Użytki ekologiczne
Najprostsza forma ochrony przyrody wprowadzona po raz pierwszy przez ustawę o ochronie przyrody z 16 października 1991 r. Są to zasługujące na ochronę pozostałości ekosystemów, które mają znaczenie dla zachowania unikatowych zasobów genowych i typów środowisk, takich jak: naturalne zbiorniki wodne, śródpolne i śródleśne oczka wodne, kępy drzew i krzewów, bagna, torfowiska, wydmy, starorzecza, wychodnie skalne, skarpy, stanowiska rzadkich lub chronionych gatunków roślin i zwierząt. Użytki ekologiczne ustanawia się w drodze rozporządzenia wojewody lub decyzji rady gminy i uwzględnia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
