Grzyby mikoryzowe
Grupa grzybów mająca zdolność symbiotycznego współżycia z podziemnymi częściami roślin, tworząca związki mikoryzowe, m.in. z drzewami. Poprzez korzenie drzewa dostarczają grzybom potrzebnych do ich rozwoju węglowodanów, a strzępki grzybni zwiększają powierzchnię chłonną korzeni (nawet 1000-krotnie), dzięki czemu drzewa pobierają z gleby więcej wody i soli mineralnych; grzyby mikoryzowe przetwarzają ponadto niektóre związki chemiczne, nieprzyswajalne dla roślin, w związki, które rośliny mogą wchłonąć, oraz wytwarzając substancje antybiotyczne, chronią korzenie przed chorobami wywoływanymi przez patogeny grzybowe, wzmacniają odporność drzew na czynniki abiotyczne – mróz, suszę, kwaśne deszcze, metale ciężkie w glebie itp.
