Wjazd do lasu jest ograniczony ale wjazd na jarmark nie

Zachęcają każdego do zagłębienia się w nieznany las i poznania jego niewątpliwych uroków. Dla grzybiarza to możliwość dostępu do borowikowego eldorado, dla wędkarza- fajna trasa nad śródleśne jezioro. Dla każdego- obietnica obcowania z ciszą, spokojem i majestatem kojącej zmysły zieleni lasu. Gdy poruszamy się pieszo lub rowerem to świetny wybór i bez wahania ruszamy przed siebie, w las. Jednak gdy zasiadamy za kierownicą samochodu zwykle mamy dylemat. Można jechać, czy nie? Rozglądamy się za znakiem zakazu lub za drogowskazem, ale nie zawsze go odnajdziemy i co wtedy?

Co formalnie oznacza termin „droga leśna”? Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 pkt 8 ustawy o lasach drogi leśne, to „drogi położone w lasach niebędące drogami publicznymi w rozumieniu przepisów o drogach publicznych”. Zgodnie z kolei z art. 3 ust. 2 ustawy o lasach każdy grunt związany z gospodarką leśną jest traktowany jako las i podlega opodatkowaniu podatkiem leśnym. Przecież tam gdzie dziś jest droga leśna, potrzebna do hodowli lasu za chwilę może rosnąć las, a tam, gdzie dziś jest las może być niebawem droga lub szlak zrywkowy. To normalne zjawisko. Dla leśnika – to zatem część lasu służąca do zarządzania, gospodarki, ochrony lasu ale także transportu drewna i dojazdu do pożaru.

Drogi leśne mają też ogromne znaczenie dla nas wszystkich. Udostępniają bowiem ludziom zielone obszary i służą  również do pieszego i rowerowego ruchu turystycznego. Mają też wielkie znaczenie dla społeczności lokalnej, szczególnie dla mieszkańców śródleśnych osad i kolonii,  dlatego leśnicy wspólnie z gminami i miastami realizują wiele inwestycji i projektów modernizujących właśnie te drogi gruntowe. Część z nich to drogi pożarowe, zapewniające swobodny dostęp do obszarów leśnych w razie  zagrożeń. Jednak drogi stanowiące integralną część lasów służą  głównie dla celów gospodarki leśnej i to normalne, że czasem mogą być rozjechane przez ciężkie maszyny i samochody związane z gospodarka leśną, ale niestety, nie każdy może po nich swobodnie i dowolnie poruszać się pojazdami silnikowymi.

Zasady udostępniania lasów społeczeństwu  precyzyjnie ustalono w ustawie o lasach w rozddziale 5. Z ustawy wynika, że ruch motorowerem, pojazdem silnikowym (także quadem)  i zaprzęgiem konnym dopuszczalny jest tylko drogami publicznymi. Każdym pojazdem można wjechać do lasu drogą leśną tylko wtedy, gdy jest wyraźnie oznaczona drogowskazami dopuszczającymi ruch ( np. wskazany jest kierunek i odległość dojazdu do miejscowości, ośrodka wypoczynkowego czy parkingu leśnego).

 Nie dotyczy to inwalidów, którzy poruszają się pojazdami przystosowanymi do ich potrzeb. Konno można poruszać się tylko po specjalnie wyznaczonych szlakach. Na drogach leśnych nie muszą być ustawione szlabany i  znaki zakazujące poruszania się po nich, gdyż zakaz ten wynika wprost z zapisów ustawy o lasach. To uregulowanie prawne dotyczy lasów wszelkiej własności. Obowiązuje ono cały rok, nie tylko w okresie zagrożenia pożarowego. Te przepisy nie dotyczą pracowników nadleśnictw, właścicieli lasów w ich własnych lasach, osób wykonujących i kontrolujących gospodarkę leśną, służb ratujących zdrowie i mienie ludzkie (policja, straż pożarna, pogotowie ratunkowe), myśliwych wykonujących zadania gospodarcze oraz właścicieli pasiek zlokalizowanych w lasach.

Przepis pozornie jasny, ale jak odróżnić drogę publiczną biegnącą przez lasy od drogi, która jest faktycznie lasem, choć czasem jest świetnie utrzymaną „szutrówką”?

 Nie ma, niestety, jednolitego i czytelnego systemu oznakowania dróg publicznych biegnących przez lasy. Jest to obowiązek zarządcy drogi, który powinien oznakować drogę zgodnie z zasadami wynikającymi z przepisów ruchu drogowego oraz ustawy o lasach. Różnie to jednak bywa w praktyce. Stąd częste dylematy kierowców samochodów, zza kierownicy których chcemy poznawać uroki leśnych dróg. Bo nie wszyscy chcemy i możemy chodzić pieszo lub poruszać się rowerem. Najlepiej zatem kierować się ogólną zasadą wjeżdżania samochodem do lasu tylko tam, gdzie wyraźnie pozwalają na to znaki drogowe i zakładać, że droga nieoznakowana nie jest dopuszczona do ruchu.

