Zarządzenie Nr 22/1995
Na podstawie art, 33, ust.1 ustawy z dnia 28 września 1991r. o lasach oraz § 8,ust. 1, pkt.1 Statutu Państwowego Gospodarstwa Leśnego - Lasy Państwowe, wprowadzonego zarządzeniem Nr 50 MOŚZNiL z dnia 18.05.1994r. zarządzam, co następuje :
§ 1.
1. W jednostkach organizacyjnych Państwowego Gospodarstwa Leśnego - Lasy Państwowe wprowadza się obowiązek cechowania i numerowania surowca drzewnego.
2. Cechowanie i numerowanie surowca drzewnego odbywa się zgodnie z obowiązującymi przepisami polskich norm technicznych na surowiec drzewny oraz według jednolitego sposobu określonego w niniejszym zarządzeniu.
§ 2.
1. Całość surowca drzewnego legalnie pozyskanego w Lasach Państwowych podlega obowiązkowi cechowania i numerowania.
2. Dyrektor regionalnej dyrekcji lasów państwowych w porozumieniu z właściwym nadleśniczym lub nadleśniczy w odniesieniu do podległych leśnictw ustala obowiązek i określa zakres cechowania pniaków po legalnie ściętych drzewach.
§ 3.
1. Cechowanie i numerowanie surowca drzewnego w jednostkach organizacyjnych Lasów Państwowych wykonuje się za pomocą specjalnej konstrukcji młotka, posiadającego z jednej strony ruchomą głowicę do nabijania płytek oraz metalową okrągłą tarczę z wykonanym znakiem graficznym (cechą) Lasów Państwowych po drugiej stronie.
2. Do cechowania surowca drzewnego i pniaków, wymienionych w § 2, stosuje się jako cechę znak graficzny Lasów Państwowych.
3. Cechę (znak graficzny) stanowi środkowa część wspólnego znaku towarowego Lasów Państwowych, o stylizowanych literach "LP" i części korony choinki.
4. Wzór znaku graficznego określa załącznik Nr 1 zarządzenia.
5. Młotek wymieniony w pkt.1 stanowi wyposażenie leśniczych lub innych upoważnionych przez nadleśniczego pracowników zatrudnionych w nadleśnictwie Lasów Państwowych,
6. W wyjątkowych przypadkach nadleśniczy może podjąć okresową decyzję o innym sposobie cechowania i numerowania surowca drzewnego.
§ 4.
1. Do numerowania surowca drzewnego wymienionego w §
2 stosuje się specjalne płytki, posiadające zapisane dwu liniowo cyfry, które oznaczają :
- linia górna - kolejny numer sztuki lub stosu drewna,
- linia dolna - kod cyfrowy znaku /numeru/ identyfikacyjnego jednostki z której pochodzi drewno.
Nadleśnictwa stosujące elektroniczne metody odbiórki drewna mogą stosować płytki z zapisanym numerem sztuki w postaci kodu paskowego.
Sposób zapisania numeru sztuki /stosu/ drewna oraz znaku identyfikacyjnego na płaszczyźnie płytki określa załącznik Nr 2 zarządzenia.
2. Kolejne cyfry zakodowanego znaku identyfikacyjnego jednostki oznaczają :
- dwie pierwsze - numer regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych,
- dwie środkowe - numer nadleśnictwa w regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych,
- dwie ostatnie - numer leśnictwa w nadleśnictwie.
3. Kodyfikację znaków identyfikacyjnych jednostek organizacyjnych Lasów Państwowych dokonuje się zgodnie z tabelą kodów ustaloną dla Sytemu Informatycznego Lasów Państwowych (SILP).
Tabela kodów jednostek organizacyjnych Lasów Państwowych stanowi załącznik Nr 4 zarządzenia.
4. Nadleśniczowie, w trybie zarządzeń, nadadzą podległym leśnictwom kody cyfrowe.
§ 5.
1. Nadanie surowcowi drzewnemu, pochodzącemu z jednostek organizacyjnych Lasów Państwowych, cech legalnego pochodzenia polega na umieszczeniu na sztuce lub stosie drewna cechy Lasów Państwowych i płytki z kolejnym numerem i znakiem identyfikacyjnym jednostki.
2. Dopuszcza się odstępstwa od zasady podanej w pkt.1 przewidziane przepisami nor-my technicznej PN-92/D-95000 "Pomiar, obliczanie miąższości i cechowanie" oraz w przypadkach sprzedaży drewna grupy S4 i M na potrzeby miejscowej ludności. Decyzję w sprawie zaniechania lub oznakowania wymienionych grup drewna podejmuje nadleśniczy.
§ 6.
1. Wielkość oraz jakość wykonania cyfr oraz kodu paskowego na płytce, powinny gwarantować ich łatwe odczytanie oraz uniemożliwiać usunięcie.
