Młode bieliki w chojnowskich lasach
Bieliki gniazdujące w podwarszawskim Nadleśnictwie Chojnów doczekała się piskląt. W gnieździe zauważono dwa młode ptaki.
W lasach Nadleśnictwa Chojnów gniazdują dwie pary tych pięknych ptaków. W gnieździe jednej z nich leśniczy dostrzegł dwa młode bieliki. Oznacza to, że ptaki dobrze czują się w danym miejscu, a ochrona prowadzona przez leśników przynosi pozytywne efekty.
Bielik to największy lęgowy ptak drapieżny w naszym kraju. Rozpiętość skrzydeł dochodzi do 2,5 m, a waga dorosłych samic, które są nieco większe od samców, sięga 6 kg. Gniazdo bielików to okazała konstrukcja posadowiona najczęściej na wytrzymałym starym drzewie, zbudowana z dość grubych kawałków drewna. Jedno gniazdo wykorzystywane jest przez parę ptaków przez wiele lat, a jego masa może dochodzić do tysiąca kg. Pokarm bielików stanowią ryby oraz ptaki wodne, a także ssaki, nie gardzi również padliną. Ptaki osiągają dorosłość w wieku ok 4-5 lat.
W Polsce bieliki są objęte ochroną ścisłą, a wokół ich gniazd wyznacza się specjalne strefy ochronne, by ptaki nie były niepokojone. Gatunek jest wpisany do Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt.
W ostatnich latach, również dzięki działaniom podejmowanym przez leśników, liczebność bielików w Polsce wzrasta. W Polsce jest trzecia pod względem liczebności populacja bielika w Europie, po Norwegii i europejskiej części Rosji. Obecnie, po dziesięcioleciach ochrony, liczebność bielika w Polsce szacuje się na około 1000-1400 par.
Jeszcze na początku XX w. bielików w Polsce było mało, zaledwie ok. 20 par lęgowych, a gatunek uznano za wymierający. Z tego względu w 1952 r. minister leśnictwa wydał rozporządzenie, dzięki któremu bieliki były pierwszym gatunkiem ptaków szponiastych objętym ochroną w naszym kraju. Właśnie dla bielików w latach 70. XX zaczęto tworzyć strefy ochronne.