Nadleśnictwa, które zarządzają lasami państwowymi zwykle ustawiają tablice informacyjne z wyznaczonymi drogami do ruchu i miejscami parkingowymi. Bo nawet jeśli jedziemy drogą leśną dopuszczoną do ruchu to parkować nie możemy w dowolnym miejscu, np. na jej poboczu lecz tylko w miejscu tak oznaczonym

Każde nadleśnictwo przygotowuje sieć parkingów leśnych oraz miejsc parkowania pojazdów. Takie informacje można znaleźć na stronie internetowej nadleśnictwa. Najłatwiej tam trafić wpisując adres www.lasy.gov.pl, a potem wybierając odpowiednią dyrekcję regionalną i nadleśnictwo. Leśnicy ponoszą koszty urządzenia i utrzymania tych miejsc, których w polskich lasach jest naprawdę wiele. W 2012 roku powstał nawet specjalny program pod nazwą AUL- Aktywne Udostępnianie Lasu, który realizują nadleśnictwa w całym kraju.

Cele tego programu:

1.Zapewnienie społeczeństwu możliwości wypoczynku, rekreacji, uprawiania turystyki oraz krajoznawstwa z wykorzystaniem lasów Skarbu Państwa poprzez budowę parkingów leśnych i miejsc postoju pojazdów,

2.Wzrost efektywności edukacji leśnej społeczeństwa oraz promocji polskiego modelu leśnictwa, w tym promocji Lasów Państwowych,

3.Urzeczywistnienie misji Lasów Państwowych w kooperacji z organami i instytucjami lokalnymi i powinności publicznych w zakresie rozwoju terenów niezurbanizowanych.

4. Ograniczenie antropopresji poprzez ukierunkowanie ruchu turystycznego na obszarach leśnych w celu przeciwdziałania zagrożeniu trwałości i ciągłości funkcjonowania lasu.

Korzystajmy z rozsądkiem z tych miejsc i dróg biegnących przez lasy pamiętając o ustawowych zasadach. To nie wymysł czy „sobiepaństwo” leśników lecz zdrowe reguły prawne, które należy znać, choć różnie z tym bywa. Dlatego pozwoliłem sobie je przypomnieć w wakacyjnym czasie gdy lasy kuszą pięknem, chłodem i bogactwem wszelkich darów.

Wjazd pojazdami do lasu posiada zatem pewne ograniczenia, ale ich znajomość ułatwi prawidłowe korzystanie i zapewni nam komfort wypoczynku. To zasady obowiązujące w całym kraju, a z naszych lasów, w których gospodarzą leśnicy warto korzystać jak najczęściej i najpełniej.

Z kolei nie ma żadnych ograniczeń, aby skorzystać z innej, ciekawej, wakacyjnej oferty na znakomity wypoczynek. Warto bowiem ruszyć do Pszczewa na Jarmark Magdaleński. To już w najbliższą sobotę i niedzielę!

Na pszczewskim rynku trwają ostatnie przygotowania

Dziś ustawiane są już stragany na całym rynku

W niedzielę zapełni się on folklorem i gwarem uczestników Jarmarku.

Rzeźbiarze będą rzeźbić w drewnie, kowale będą wykuwać podkówki na szczęście, zapachnie świeżym miodem. Zagrają folkowe zespoły i orkiestry dęte, a na licznych stoiskach zobaczymy wszystko, co ludzie potrafią wykonać rękami zgodnie z wielowiekową tradycją. Jednym słowem będą cuda i wianki…

Organizatorzy Jarmarku, który jest organizowany w obecnej wersji od 1994 roku na wzór średniowiecznych jarmarków zadbali także o najmłodszych, no i o miejsca parkingowe.

 Ruszajcie zatem do Pszczewa wszystkimi drogami jakie znacie. Szczegóły tej unikalnej imprezy znajdziecie na www.pszczew.pl oraz  na plakacie

Po jarmarku zachęcam do odwiedzenia pięknych, pszczewskich lasów i czystych śródleśnych jezior. Naturalnie do lasu wjeżdżamy i parkujemy pod sosnami czy dębami tylko zgodnie z zasadami, które wyżej przypomniałem.

Wspaniałych wrażeń!

Leśniczy Jarek- lesniczy@erys.pl