Grzybowe rzadkości w kudypskich lasach
Wielu niecierpliwie oczekuje czasu grzybobrania i pełnych koszów leśnych darów. Choć czas ten w podolsztyńskich lasach jeszcze nie nastał, to warto zainteresować się innymi gatunkami prezentującymi interesujące królestwo grzybów.
Długo panująca susza sprawiła, że ciężko wypatrzyć w lasach grzyby, które mogłyby uzupełnić domowe zapasy. Jeżeli już jednak znajdziemy okazy jadalnych gatunków, to w wielu przypadkach są one już robaczywe.
Niestety, według prognoz pogody we wrześniu również nie możemy liczyć na większe ilości odpadów. W związku z tym musimy uzbroić się w sporą dawkę cierpliwości w oczekiwaniu na wysyp grzybów.
Przemierzając lasy Nadleśnictwa Kudypy w poszukiwaniu grzybowych przysmaków, jak na razie ciężko znaleźć dorodne i zdrowe koźlarze, borowiki czy rydze. Można natknąć się jednak na inne, bardzo ciekawe grzyby. Choć, co prawda, wiele z nich nie jest jadalnych, to dla konesera grzybowego świata interesującym znaleziskiem będą smoluchy - świerkowa i bukowa.
Smoluchy należą do rodziny pniarkowatych (Fomitopsidaceae). Smolucha świerkowa występuje na pniach i pniakach gatunków iglastych, a w szczególności na świerku pospolitym. Z kolei smolucha bukowa rozwija się na martwy drewnie różnych drzew liściastych, a najczęściej spotkamy ją na buku pospolitym. Owocniki obu smoluch są jednoroczne, a ich wygląd zmienia się wraz z ich rozwojem. Początkowo przypominają bliżej nieokreślone kształtem twory o jasnych, kremowych barwach. W miarę wzrostu kształtuje się u owocników wierzchnia warstwa, brzeg oraz hymenofor, które są swoiste dla obu gatunków.
Smolucha bukowa i świerkowa, jak wiele innych gatunków z grupy grzybów nadrzewnych są saprotrofami zasiedlającymi obumarłe drzewa i pozostałości po nich. Ich enzymy prowadzą do powstania białej zgnilizny drewna, a co za tym idzie do rozkładu martwej materii organicznej. Tym samym przynoszą one znaczne korzyści dla funkcjonowania ekosystemu.
Mimo tego, że obie smoluchy nie są grzybami, które zachwyciłyby kulinarnie, to można traktować je jako grzybowe rarytasy. Oba gatunki w naszym kraju są grzybami nielicznymi, a ich rzadkość potwierdza status „V” na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Status ten oznacza, iż smoluch tych jest tak mało, że są narażone na wyginięcie.
Wybierając się na grzybobranie, poza koszykiem warto zabrać ze sobą aparat, może spotkamy na swej drodze obiekty warte uwiecznienia na zdjęciu.
