Fotoblog https://www.lasy.gov.pl/pl/edukacja/fotoblog https://www.lasy.gov.pl/pl/edukacja/fotoblog/@@download/image/KOS(Turdus merula)_C.Korkosz.jpg Fotoblog Nie jest łatwo podczas leśnej wędrówki zaobserwować naszego największego dzięcioła – czarnego. Natomiast ślady jego żerowania trudno przeoczyć (okazałe drzazgi). Z dużym rozmachem poszukuje pożywienia w pniakach po ściętych drzewach. Na niektórych drzewach i krzewach można zaobserwować owoce; wiszą np. szeleszczące owocostany grabu pospolitego. Zimą opadają w dużej ilości (na zdjęciu). Na drzewach pozostaje także m.in. część skrzydlaków klonu, lipy, jesionu. Zima to między innymi czas pozyskania drewna. W lesie słychać warkot pił mechanicznych. Może się więc zdarzyć, że na trasie leśnej wędrówki pojawi się tablica informująca o zakazie wstępu do lasu. Należy się do niego bezwzględnie dostosować. Koniec grudnia, a w lesie pachnie grzybami. Jest mokro i ciepło, mogą więc spełniać swoją rolę w leśnym ekosystemie jako destruenci. Widoczny na zdjęciu trzęsak pomarańczowożółty wyłania się spod kory przede wszystkim w chłodnej porze roku. Na drzewach można zaobserwować różne znaki, np. oznaczenie szlaku turystycznego, granic rezerwatu, drzewostanu nasiennego. Kolorem pomarańczowym (lub zaciosem/nacięciem) oznaczane są drzewa przeznaczone do wycinki. Polskie krajobrazy są piękne, szczególnie gdy występują w nich drzewa. Tworzą różne zgrupowania, np. aleje, zadrzewienia, lasy. Nie każde skupienie drzew jest lasem. Jednym z czynników wyróżniających las jest zajmowana powierzchnia. Dziki zryły ściółkę leśną. Natura wyposażyła te zwierzęta w ryj zakończony rozszerzonym i ruchliwym nosem. Jest niezwykle silnie zbudowany, co pozwala na przeorywanie w poszukiwaniu pokarmu nawet zamarzniętej gleby. Opadłe liście z krzewów odsłaniają niezwykłe widoki. Oto przy leśnej drodze, na wysokości jednego metra od powierzchni ziemi znajduje się wykuta w pniu sosny dziupla dzięcioła. Ciekawe kto będzie z niej korzystał zimą. Może wiewiórka? Zima to trudny okres zarówno dla zwierząt roślinożernych, jak i dla leśników chroniących las przed tymi zwierzętami. Dlatego nie wszystkie drzewka są malowane repelentami (sadzonka na zdjęciu) i nie wszystkie powierzchnie leśne są grodzone. Las jest skąpany w deszczu. Po suchym lecie jest to bardzo korzystne zjawisko. Na drzewach wiszą ostatnie liście. Szczególnie urokliwie wyglądają igły modrzewia, na których wiszą krople wody. Wystarczy lekki podmuch wiatru, a zasilą ściółkę Wiejący silny wiatr stwarza w lesie zagrożenia. Wyprawa do lasu w takich okolicznościach nie jest dobrym pomysłem. Zdarza się, że drzewa są łamane lub siła wiatru powala je z systemem korzeniowym. Są to tak zwane wiatrołomy (wykroty, wywroty) Na świerkach wiszą szyszki. Dojrzewają jesienią pierwszego roku, natomiast nasiona wysypują się z nich w drugiej połowie zimy lub wiosną następnego roku. Później opadają w całości. W korze i drewnie występują przewody żywiczne. Poprzednia 1 ... 11 12 13 14 15 16 17 ... 34 Następna
Nie jest łatwo podczas leśnej wędrówki zaobserwować naszego największego dzięcioła – czarnego. Natomiast ślady jego żerowania trudno przeoczyć (okazałe drzazgi). Z dużym rozmachem poszukuje pożywienia w pniakach po ściętych drzewach.
Na niektórych drzewach i krzewach można zaobserwować owoce; wiszą np. szeleszczące owocostany grabu pospolitego. Zimą opadają w dużej ilości (na zdjęciu). Na drzewach pozostaje także m.in. część skrzydlaków klonu, lipy, jesionu.
Zima to między innymi czas pozyskania drewna. W lesie słychać warkot pił mechanicznych. Może się więc zdarzyć, że na trasie leśnej wędrówki pojawi się tablica informująca o zakazie wstępu do lasu. Należy się do niego bezwzględnie dostosować.
Koniec grudnia, a w lesie pachnie grzybami. Jest mokro i ciepło, mogą więc spełniać swoją rolę w leśnym ekosystemie jako destruenci. Widoczny na zdjęciu trzęsak pomarańczowożółty wyłania się spod kory przede wszystkim w chłodnej porze roku.
Na drzewach można zaobserwować różne znaki, np. oznaczenie szlaku turystycznego, granic rezerwatu, drzewostanu nasiennego. Kolorem pomarańczowym (lub zaciosem/nacięciem) oznaczane są drzewa przeznaczone do wycinki.
Polskie krajobrazy są piękne, szczególnie gdy występują w nich drzewa. Tworzą różne zgrupowania, np. aleje, zadrzewienia, lasy. Nie każde skupienie drzew jest lasem. Jednym z czynników wyróżniających las jest zajmowana powierzchnia.
Dziki zryły ściółkę leśną. Natura wyposażyła te zwierzęta w ryj zakończony rozszerzonym i ruchliwym nosem. Jest niezwykle silnie zbudowany, co pozwala na przeorywanie w poszukiwaniu pokarmu nawet zamarzniętej gleby.
Opadłe liście z krzewów odsłaniają niezwykłe widoki. Oto przy leśnej drodze, na wysokości jednego metra od powierzchni ziemi znajduje się wykuta w pniu sosny dziupla dzięcioła. Ciekawe kto będzie z niej korzystał zimą. Może wiewiórka?
Zima to trudny okres zarówno dla zwierząt roślinożernych, jak i dla leśników chroniących las przed tymi zwierzętami. Dlatego nie wszystkie drzewka są malowane repelentami (sadzonka na zdjęciu) i nie wszystkie powierzchnie leśne są grodzone.
Las jest skąpany w deszczu. Po suchym lecie jest to bardzo korzystne zjawisko. Na drzewach wiszą ostatnie liście. Szczególnie urokliwie wyglądają igły modrzewia, na których wiszą krople wody. Wystarczy lekki podmuch wiatru, a zasilą ściółkę
Wiejący silny wiatr stwarza w lesie zagrożenia. Wyprawa do lasu w takich okolicznościach nie jest dobrym pomysłem. Zdarza się, że drzewa są łamane lub siła wiatru powala je z systemem korzeniowym. Są to tak zwane wiatrołomy (wykroty, wywroty)
Na świerkach wiszą szyszki. Dojrzewają jesienią pierwszego roku, natomiast nasiona wysypują się z nich w drugiej połowie zimy lub wiosną następnego roku. Później opadają w całości. W korze i drewnie występują przewody żywiczne.