Poznańskie lasy od pokoleń do pokoleń
Historię administracji leśnej Wielkopolski przypomniano 30 stycznia w Pałacu Działyńskich w Poznaniu. Uroczystą galę jubileuszową połączoną z sesją naukową zorganizowano z okazji 95-lecia poznańskiej regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych.
Wraz z odradzającą się po 123. latach niewoli administracją państwową na terenie Wielkopolski jej restauratorzy nie zapomnieli o lasach, w tym lasach własności państwowej. W ramach ówczesnej administracji wojewódzkiej Witold Celichowski, pierwszy wojewoda poznański II RP już pod koniec 1919 r. wprowadził administrację lasów rządowych. Na jej czele stanął Antoni Pacyński (w latach 1920–1925 pierwszy dyrektor Dyrekcji Lasów Państwowych w Poznaniu). Z kolei 31 stycznia 1920 r., rozporządzeniem ministra byłej dzielnicy pruskiej, powołano do życia cztery dyrekcje leśne - w Gdańsku, Bydgoszczy, Poznaniu i Toruniu. Odbywało się to w ramach organizacji urzędów wojewódzkich - pomorskiego i poznańskiego.
- Ten właśnie moment przyjmujemy jako początek prawny istnienia poznańskiej dyrekcji Lasów Państwowych – mówił witając przybyłych na uroczystość Piotr Grygier, dyrektor RDLP w Poznaniu, jednostki, która w ciągu wielu dekad przechodziła różne przeobrażenia prawne i organizacyjne, łącząc bogatą tradycję z nowoczesnością.
Gratulacje i życzenia
Obecny na spotkaniu Piotr Florek, wojewoda poznański przypomniał, że ustanawiając administrację leśną w 1920 r. Wielkopolska wyprzedziła późniejsze działania związane z powołaniem w 1924 r. administracji LP.
- Przez 95 lat wiele się zmieniło i pewnie nadal będzie się zmieniać, jednakże las zawsze pozostanie naszym wspólnym dobrem narodowym a Lasy Państwowe, działając w sposób odpowiedzialny, profesjonalny i otwarty będą nim gospodarować - dodał Piotr Grygier.
Jubileusz był również okazją do wyróżnień.
Trzy osoby: Ewę Naparty-Baczyńską, Krzysztofa Chojnackiego i Włodzimierza Polińskiego uhonorowano odznaką „Za zasługi dla Woj. Wielkopolskiego”.
Siedmiu osobom: Henrykowi Piskonowiczowi, Włodzimierzowi Kowalowi, Wiesławowi Nowakowskiemu, Halinie Stachowskiej, Krystynie Kłosowskiej, Zofii Prokop-Jędrzejczak, Eugeniuszowi Piątkowi przyznano Kordelasy Leśnika Polskiego.
Wśród gości jubileuszu obecny był m.in. ks. bp Edward Janiak, ordynariusz kaliski, delegat Konferencji Episkopatu Polski ds. duszpasterstwa pracowników leśnictwa, gospodarki wodnej i ochrony środowiska. – Las jest największym skarbem, wspólnym naszym dobrem. Bez względu na różnego rodzaju sytuacje i zawirowania geopolityczne las rośnie, jednocześnie wymagając przy tym ogromnej troski ze strony człowieka. Za tę troskę wam dziękuję – zwrócił się do zgromadzonych.
Dodał, że instytucje leśne kojarzone są z przyrodą, drzewami, drewnem, z gospodarką. - Ale w tym wszystkim są ludzie i to człowiek w tym lesie jest najważniejszy - podkreślał.
Życzył dyrekcji poznańskiej, aby cieszyła się nadal takim uznaniem jak dotychczas.
Do tych wystąpień nawiązał Wojciech Jankowiak, wicemarszałek województwa wielkopolskiego, który m.in. mówił o ludziach. – Nie można zapominać o tych, którzy w lesie pracują. Myślę tu o państwa roli, misji i zadaniach - dyrekcji lasów, nadleśniczych i leśniczych i wszystkim innych. Za tę pracę, posłannictwo, za służbę składam wam słowa uznania i szacunku.
Panel naukowy
W drugiej części spotkania jego uczestnicy mogli dowiedzieć się więcej o początkach państwowości polskiej w byłej dzielnicy pruskiej. Kwestię tę omówił prof. dr hab. Andrzej Gulczyński, UAM w Poznaniu, w referacie „Początki państwowości w byłej dzielnicy pruskiej" („Tej, jak też z początku Polska się na nowo tu rodziła zaraz po wyćpieniu styndy Prusoków precz”).
Ponadto słuchacze mogli zapoznać się z rolą poznańskich leśników w kształtowaniu rzeczywistości społeczno-gospodarczej przed- i po odzyskaniu niepodległości w Polsce. Omawiający ten temat dr hab. Krzysztof Adamowicz z UP w Poznaniu przywołał przy tym również m.in. sylwetki wybitnych leśników. Mówił o ludziach, którzy poprzez swoją postawę dawali wzór do naśladowania, do formowania społecznych postaw Polaków podczas licznych wojen czy zrywów niepodległościowych. Taką postacią z pewnością był Filip Skoraczewski, znakomity leśnik, patriota powstaniec 1863 roku. Wspominał również postacie tych, którzy przyczynili się do rozwoju kształcenia leśnego. Przywołał tu m.in. Augusta Cieszkowskiego i jego syna – Augusta Cieszkowskiego jr., którzy dali początek poznańskiemu Uniwersytetowi Przyrodniczemu.
Nawiązaniem do tego wystąpienia była prelekcja „Drogi edukacji wielkopolskich leśników w XIX w. i w II Rzeczypospolitej" („Uczenie się pyrlandzkich borowych – jeszcze za Prusoka i zaś przed wojną, ale tą drugą”), temat ten omawiał prof. dr hab. Władysław Chałupka z Instytutu Dendrologii PAN w Kórniku.
Referat kończący sesję „Współczesny model funkcjonowania LP na przykładzie dyrekcji poznańskiej" („Obecne funksynowanie Borów Państwowych, na przykładzie, jak to jest tu u nas w Poznaniu”) wygłosił Piotr Grygier.
Całemu wydarzeniu towarzyszyła wystawa poświęcona dziejom leśnictwa przedwojennego i powojennego. Zwieńczeniem seminarium była część artystyczna.
Podczas, której w prelekcji „Siedliskowy charakter mowy wielkopolskiej” zaprezentował się prowadzący galę jubileuszową Juliusz Kubel, znakomity publicysta, scenarzysta, poznański pisarz regionalny oraz znawca gwary poznańskiej, który w humorystyczny nastrój wprowadził uczestników konferencji, wykorzystując niecodzienne słownictwo gwarowe. Zapowiadając poszczególnych prelegentów, przełożył tematykę ich wystąpień na język gwary poznańskiej.
Podczas wieczoru wystąpił również kwartet smyczkowy Anova wprowadzając wszystkich gości w wyjątkowy nastrój.
