Smarują uprawy, by je zabezpieczyć

Najczęściej zwierzyna zgryza pędy główne i zdziera młodą sosnową korę z drzewek. Zarówno soczyste pączki wierzchołkowe na pędzie głównym, jak i wykształcająca się wiosną młoda kora drzew, zawierają wodę i sole mineralne niezbędne dla jeleniowatych - saren, jeleni, danieli i łosi.

Zgryziony pączek wierzchołkowy przyczynia się do deformacji drzewka, wymusza wykształcenie pędu głównego z pączków bocznych, a w ostateczności drzewko może uschnąć. Innym uszkodzeniem drzewek powodowanych przez jeleniowate jest zdzieranie młodej kory z sosen. Leśnicy określają to terminem - spałowanie.
Zdarta sosnowa kora, na dużym fragmencie, jest raną, przez którą do wnętrza drzewa mogą przedostać się drobnoustroje, czyli bakterie czy grzyby. Drzewka ze zdartą korą mają zakłócony wzrost, może także wystąpić całkowite zamarcie drzewka.

Po każdym wyciętym fragmencie drzewostanu leśnicy obsadzają powierzchnię drzewkami – tak powstaje uprawa leśna. Większość z tych upraw zabezpiecza się przed zwierzyną. Leśnicy opracowali skuteczne metody ochrony drzewek przed zwierzyną.

Jedną z najpowszechniej stosowanych metod jest grodzenie upraw i młodników. Inne to zakładanie osłonek na drzewka oraz smarowanie ich specjalnymi substancjami zniechęcającymi jeleniowate „ do podgryzania” drzewek, czyli repelentami. Po posmarowaniu repelentem zwierzyna orientuje się, że drzewka nie są już tak smakowite i ich nie uszkadza. Substancją czynną w repelencie jest piasek, który do drzewka przykleja się na specjalnym lepiszczu – gęstej lepiącej się masie.
Pracownicy zakładów usług leśnych nanoszą repelenty na pęd główny, chroniąc drzewko przed zgryzaniem, albo na strzałę drzewka, tj. pierwszy okółek bez igieł licząc od wierzchołka drzewka, zabezpieczając drzewko przed zdzieraniem kory.

W tym roku zabezpieczenie drzewek jest prowadzone w 31 nadleśnictwach białostockiej dyrekcji LP, a ok. 2 tys. ha młodego lasu zostanie zabezpieczonych przez grodzenia.