Surowiec doskonały
(etap edukacyjny: gimnazjum)
|
Plan lekcji
Przebieg lekcji
Nauczyciel opowiada uczniom o tym, że podczas lekcji będą poznawać właściwości i zastosowanie drewna, które, jak sugeruje temat lekcji, jest surowcem doskonałym. Informuje ich, że najpierw przybliżą sobie temat podczas prezentacji Surowiec doskonały na Leśnym Wortalu Edukacyjnym. Następnie podczas warsztatu będą się wspólnie zastanawiać nad problemem: Dlaczego drewna nie należy zastępować nowoczesnymi tworzywami?
Nauczyciel zaprasza uczniów do gry. Informuje ich, że na zapoznanie się z tematem mają 20 minut. Podczas prezentacji uczestnicy zajęć zapoznają się z następującymi zagadnieniami:
Po upłynięciu 20 minut nauczyciel rozmawia z uczniami o wszechstronnym zastosowaniu drewna. Podkreśla, że drewno dzięki wielu cechom nie ma sobie równego. Przede wszystkim jest surowcem odnawialnym, ekologicznie przyjaznym i zdrowym. Jest piękne, różnorodne i posiada wiele zalet użytkowych. Nauczyciel opowiada, że często ludzie przeżywają fascynację nowoczesnymi tworzywami, oferowanymi przez metalurgię, chemię, materiałoznawstwo… Czy zastąpią one drewno? Czy powinno się do tego dopuścić? Zdecydowanie nie! Dlaczego? – to problem do rozwiązania przez uczniów.
Wprowadzenie Nauczyciel informuje uczestników warsztatów, że celem zajęć jest znalezienie odpowiedzi na pytanie: Dlaczego drewna nie należy zastępować nowoczesnymi tworzywami? To rozwiązanie uczniowie znajdą samodzielnie, wykorzystując metodę twórczego myślenia „burzę mózgów” (załącznik 2) oraz wskazówki przydatne w rozwiązywaniu problemów (załącznik 3). Nauczyciel wyjaśnia uczniom, że będą pracować w grupach, korzystając z „dywaników pomysłów” (załącznik 4). Na nich będą umieszczane propozycje, generowane metodą „burzy mózgów”. Uczniowie dzielą się na sześć grup. Każda grupa zajmuje miejsce przy swoim stole i wybiera lidera. Nauczyciel rozdaje uczniom materiały pomocnicze: tekst przewodni (załącznik 1), opis metody „burzy mózgów” (załącznik 2) oraz wskazówki przydatne w rozwiązywaniu problemów (zaącznik 3). Nauczyciel prosi, aby wszyscy zapoznali się z ich treścią. W tym czasie zapisuje na tablicy pytanie: Każda grupa otrzymuje „dywanik pomysłów” i 50 pasków (załącznik 4). Siódmy „dywanik” nauczyciel przykleja (na przykład taśmą dwustronną) do tablicy. Nauczyciel prosi, aby każda grupa przedyskutowała problem zapisany na tablicy. Następnie każdy uczestnik, po chwili refleksji, zapisuje dużymi literami na otrzymanych paskach, sposób na udaną dyskusję (każdy sposób na osobnym pasku). Każdy powinien zapisać przynajmniej jedną kartkę. Do zapełnienia jest 12 miejsc na „dywaniku”. Sposób na udaną dyskusję powinien być sformułowany w formie dokończenia zdania: „Aby dyskusja była udana konieczne jest, aby...”. Następnie uczniowie wkładają paski w wycięcia na „dywaniku pomysłów”. Gotowe „dywaniki” przyklejane są do tablicy i wszyscy uczniowie zapoznają się z treścią pasków. Podczas ich dyskusji nauczyciel tworzy siódmy „dywanik”, wykorzystując paski z najbardziej trafnymi stwierdzeniami. Ten „dywanik” będzie wisiał na tablicy przez cały czas trwania warsztatów i będzie przypominał o tym, jak powinna przebiegać dyskusja. Po prezentacji kartki są wyjmowane z „dywaników”, które są ponownie wykorzystywane w dalszej części zajęć.
Rejestracja problemu Nauczyciel przypomina uczniom, że poszukiwana jest odpowiedź na pytanie: Dlaczego drewna nie należy zastępować nowoczesnymi tworzywami? Zapisuje problem na tablicy. Uczniowie w ramach grup, na zasadzie ”burzy mózgów”, zgłaszają propozycje odpowiedzi. Zapisują je dużymi literami i czytelnie na przydzielonych paskach, w bardzo krótkich stwierdzeniach, jako dokończenie zdania: Drewna nie należy zastępować nowoczesnymi tworzywami, ponieważ… Odpowiedzi nie podlegają ocenie przez kolegów, jedynie lider powinien dbać o to, aby się nie dublowały. Następnie uczestnicy zajęć umieszczają paski na swoich „dywanikach”, wsuwając w nacięcia. Po około 10 minutach następuje prezentacja „dywaników” przez liderów grup. Nauczyciel może je skomentować. Po prezentacji kartki są wyjmowane z „dywaników”, które są ponownie wykorzystywane w dalszej części zajęć.
Propozycje rozwiązań problemu W dalszej części warsztatu uczestnicy odpowiadają na pytanie: Co należy zrobić, aby ograniczyć zastępowanie drewna nowoczesnymi tworzywami? Nauczyciel zapisuje problem na tablicy. Przebieg jest analogiczny, jak w poprzednim punkcie.
Deklaracja intencji W tej fazie każdy uczestnik warsztatu, także na zasadzie „burzy mózgów”, odpowiada na następujące pytanie: Co ja zrobię (już i teraz), aby ograniczyć to zjawisko? Przebieg jest analogiczny, jak w poprzednich punktach.
Ewaluacja Po ostatniej prezentacji „dywaników”, uczniowie mają 5 minut na analizę treści pasków. Następnie stawiają kropkę przy tej propozycji, z którą się identyfikują. Propozycja, która uzyskała najwięcej punktów, jest najlepsza.
Podczas podsumowania nauczyciel dziękuje uczniom za aktywność. Zajęcia te opierają się w dużej mierze na ich wiadomościach ze źródeł pozaszkolnych i trudno przewidzieć treść kartek. Jednak nauczyciel ma pewne oczekiwania i jeżeli nie zostaną one spełnione przez podopiecznych, wykorzystuje podsumowanie na uzupełnienie faktów:
Pobierz scenariusz wraz z załącznikami:
|
Autor scenariusza:
Cele kształcenia:
Cele wychowania:
Metody nauczania:
Etap edukacyjny:
Formy nauczania:
Czas trwania zajęć:
Sprzęt wycieczkowy:
Publikacje i materiały metodyczne:
Środki audiowizualne:
Materiały pomocnicze:
|