2. Sposób umocowania płytki w drewnie powinien uniemożliwiać jej usunięcie bez uszkodzenia i chronić przed zerwaniem podczas operacji transportowych.
3. Jakość wykonania znaku graficznego, określonego w pkt.2, § 3 na metalowej tarczy, powinna gwarantować wyraźne i czytelne oznaczanie surowca drzewnego i pniaków. Dla podkreślenia czytelności znaku graficznego odbijanego na drewnie można stosować zieloną lub czarną farbę do smarowania metalowej tarczy ze znakiem.
§ 7.
1. Do oznaczania surowca drzewnego nielegalnie ściętego i pniaków na terenie Lasów Państwowych i wszelkiego kwestionowanego drewna stosuje się odrębny znak zwany cechówką defraudacyjną.
2. Cechówka defraudacyjna, której wzór i wymiary określa załącznik Nr 3 zarządzenia, posiada metalową tarczę w kształcie prostokąta z literą "D" na początku kodu cyfrowego jednostki organizacyjnej Lasów Państwowych.
3. Zapis kodu cyfrowego składa się z czterech cyfr, z których pierwsze dwie cyfry oznaczają - numer regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych; dwie następne - numer nadleśnictwa w danej regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych, zgodnie z określonym w pkt. 3, § 4 zarządzenia sposobem kodyfikacji.
4. Oznaczenie cyfrowe /kod/ cechówek defraudacyjnych dla biur regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych składa się z czterech znaków, litery "D" i trzycyfrowego kodu, określonego w pkt. 3, §. 4 zarządzenia.
5. Jakość wykonania znaków na metalowej tarczy cechówki defraudacyjnej, powinny gwarantować wyraźne i czytelne oznaczanie surowca drzewnego.
6. Dla podkreślenia czytelności cechy odbitej na drewnie można stosować czerwoną farbę do smarowania metalowej tarczy cechówki.
§ 8.
1. Cechówki defraudacyjne stanowią wyposażenie strażników leśnych zatrudnionych w nadleśnictwach oraz pracowników powołanych do wykonywania zadań związanych ze zwalczaniem przestępstw i wykroczeń w zakresie szkodnictwa leśnego z wyłączeniem leśniczych Lasów Państwowych.
§ 9.
2. Wydane do numerowania drewna płytki z zapisanymi kolejnymi numerami sztuk (stosów) drewna i znakiem identyfikacyjnym jednostki podlegają rozliczeniu przez leśniczych w okresach rocznych lub z chwilą wyczerpania partii numerów.
3. Szczegółowe zasady prowadzenia ewidencji płytek oraz rozliczania leśniczych z pobranych numerów ustala nadleśniczy.
4. Przypadki kradzieży płytek lub ich zagubienia należy bezzwłocznie zgłosić w nadleśnictwie.
5. Młotki wymienione w § 3 oraz cechówki defraudacyjne nie podlegają szczególnej ewidencji i rozrachunkowi, za wyjątkiem ewidencji prowadzonej zgodnie z obowiązującymi przepisami.
§ 10.
1. Zmiana sposobu oznaczania i numeracji drewna w jednostkach organizacyjnych Lasów Państwowych oraz wyposażanie jednostek w urządzenia do wykonywania tych czynności, będzie postępować sukcesywnie, nie później niż do 31 grudnia
1996 r.
2. Tryb zaopatrywania się jednostek w urządzenia wymienione w pkt. 1 zostaną określone odpowiednimi decyzjami.
§ 11.
1. Stosowane dotychczas w jednostkach organizacyjnych Lasów Państwowych cechówki ulegają sukcesywnemu wycofywaniu i likwidacji w miarę postępującego zaopatrywania się jednostek w urządzenia wymienione w § 6 i 8.
2. Likwidacja używanych dotychczas cechówek następuje w nadleśnictwie poprzez trwałe usunięcie znaków z metalowej tarczy cechówki i ich ewentualne złomowanie.
3. Z dokonanej likwidacji cechówek nadleśnictwo sporządza protokół, stanowiący podstawę do dokonania stosownych zapisów w ewidencji.
Egzemplarz protokołu przekazuje nadleśnictwo do regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych celem zamknięcia prowadzonej ewidencji wydanych cechówek.
§ 12.
1. W przypadku wprowadzenia przez Wojewodów obowiązku cechowania i numerowania surowca drzewnego pozyskanego z lasów nie stanowiących własności Skarbu Państwa w ramach nadzoru powierzonego jednostkom organizacyjnym Lasów Państwowych, należy określić sposób cechowania i numerowania w zawieranych umowach cywilno-prawnych.
2. Zobowiązuje się dyrektora regionalnej dyrekcji lasów państwowych do koordynacji i wprowadzania jednolitego sposobu cechowania i numerowania surowca drzewnego przez nadleśnictwa prowadzące nadzór nad lasami nie stanowiącymi własności Skarbu Państwa.
