Psi rodowód
Wczoraj nasze wyżły miały przegląd hodowlany. Przyjechał umówiony wcześniej przedstawiciel związku kynologicznego którego jestem członkiem żeby obejrzeć szczeniaki, sprawdzić ich kondycję, zrobić tatuaże i wydać im metryki. Powiedział, że maluchy są duże i w świetnej kondycji. Przy tatuowaniu ucho jest nakłuwane specjalną maszynką z numerem, a potem smarowane specjalną farbą która zabarwia nakłute miejsca na trwałe. Suka krążyła dookoła zaniepokojona, wzbudzając dodatkowy niepokój u tatuującego, który nie wierzył moim zapewnieniom, że raczej go nie ugryzie …
Co oznacza „rasowy” pies? Jest to pies z rodowodem, czyli udokumentowanym do kilku pokoleń wstecz pochodzeniem. (Tym samym kupując wyżła mamy gwarancję, że nie okaże się krzyżówką setera z wilczurem.) Rodowód wystawia się psu na podstawie metryki, w której jest wymienione jego pochodzenie oraz hodowla w której się urodził.
Jeżeli kupujemy np. sukę z metryką, i chcemy kiedyś mieć od niej szczeniaki które również będą rodowodowe, musimy spełnić kilka warunków. Najpierw wyrobić jej rodowód. Później, w przypadku psów myśliwskich, pokazać na trzech wystawach (sędziowie oceniają budowę psa, jego zachowanie, uzębienie, zgodność z wzorcem rasy – tzw. cechy eksterierowe) oraz sprawdzić na próbach polowych (tu sprawdza się predyspozycje myśliwskie – chęć pracy w wodzie, węch, reakcję na strzał). Dzięki temu eliminuje się z dalszej hodowli osobniki z nieprawidłową budową, wadami zgryzu, lękliwe itp.
Jeżeli oceny z wystaw i prób będą odpowiednio wysokie, suka otrzymuje uprawnienia hodowlane. Pies, którym chcemy ją kryć, musi mieć też uprawnienia reproduktora (czyli również wysokie oceny z prób polowych i wystaw). Później wypełnia się tzw. kartę krycia, a po urodzeniu szczeniąt kartę miotu, na podstawie której po przeglądzie maluchy dostają metryki. Te dokumenty składa się w związku kynologicznym.
Dlatego jeżeli ktoś nam proponuje „rodowodowe” szczeniaki, a nie mają metryk i nie pochodzą od rodziców posiadających uprawnienia hodowlane, to nie ma racji.
