Zarządzenie nr 32/1998

02.04.2012
Na podstawie art. 4, ust. 3 i art. 32, ust. 1 ustawy o lasach z dnia 28 września 1991 r. (Dz.U. nr 101, poz. 444 ze zmian.) oraz § 6 Statutu Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, nadanego Państwowemu Gospodarstwu Leśnemu Lasy Państwowe w drodze Zarządzenia nr 50 Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 18 maja 1994 r., zarządza się, co następuje:

§ 1.

1. Zapłata należności pieniężnych Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, zwanego dalej „Lasami Państwowymi”, przypadająca Lasom Państwowym od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, może zostać odroczona, lub jej spłata rozłożona na raty, w części lub w całości. Należność taka może również zostać, w uzasadnionych przypadkach, umorzona w części lub w całości.

2. Ulgi w spłacie należności pieniężnych, zwanych dalej „należnościami„ lub ich umorzenie mogą mieć miejsce, jeżeli należność jest:

1) bezsporna (została uznana w pełnej wysokości przez dłużnika lub zasądzona wyrokiem sądowym, który się uprawomocnił),

2) wymagalna (nastąpił termin jej zapłaty),

3) nie stanowi należności, która ustalona została w drodze decyzji w wykonaniu przepisów ustawowych.

§ 2.

1. Ulgi w spłacie należności mogą być zastosowane na podanie dłużnika, jeżeli na podstawie dokumentów urzędowych lub własnych ustaleń wierzyciela stwierdzono, że natychmiastowa lub jednorazowa spłata należności w pełnej wysokości może naruszyć byt rodzinny, społeczny lub gospodarczy dłużnika, a względy socjalne, społeczne albo gospodarcze przemawiają za zastosowaniem ulgi.

2. Umorzenie należności w części lub w całości może nastąpić na podanie dłużnika lub z urzędu, jeżeli zachodzi jedna z następujących okoliczności:

1) postępowanie egzekucyjne okazało się bezskuteczne;

2) na podstawie danych urzędowych lub w drodze własnych ustaleń wierzyciela stwierdzono że:

a) dłużnik nie posiada mienia, z którego można poszukiwać zaspokojenia należności, lub posiadane mienie nie pozwoli nawet na pokrycie kosztów jej dochodzenia,

b) zaspokojenie wierzyciela nie może nastąpić bez istotnego uszczerbku dla bytu rodzinnego dłużnika, w szczególności może w sposób dotkliwy wpływać na warunki życiowe dłużnika i jego rodziny, powodując ich pogorszenie poniżej minimum socjalnego,

c) za umorzeniem w części lub w całości przemawiają szczególne względy społeczne lub gospodarcze;

3) dłużnik zmarł lub uległ likwidacji i nie ma następców prawnych odpowiadających za jego zobowiązania.

3. Jeżeli umorzeniu ulega część należności, należy określić sposób zapłaty pozostałej należności.

§ 3.

1. Za czas odroczenia zapłaty należności lub rozłożenia jej na raty nie pobiera się odsetek.

2. W razie umorzenia należności głównej w części lub w całości mogą być umorzone również należności uboczne (koszty dochodzenia należności oraz odsetki za opóźnienie zapłaty w wysokości ustawowej), przypadające od umorzonej należności.

3. W razie odroczenia zapłaty należności lub rozłożenia jej spłaty na raty, można dłużnikowi zapowiedzieć umorzenie w całości lub części odsetek naliczonych zgodnie z § 8, ust. 1 zarządzenia w przypadku uregulowania należności do połowy okresu odroczenia lub rozłożenia spłaty należności na raty.

§ 4.

1. Rozstrzygnięcia w sprawie zastosowania ulg w spłacaniu należności, lub jej umorzenia w części lub w całości dokonuje się na piśmie, w którym należy określić:

1) dłużnika i przypadającą od niego należność,

2) należność główną objętą ulgą albo umorzeniem w całości lub części,

3) kwoty należności ubocznych objętych ulgą lub umorzeniem,

4) w przypadku odroczenia spłaty należności - końcową datę odroczenia, do której należność powinna zostać zapłacona,

5) w przypadku rozłożenia spłaty należności na raty - wysokość i terminy zapłaty poszczególnych rat.

2. W przypadku rozłożenia spłaty należności na raty należy zastrzec, że uchybienie terminu zapłaty którejkolwiek z rat spowoduje, że pozostała należność stanie się natychmiast wymagalna wraz z przypadającymi od niej należnościami ubocznymi od dnia powstania zadłużenia do dnia jego zapłaty.