§ 13.
Zarządzenie wchodzi w życie po upływie 60 dni od daty podpisania.
§ 1.
1. W jednostkach organizacyjnych Państwowego Gospodarstwa Leśnego - Lasy Państwowe wprowadza się obowiązek cechowania i numerowania surowca drzewnego.
2. Cechowanie i numerowanie surowca drzewnego odbywa się zgodnie z obowiązującymi przepisami polskich norm technicznych na surowiec drzewny oraz według jednolitego sposobu określonego w niniejszym zarządzeniu.
§ 2.
1. Całość surowca drzewnego legalnie pozyskanego w Lasach Państwowych podlega obowiązkowi cechowania i numerowania.
2. Dyrektor regionalnej dyrekcji lasów państwowych w porozumieniu z właściwym nadleśniczym lub nadleśniczy w odniesieniu do podległych leśnictw ustala obowiązek i określa zakres cechowania pniaków po legalnie ściętych drzewach.
§ 3.
1. Cechowanie i numerowanie surowca drzewnego w jednostkach organizacyjnych Lasów Państwowych wykonuje się za pomocą specjalnej konstrukcji młotka, posiadającego z jednej strony ruchomą głowicę do nabijania płytek oraz metalową okrągłą tarczę z wykonanym znakiem graficznym (cechą) Lasów Państwowych po drugiej stronie.
2. Do cechowania surowca drzewnego i pniaków, wymienionych w § 2, stosuje się jako cechę znak graficzny Lasów Państwowych.
3. Cechę (znak graficzny) stanowi środkowa część wspólnego znaku towarowego Lasów Państwowych, o stylizowanych literach "LP" i części korony choinki.
4. Wzór znaku graficznego określa załącznik Nr 1 zarządzenia.
5. Młotek wymieniony w pkt.1 stanowi wyposażenie leśniczych lub innych upoważnionych przez nadleśniczego pracowników zatrudnionych w nadleśnictwie Lasów Państwowych,
6. W wyjątkowych przypadkach nadleśniczy może podjąć okresową decyzję o innym sposobie cechowania i numerowania surowca drzewnego.
§ 4.
1. Do numerowania surowca drzewnego wymienionego w §
2 stosuje się specjalne płytki, posiadające zapisane dwu liniowo cyfry, które oznaczają :
- linia górna - kolejny numer sztuki lub stosu drewna,
- linia dolna - kod cyfrowy znaku /numeru/ identyfikacyjnego jednostki z której pochodzi drewno.
Nadleśnictwa stosujące elektroniczne metody odbiórki drewna mogą stosować płytki z zapisanym numerem sztuki w postaci kodu paskowego.
Sposób zapisania numeru sztuki /stosu/ drewna oraz znaku identyfikacyjnego na płaszczyźnie płytki określa załącznik Nr 2 zarządzenia.
2. Kolejne cyfry zakodowanego znaku identyfikacyjnego jednostki oznaczają :
- dwie pierwsze - numer regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych,
- dwie środkowe - numer nadleśnictwa w regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych,
- dwie ostatnie - numer leśnictwa w nadleśnictwie.
3. Kodyfikację znaków identyfikacyjnych jednostek organizacyjnych Lasów Państwowych dokonuje się zgodnie z tabelą kodów ustaloną dla Sytemu Informatycznego Lasów Państwowych (SILP).
Tabela kodów jednostek organizacyjnych Lasów Państwowych stanowi załącznik Nr 4 zarządzenia.
4. Nadleśniczowie, w trybie zarządzeń, nadadzą podległym leśnictwom kody cyfrowe.
§ 5.
1. Nadanie surowcowi drzewnemu, pochodzącemu z jednostek organizacyjnych Lasów Państwowych, cech legalnego pochodzenia polega na umieszczeniu na sztuce lub stosie drewna cechy Lasów Państwowych i płytki z kolejnym numerem i znakiem identyfikacyjnym jednostki.
2. Dopuszcza się odstępstwa od zasady podanej w pkt.1 przewidziane przepisami nor-my technicznej PN-92/D-95000 "Pomiar, obliczanie miąższości i cechowanie" oraz w przypadkach sprzedaży drewna grupy S4 i M na potrzeby miejscowej ludności. Decyzję w sprawie zaniechania lub oznakowania wymienionych grup drewna podejmuje nadleśniczy.
§ 6.
1. Wielkość oraz jakość wykonania cyfr oraz kodu paskowego na płytce, powinny gwarantować ich łatwe odczytanie oraz uniemożliwiać usunięcie.
2. Sposób umocowania płytki w drewnie powinien uniemożliwiać jej usunięcie bez uszkodzenia i chronić przed zerwaniem podczas operacji transportowych.
