W Nadleśnictwie Strzałowo odkryto bardzo rzadkie gatunki grzybów
W październiku i listopadzie 2013 roku czterech mykologów pod kierownictwem Mirosława Wantoch -Rekowskiego z Gdańska wykonała na terenie Nadleśnictwa Strzałowo inwentaryzację rzadkich, zagrożonych i chronionych grzybów. W wyniku przeprowadzonej inwentaryzacji stwierdzono co najmniej 361 gatunków, z czego 57 ujętych jest na Czerwonej Liście Grzybów Wielkoowocnikowych.
Inwentaryzację wykonano w lasach referencyjnych i rezerwatach przyrody. Przedmiotem inwentaryzacji były grzyby wielkoowocnikowe występujące na martwym drewnie. Stwierdzono co najmniej 361 gatunków, z czego 57 ujętych jest na Czerwonej Liście Grzybów Wielkoowocnikowych, w tym 7 posiadających status wymierających, 18 – zagrożonych wymarciem. Odnaleziono również kilkanaście gatunków wymagających specjalistycznych badań i potwierdzenia prawidłowego oznaczenia przez najlepszych krajowych specjalistów; mogą to być gatunki stwierdzone po raz pierwszy w Polsce.
Uzyskane wyniki wskazują na wyjątkowe w skali kraju bogactwo gatunkowe grzybów występujących na terenie Nadleśnictwa Strzałowo. Potwierdzeniem tego faktu jest zamieszczony poniżej wykaz najrzadszych w skali kraju gatunków znalezionych na w/w terenie.
- Ząbczak kruchy (Dentipellis fragilis) – jedno stanowisko na martwym buku z jednym owocnikiem o wielkości 0,5 metra (według GREY - krajowego rejestru rzadkich, zagrożonych i chronionych grzybów wielkoowocnikowych, czwarte stwierdzenie w Polsce).
- Drobnoporek miękki (Leptoporus mollis) – jedno stanowisko na martwym świerku (wg GREJ drugie stwierdzenie w Polsce
- Ciemnoblaszek błękitnoblaszkowy (Melanophyllum eyrei) – jedno stanowisko w runie na skraju zalanego łęgu olszowego (wg danych literaturowych za lata 2000-2013 - trzecie stwierdzenie w Polsce, wg GREJ pierwsze stwierdzenie w Polsce).
- Lipnik lepki (Holwaya mucida) – jedno stanowisko z kilkudziesięcioma owocnikami na martwych gałęziach lipy (wg GREJ 6 stwierdzenie w Polsce).
- Kustrzebianka klonowa (Pezicula acericola) – jedno stanowisko na martwym pniu oraz konarach klonu zwyczajnego (wg danych literaturowych za lata 2000-2013 - czwarte stwierdzenie w Polsce, wg GREJ pierwsze stwierdzenie w Polsce).
- Jamkówka bawełniana (Antrodia gossypina) – jedno stanowisko na martwej sośnie (wg danych literaturowych za lata 2000-2013 - piąte stwierdzenie w Polsce, w GREJ nie zarejstrowana) .
- Miękusz szafranowy (Hapalopilus croceus) – 2 stanowiska: na starym pniaku i martwym dębie (drugie i trzecie stwierdzenie w Polsce – odkryte przez autora tej notatki, oznaczone przez M. Wantoch-Rekowskiego).
- Kisielnica dwubarwna (Exidita cartilaginea) – jedno stanowisko na martwej gałęzi dębowej (wg GREJ drugie stwierdzenie w Polsce, wg danych literaturowych za lata 2000-2013 piąte stwierdzenie w Polsce).
- Błyskoporek dębowy (Inonotus dryophilus) – dwa pojedyncze owocniki na pniach sąsiadujących ze sobą starych dębów (wg GREJ drugie stwierdzenie w Polsce, wg danych literaturowych za lata 2000-2013 - czwarte stwierdzenie w Polsce).
Średnia liczba stwierdzonych gatunków, liczba gatunków z Czerwonej Listy oraz suma rang (cenność przyrodnicza gatunku), na obszarze lasów referencyjnych były wyższe niż w rezerwatach.
W świetle powyższego warto eksperymentalnie przeprowadzić kompleksową ocenę różnorodności gatunkowej wszystkich grup organizmów oraz zbiorowisk roślinnych występujących na terenach rezerwatów i poza nimi. Wyniki tych badań pozwoliłyby odpowiedzieć na pytanie czy lasy gospodarcze z prawidłowo wyznaczoną siecią lasów referencyjnych zapewniają zachowanie różnorodności gatunkowej i siedliskowej na właściwym poziomie.
Powyższe dane potwierdzają zasadność wyznaczania lasów referencyjnych, które stosunkowo szybko stają się ostojami różnorodności gatunkowej, w tym bardzo rzadkich i cennych przyrodniczo gatunków. Szczególną rolę odgrywają lasy referencyjne powstałe z ostoi ksylobiontów. Na terenie Nadleśnictwa Strzałowo lasy tego typu funkcjonują już od roku 2008. Od momentu ich utworzenia stwierdzono w nich między innymi kilkanaście bardzo rzadkich gatunków owadów (np. Corticeus suturalis z rodz. czarnuchowatych – trzecie stwierdzenie w Polsce., Corticaria lateritia z rodz. wymiecinkowatych – również trzecie stwierdzenie w Polsce – oba gatunki nie posiadają polskiej nazwy), ptaków (dzięcioł trójpalczasty i białogrzbiety) i między innymi wyżej wymienionych bardzo rzadkich grzybów.
Istnienie wszystkich w/w gatunków nierozerwalnie wiąże się z obecnością martwego drewna w lesie. Przedstawione wyżej fakty potwierdzają również, że aktywna ochrona i odtwarzanie siedlisk przynosi zdecydowanie więcej efektów niż sama ochrona gatunkowa.
