Fotoblog https://www.lasy.gov.pl/pl/edukacja/fotoblog https://www.lasy.gov.pl/pl/edukacja/fotoblog/@@download/image/KOS(Turdus merula)_C.Korkosz.jpg Fotoblog Zwierzęta przystosowują się do zmian w środowisku powodowanych przez człowieka. Ich potomstwo dziedziczy po rodzicach te przystosowania. Na zdjęciu jaja ślimaków, które po wykonaniu zdjęcia zostały przykryte liśćmi. Już można zaobserwować pierwsze owady, m.in. kowale bezskrzydłe. Nie są wprawdzie owadami społecznymi, jednak przebywają w dużych skupiskach – w gromadzie jest bezpieczniej. Żywią się m.in. owocami lipy i butwiejącymi tkankami roślin. Są sygnały, że pojawiły się pierwsze rośliny kwitnące – zwiastuny wiosny. Najbardziej znane to śnieżyca wiosenna (na zdjęciu) i śnieżyczka przebiśnieg. W lutym można także wypatrywać kwiatów m.in. wawrzynka wilczełyko i olszy czarnej. Dzięcioły duże żywią się zimą oleistymi nasionami sosen i świerków. Aby je wydobyć z szyszek zaklinowują je np. w szczelinach kory. Z takiej „kuźni” korzystają wiele miesięcy, a nawet lat; pod drzewem gromadzi się wiele szyszek. Wysoko, w koronach drzew można zaobserwować zadziwiające twory, jak np. widocznego na zdjęciu grzyba. Jest to owocnik hubiasty, przylegający do pnia drzewa bokiem. Może rozwijać się na tym samym podłożu przez wiele lat. Spacer do lasu może być prawdziwą przygodą. Dawniej umiejętność tropienia była niezbędna do przetrwania. Współcześnie pozwala aktywnie i ciekawie spędzić czas. Obserwacje dają odpowiedź na pytanie: Jakie zwierzęta tu przebywały? Utrzymująca się w leśnych szkółkach śnieżna pokrywa jest dla roślin bardzo korzystna – chroni przed przemarzaniem. Ta śnieżna pierzynka dobrze izoluje, ponieważ zatrzymuje powietrze. Pod nią temperatura rzadko spada poniżej zera. Takie znalezisko podczas leśnej wędrówki to wielka radość. Gniazdo leżące w ściółce leśnej ulegnie rozkładowi. Małe ptaki corocznie budują nowe gniazda. Natomiast duże ptaki (np. bielik) corocznie rozbudowują już istniejące. Na leżącym na ziemi śniegu można zaobserwować owoce grabu. Czasami leżą pojedynczo, czasami całe owocostany (kiście). Owoc jest spłaszczony, żeberkowany, przyrośnięty do trójklapowego skrzydełka (aparat lotny). Na śniegu widać wyraźne ślady zostawiane przez zwierzęta. Na zdjęciu miejsce żerowania wróbli; zbierały owoce berberysu. Trop który zostawiły jest wydłużony, czteropalczasty. W puszystym śniegu tropy przyjmują postać wydłużonych jamek. Kończy się huczka dzików, podczas której odyńce staczają między sobą krwawe walki. Zadają sobie głębokie, cięte rany szablami (zębami). Silniejszy z przeciwników pozostaje z watahą loch. Locha prosi się w marcu lub kwietniu. Okres świąteczny sprzyja spacerom i wędrówkom. Goście lasu mają do dyspozycji ok. 3 000 parkingów leśnych i miejsc postoju, 22 000 km szlaków pieszych, 4 000 szlaków rowerowych. Coraz więcej jest szlaków konnych. Poprzednia 1 ... 6 7 8 9 10 11 12 ... 34 Następna
Zwierzęta przystosowują się do zmian w środowisku powodowanych przez człowieka. Ich potomstwo dziedziczy po rodzicach te przystosowania. Na zdjęciu jaja ślimaków, które po wykonaniu zdjęcia zostały przykryte liśćmi.
Już można zaobserwować pierwsze owady, m.in. kowale bezskrzydłe. Nie są wprawdzie owadami społecznymi, jednak przebywają w dużych skupiskach – w gromadzie jest bezpieczniej. Żywią się m.in. owocami lipy i butwiejącymi tkankami roślin.
Są sygnały, że pojawiły się pierwsze rośliny kwitnące – zwiastuny wiosny. Najbardziej znane to śnieżyca wiosenna (na zdjęciu) i śnieżyczka przebiśnieg. W lutym można także wypatrywać kwiatów m.in. wawrzynka wilczełyko i olszy czarnej.
Dzięcioły duże żywią się zimą oleistymi nasionami sosen i świerków. Aby je wydobyć z szyszek zaklinowują je np. w szczelinach kory. Z takiej „kuźni” korzystają wiele miesięcy, a nawet lat; pod drzewem gromadzi się wiele szyszek.
Wysoko, w koronach drzew można zaobserwować zadziwiające twory, jak np. widocznego na zdjęciu grzyba. Jest to owocnik hubiasty, przylegający do pnia drzewa bokiem. Może rozwijać się na tym samym podłożu przez wiele lat.
Spacer do lasu może być prawdziwą przygodą. Dawniej umiejętność tropienia była niezbędna do przetrwania. Współcześnie pozwala aktywnie i ciekawie spędzić czas. Obserwacje dają odpowiedź na pytanie: Jakie zwierzęta tu przebywały?
Utrzymująca się w leśnych szkółkach śnieżna pokrywa jest dla roślin bardzo korzystna – chroni przed przemarzaniem. Ta śnieżna pierzynka dobrze izoluje, ponieważ zatrzymuje powietrze. Pod nią temperatura rzadko spada poniżej zera.
Takie znalezisko podczas leśnej wędrówki to wielka radość. Gniazdo leżące w ściółce leśnej ulegnie rozkładowi. Małe ptaki corocznie budują nowe gniazda. Natomiast duże ptaki (np. bielik) corocznie rozbudowują już istniejące.
Na leżącym na ziemi śniegu można zaobserwować owoce grabu. Czasami leżą pojedynczo, czasami całe owocostany (kiście). Owoc jest spłaszczony, żeberkowany, przyrośnięty do trójklapowego skrzydełka (aparat lotny).
Na śniegu widać wyraźne ślady zostawiane przez zwierzęta. Na zdjęciu miejsce żerowania wróbli; zbierały owoce berberysu. Trop który zostawiły jest wydłużony, czteropalczasty. W puszystym śniegu tropy przyjmują postać wydłużonych jamek.
Kończy się huczka dzików, podczas której odyńce staczają między sobą krwawe walki. Zadają sobie głębokie, cięte rany szablami (zębami). Silniejszy z przeciwników pozostaje z watahą loch. Locha prosi się w marcu lub kwietniu.
Okres świąteczny sprzyja spacerom i wędrówkom. Goście lasu mają do dyspozycji ok. 3 000 parkingów leśnych i miejsc postoju, 22 000 km szlaków pieszych, 4 000 szlaków rowerowych. Coraz więcej jest szlaków konnych.