instytutu Biologii Ssaków PAN z Białowieży, którzy obserwowali tereny na północ i zachód od puszczy, gdzie też można spotkać żubry.
Tam, gdzie była możliwość, zwierzęta filmowano, po to, by liczbę osobników można było zweryfikować. Wyniki liczenia żubrów w Puszczy Białowieskiej poznamy pod koniec stycznia.
Przypomnijmy, że żubr jest największym ssakiem lądowym Europy. Zjada do 60 kg pokarmu roślinnego dziennie. Żubry nie są zwierzętami aktywnymi, w ciągu doby na zmianę żerują i odpoczywają. Naukowcy wykazali, że długość dobowych wędrówek żubrów wynosi zaledwie 3 km.
Na początku XX wieku w Polsce nie występowały wolno żyjące żubry. Staraniem naukowców, przyrodników i leśników odtworzono ich populację na bazie zaledwie siedmiu osobników ocalałych w hodowlach (stąd charakterystyczne dla chowu wsobnego problemy m.in. z odpornością). Dziś mamy już w Polsce blisko 1600 żubrów, z czego ogromną większość – ponad 1300 – w stadach wolno żyjących, a pozostałe w zamkniętych hodowlach, rezerwatach i zagrodach pokazowych.
