Nadleśnictwo Włocławek: Kolejne sokoły wędrowne

Rozpoczął się kolejny etap odbudowy nadrzewnej populacji sokoła wędrownego w lasach włocławskich. W tym roku reintrodukowano 25 młodych osobników pochodzących z hodowli, prowadzonych przez sokolników z Polski i krajów sąsiednich.
10.07.2013 | Tekst: Michał Piotrowski (RDLP w Toruniu), Adrian Szerel (N. Włocławek), Zdjęcie: Mateusz Stopiński

Rozpoczął się kolejny etap odbudowy nadrzewnej populacji sokoła wędrownego w lasach włocławskich. W tym roku reintrodukowano 25 młodych osobników pochodzących z hodowli, prowadzonych przez sokolników z Polski i krajów sąsiednich.

Na terenie leśnictwa Kukawy w Nadleśnictwie Włocławek w czerwcu br. zapoczątkowano czwarty rok intensywnej reintrodukcji sokołów wędrownych (Falco peregrinus), mającej na celu odbudowę nadrzewnej populacji tego drapieżnika.

Celem projektu jest zwiększenie populacji lęgowej sokołów wędrownych w Polsce, a w szczególności odbudowa jej leśnego ekotypu gniazdującego na drzewach. Obecnie w Polsce znanych jest około 20 gniazd sokoła wędrownego, jednak wszystkie znajdują się w dużych miastach i w górach. Ostatnie nadrzewne gniazda przed zanikiem populacji w Polsce stwierdzono w 1964 roku, natomiast w roku 2010 i 2012 potwierdzono pierwszy po tak długiej przerwie lęg sokołów w polskich lasach.

Reintrodukcja sokołów wędrownych realizowana jest w ścisłej współpracy inicjatora akcji: Stowarzyszenia Na Rzecz Dzikich Zwierząt „Sokół” i Nadleśnictwa Włocławek. Sokoły umieszczane są w specjalnie do tego celu skonstruowanych „sztucznych gniazdach” zawieszonych w koronach drzew.

Ptaki spędzają w nich około 10 dni, co ma na celu przyzwyczajenie się do otoczenia. Mechanizm ten zwany „wdrukowaniem” miejsca urodzenia, powoduje, że sokoły po osiągnięciu dojrzałości (w wieku około 2-3 lat) zakładają gniazdo w środowisku zbliżonym do tego, gdzie po raz pierwszy zaczęły samodzielnie żyć.

Do chwili otwarcia sztucznego gniazda oraz później, przez co najmniej miesiąc, sokoły będą dokarmiane przez leśniczego leśnictwa Kukawy Zbigniewa Piotrkowskiego, który nabył już w tym doświadczenie podczas re introdukcji w poprzednich latach. Aby zwiększyć szanse zagnieżdżenia się sokołów wędrownych w lasach, w okolicy ich wypuszczenia zostaną w koronach starych drzew umieszczone sztuczne gniazda w postaci koszy. Ma to na celu polepszenie możliwości założenia przez te ptaki rodziny, gdyż sokoły samodzielnie nie budują gniazd.

Leśnicy w całej Polsce włączyli się w program przywracania sokołów wędrownych do ich pierwotnego środowiska – naszych lasów. Istotną rolą leśników w reintrodukcji tego gatunku, poza kształtowaniem przyjaznego środowiska, jest wykrywanie gniazdujących na drzewach sokołów.

Należy mieć nadzieję, że dzięki realizowanemu projektowi w lasach kujawsko-pomorskich będziemy znów mogli się cieszyć widokiem latających nad lasami sokołów wędrownych.