3. Jakość wykonania znaku graficznego, określonego w pkt.2, § 3 na metalowej tarczy, powinna gwarantować wyraźne i czytelne oznaczanie surowca drzewnego i pniaków. Dla podkreślenia czytelności znaku graficznego odbijanego na drewnie można stosować zieloną lub czarną farbę do smarowania metalowej tarczy ze znakiem.
§ 7.
1. Do oznaczania surowca drzewnego nielegalnie ściętego i pniaków na terenie Lasów Państwowych i wszelkiego kwestionowanego drewna stosuje się odrębny znak zwany cechówką defraudacyjną.
2. Cechówka defraudacyjna, której wzór i wymiary określa załącznik Nr 3 zarządzenia, posiada metalową tarczę w kształcie prostokąta z literą "D" na początku kodu cyfrowego jednostki organizacyjnej Lasów Państwowych.
3. Zapis kodu cyfrowego składa się z czterech cyfr, z których pierwsze dwie cyfry oznaczają - numer regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych; dwie następne - numer nadleśnictwa w danej regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych, zgodnie z określonym w pkt. 3, § 4 zarządzenia sposobem kodyfikacji.
4. Oznaczenie cyfrowe /kod/ cechówek defraudacyjnych dla biur regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych składa się z czterech znaków, litery "D" i trzycyfrowego kodu, określonego w pkt. 3, §. 4 zarządzenia.
5. Jakość wykonania znaków na metalowej tarczy cechówki defraudacyjnej, powinny gwarantować wyraźne i czytelne oznaczanie surowca drzewnego.
6. Dla podkreślenia czytelności cechy odbitej na drewnie można stosować czerwoną farbę do smarowania metalowej tarczy cechówki.
§ 8.
1. Cechówki defraudacyjne stanowią wyposażenie strażników leśnych zatrudnionych w nadleśnictwach oraz pracowników powołanych do wykonywania zadań związanych ze zwalczaniem przestępstw i wykroczeń w zakresie szkodnictwa leśnego z wyłączeniem leśniczych Lasów Państwowych.
§ 9.
2. Wydane do numerowania drewna płytki z zapisanymi kolejnymi numerami sztuk (stosów) drewna i znakiem identyfikacyjnym jednostki podlegają rozliczeniu przez leśniczych w okresach rocznych lub z chwilą wyczerpania partii numerów.
3. Szczegółowe zasady prowadzenia ewidencji płytek oraz rozliczania leśniczych z pobranych numerów ustala nadleśniczy.
4. Przypadki kradzieży płytek lub ich zagubienia należy bezzwłocznie zgłosić w nadleśnictwie.
5. Młotki wymienione w § 3 oraz cechówki defraudacyjne nie podlegają szczególnej ewidencji i rozrachunkowi, za wyjątkiem ewidencji prowadzonej zgodnie z obowiązującymi przepisami.
§ 10.
1. Zmiana sposobu oznaczania i numeracji drewna w jednostkach organizacyjnych Lasów Państwowych oraz wyposażanie jednostek w urządzenia do wykonywania tych czynności, będzie postępować sukcesywnie, nie później niż do 31 grudnia
1996 r.
2. Tryb zaopatrywania się jednostek w urządzenia wymienione w pkt. 1 zostaną określone odpowiednimi decyzjami.
§ 11.
1. Stosowane dotychczas w jednostkach organizacyjnych Lasów Państwowych cechówki ulegają sukcesywnemu wycofywaniu i likwidacji w miarę postępującego zaopatrywania się jednostek w urządzenia wymienione w § 6 i 8.
2. Likwidacja używanych dotychczas cechówek następuje w nadleśnictwie poprzez trwałe usunięcie znaków z metalowej tarczy cechówki i ich ewentualne złomowanie.
3. Z dokonanej likwidacji cechówek nadleśnictwo sporządza protokół, stanowiący podstawę do dokonania stosownych zapisów w ewidencji.
Egzemplarz protokołu przekazuje nadleśnictwo do regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych celem zamknięcia prowadzonej ewidencji wydanych cechówek.
§ 12.
1. W przypadku wprowadzenia przez Wojewodów obowiązku cechowania i numerowania surowca drzewnego pozyskanego z lasów nie stanowiących własności Skarbu Państwa w ramach nadzoru powierzonego jednostkom organizacyjnym Lasów Państwowych, należy określić sposób cechowania i numerowania w zawieranych umowach cywilno-prawnych.
2. Zobowiązuje się dyrektora regionalnej dyrekcji lasów państwowych do koordynacji i wprowadzania jednolitego sposobu cechowania i numerowania surowca drzewnego przez nadleśnictwa prowadzące nadzór nad lasami nie stanowiącymi własności Skarbu Państwa.
§ 13.
Zarządzenie wchodzi w życie po upływie 60 dni od daty podpisania.
