Oblicza Ludzi Lasu
Profesja: nauczyciel akademicki, założyciel Towarzystwa Przyjaciół Lasu, leśnik
Profesor Tomasz Borecki to ekspert w zakresie urządzania lasu, zasłużony nauczyciel akademicki, wychowawca wielu pokoleń leśników i niezwykle ceniony przez studentów wykładowca. Przez dwie kadencje pełnił funkcję rektora Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, był społecznym doradcą Prezydenta RP. Prof. Borecki jest również wykładowcą i członkiem Rady Instytutu Problemów Współczesnej Cywilizacji –międzyuczelnianej jednostki stworzonej przez Politechnikę Warszawską, Szkołę Główną Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, Szkołę Główną Handlową w Warszawie, Uniwersytet Warszawski i Warszawski Uniwersytet Medyczny.
Mój związek z lasem trwa od dzieciństwa, od kiedy zafascynował mnie las jako cud przyrody.
Moje ulubione lasy to lasy moich najmłodszych lat – lasy serwitutowe, chłopskie, pełne starych dębów i sosen, pod którymi wzrastało młode pokolenie lasu. To lasy radzyńsko-parczewskie, bardzo bogate przyrodniczo.
Las daje mi daje mi dużo spokoju, wyciszenia. Daje mi też muzykę, która koi zdrowie i pozwala zapomnieć o wszystkich kłopotach. Często jeździłem do lasu mając dużo pracy, aby zapomnieć o stresie i uspokoić myśli. Las jest dla mnie największym zabezpieczeniem, że ludzie nadal będą żyli w zdrowym środowisku.
Nigdy nie żałowałem, że jestem leśnikiem. Zaczynałem politechnikę, ale skończyłem leśnictwo. Wracając pamięcią do wspomnień o lesie, zawsze znajdowałem w nich coś, co mnie niosło: naturalną prostotę, piękno, estetykę. Chciałabym, aby młode pokolenie ludzi w naszym kraju zrozumiało, że las jest pięknem. Ale do gospodarowania lasem trzeba podchodzić nie tylko z sentymentem. Chciałbym, aby młodzież zrozumiała czym jest wielofunkcyjne gospodarstwo leśne. Do lasu trzeba podchodzić z wielką wiedzą i społeczeństwo musi wiedzieć, że w lesie tej wiedzy jest potrzebne ogromnie dużo. Leśnik jest jak lekarz - musi się cały czas szkolić i być w pogotowiu do działania. Młodzież musi wiedzieć, że jest częścią tego ekosystemu i że działania na rzecz lasu to działanie na rzecz samego siebie.
