Niebieski symbol wiosny
Wraz z nadejściem wiosny, gdy temperatura powietrza przekracza 10℃, a woda w leśnych jeziorkach ogrzeje się do 7℃, żaby moczarowe zaczynają swoje gody. Są to niezwykle kolorowe zaloty.
Owa widowiskowość polega na zmianie koloru przez samce. Panowie żab moczarowych (Rana arvalis), których skóra na co dzień jest pokryta różnymi odcieniami brązu, zmieniają kolor na intensywnie niebieski.
Tak duża metamorfoza czyni ten gatunek żab wyjątkowy wśród płazów. Cała przemiana jest tylko to, aby przez kilka tylko dni być atrakcyjnym i przypodobać się swoim potencjalnym partnerkom.
Podczas godów samce żab moczarowych przybywają do zbiorników wodnych pierwsi. Zbierają się w liczne grupy i zaczynają wabić samice dźwiękami, które nie kojarzą się z żabami.
Słuchając koncertu samców żab moczarowych można odnieść wrażenie, że woda „bulgocze" jakby się gotowała. Podczas przywoływania samic, samce żab są niezwykle czujne z obawy przed drapieżnikami. Wystarczy trzask pękającej gałązki lub trzciny, aby żaby natychmiast schowały się pod wodą. Ze względów bezpieczeństwa żaby moczarowe unikają zbiorników zarybionych oraz pozbawionych trzciny.
Efektem żabich godów jest złożenie przez samicę od 700 do 3000 jaj zgrupowanych w skrzeki. Przeobrażone z kijanek młode żabki pojawią się w połowie czerwca. Dojrzałość płciową osiągną dopiero po upływie trzech lat.
Na miejsce godów żaby moczarowe wybierają brzegi płytkich, porośniętych trzciną zbiorników wodnych. Woda w zbiornikach, ze względu na właściwości fizjologiczne żab moczarowych (półprzepuszczalna skóra), musi być bardzo czysta. Pojawienie się w niej żab moczarowych jest wskaźnikiem czystości wody i otaczającego środowiska.
Ze względu na zanieczyszczenie środowiska żaba moczarowa jest jednym z najbardziej zagrożonych wyginięciem gatunkiem. Dlatego jest objęta ścisłą ochroną gatunkową.
