Wilki powróciły do puszczy
Kolejny rok z rzędu potwierdzono obecność wilczej watahy na terenie Puszczy Iłżeckiej.
Pierwsze obserwacje wilków na obszarze Pogórza Gór Świętokrzyskich, w nadleśnictwach: Suchedniów i Zagnańsk przeprowadzono w między 2006-2012 r. Prowadząca obserwacje Fundacja SAVE – Wildlife Conservation Fund doliczyła się zaledwie dwóch osobników, przez długi czas nie było widać młodych.
Współpracownicy organizacji odnotowali ślady obecności wilków, m.in. tropy, odchody, ślady cieczki czy głosy wilków.
W wierzeniach Słowian wilk uosabiał złe duchy lasu, które strzegły jego tajemnic.
Wilcze motywy są popularne w botanice. Wawrzynek wilcze łyko, pokrzyk wilcza jagoda czy wilczomlecz, to nazwy trujących roślin. „Wilkami” nazywane są również pędy, które wyrastają z nieszlachetnej podkładki, przy szczepieniu roślin, lub dodatkowe pędy wyrastające z rośliny, które osłabiają siłę wzrostu pędu głównego.
W 2012 r. obserwacje rozszerzono na teren Puszczy Iłżeckiej, której przeważająca część znajduje się w zarządzie Nadleśnictwa Starachowice.
Informacje zebrane na podstawie śladów bytowania wilków i stymulacji wycia wskazały, że w badanym kompleksie leśnym zamieszkuje wataha składająca się z co najmniej pięciu wilków, w tym zdolnej do rozrodu samicy.
Obecności wilków w tamtym rejonie została potwierdzona w kolejnych latach. W 2103 r. odnotowano watahę składającą się z czterech dorosłych i trzech młodych osobników. W kolejnych dwóch latach udało udokumentowano występowanie czterech wilków.
Wilki w Puszczy Iłżeckiej pośrednio potwierdzają, że współcześnie prowadzona gospodarka leśna przywraca naturalność lasu, stwarzając bezpieczne warunki bytowania dla dużych drapieżników.
Leśnicy wyjaśniają, że wilki starają się nie krzyżować swoich dróg z drogami człowieka i nie odczuwają potrzeby spotkania. Podczas leśnego spaceru bardziej prawdopodobne jest, że ludzie są obserwowani przez wilka niż to, że będą mieli szansę zobaczyć tego mieszkańca lasu.
Warto pamiętać, że wilki od 1998 r. są zwierzętami podlegającymi ochronie gatunkowej. W uzasadnieniu do tej decyzji, podkreślono pozytywną rolę drapieżników w utrzymaniu równowagi ekologicznej w lasach.