§ 5.

1. Odroczenie zapłaty lub rozłożenie spłaty należności głównej na raty nie przekraczającej:

1) 5000,00 zł na okres nie przekraczający trzech lat należy do właściwości nadleśniczych nadleśnictw oraz kierowników jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 32, ust. 2, pkt 4 ustawy z dnia 28 września 1991 r o lasach (Dz.U. nr 101, poz. 444 ze zmianami), zwanych dalej „zakładami”,

2) 20000,00 zł na okres nie przekraczający pięciu lat należy do właściwości dyrektorów regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych w stosunku do należności przysługujących regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych oraz należności przekraczających 5000,00 zł przysługujących podporządkowanym nadleśnictwom lub zakładom o zasięgu regionalnym.

2. We wszystkich pozostałych przypadkach właściwym do odroczenia zapłaty lub jej rozłożenia na raty jest dyrektor generalny Lasów Państwowych lub upoważniona przez niego osoba.

§ 6.

1. Do umorzenia należności głównej nie przekraczającej :

1) 3000,00 zł -właściwymi są osoby, o których mowa w § 5, ust.1 pkt 1 zarządzenia,

2) 10 000,00 zł - właściwymi są osoby, o których mowa w § 5, ust.1 pkt 2 zarządzenia.

2. Jeżeli kwota należnych odsetek jest równa lub przekracza kwotę należności głównej, właściwym do umorzenia takiej należności staje się kierownik jednostki nadrzędnej. Nie dotyczy to należności Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych.

3. We wszystkich pozostałych przypadkach właściwym do umorzenia należności jest Dyrektor Generalny Lasów Państwowych.

§ 7.

1. Zastosowanie ulgi w zapłacie albo umorzenie należności:

1) o której mowa w § 5, ust.1 pkt 1 oraz § 6, ust. 1, pkt 1 zarządzenia następuje na wniosek kierownika wewnętrznej jednostki organizacyjnej, z której zakresem działania wiąże się należność,

2) o której mowa w § 5, ust. 1, pkt 2 oraz § 6, ust. 1 pkt 2 zarządzenia następuje na wniosek kierownika wewnętrznej jednostki organizacyjnej, w przypadku należności przysługujących regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych bądź na wniosek kierownika podporządkowanej jednostki organizacyjnej,

3) o których mowa w § 5, ust. 2 oraz § 6, ust. 3 zarządzenia następuje na wniosek kierownika wewnętrznej jednostki organizacyjnej Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych, dyrektora regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych lub kierownika zakładu o zasięgu krajowym.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, pkt 1 - 3 , którego wzór stanowi załącznik nr 1, załącza się podanie dłużnika, chyba że umorzenie ma nastąpić z urzędu. Wniosek powinien zawierać opinię głównego księgowego oraz radcy prawnego.


§ 8.

1. Należności uboczne z tytułu odsetek powinny być naliczone według stanu na dzień ostatni miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym nadano bieg podaniu dłużnika lub skierowano wniosek do kierownika jednostki nadrzędnej.

2. O uwzględnieniu podania należy dłużnika powiadomić pisemnie. Powiadomienia dokonuje jednostka organizacyjna Lasów Państwowych występująca jako wierzyciel.

§ 9.

Odroczenie zapłaty należności, rozłożenie jej spłaty na raty lub umorzenie należności cofa się, jeżeli wyjdzie na jaw, że dłużnik umyślnie wprowadził wierzyciela w błąd co do okoliczności, które miały istotny wpływ na udzielenie ulgi lub umorzenie należności. Cała należność główna wraz z należnościami ubocznymi staje się wówczas wymagalna według stanu istniejącego przed datą udzielenia ulgi lub umorzenia należności. Cofnięcia na piśmie dokonuje kierownik jednostki organizacyjnej Lasów Państwowych będącej wierzycielem.

§ 10.

Ustalenia zawarte w zarządzeniu nie dotyczą należności wynikających z decyzji administracyjnych oraz w stosunku do których zakaz dokonywania umorzeń wynika z przepisów szczególnych.

§ 11.

Traci moc Zarządzenie nr 45 dyrektora generalnego Lasów Państwowych z dnia 14 grudnia 1993 r. w sprawie trybu postępowania wobec należności przysługujących jednostkom organizacyjnym Lasów Państwowych od państwowych jednostek organizacyjnych.

§ 12.

Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania.

Dyrektor Generalny Lasów Państwowych

mgr inż. Krzysztof Bałazy