Zarządzenie nr 59/52A/2007

02.04.2012
Na podstawie § 6 Statutu Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe (Przypis 1) – w wykonaniu zadania dyrektora generalnego Lasów Państwowych, określonego w § 8, ust. 1, pkt 5 Statutu (Przypis 2) – zarządzam, co następuje.

Rozdział I

Podstawowe założenia oraz stany faktyczne

determinujące zasady handlu drewnem

w Lasach Państwowych

oraz sposób ich stosowania


Podrozdział I

Przedmiot zarządzenia

§ 1

1.Zarządzenie ustala sposób wykonywania przez jednostki organizacyjne Lasów Państwowych czynności prawnych i faktycznych, wchodzących w skład zasadniczej działalności administracyjnej (Przypis 3) Lasów Państwowych, obejmujących w szczególności:

1) sporządzanie przez Lasy Państwowe oferty sprzedaży drewna (oferta sprzedaży w danym roku kalendarzowym oraz
w poszczególnych jego przedziałach);

2) ustalanie przyszłych nabywców drewna – z odpowiednim uwzględnieniem środków zabezpieczenia interesu Skarbu Państwa w razie odstąpienia przez ww. przyszłych nabywców od zawarcia umów;

3) zbywanie drewna w stanach siły wyższej;

4) zbywanie surowca drzewnego na rzecz zakładów Lasów Państwowych oraz korzystanie z zakładów Lasów Państwowych i innych podmiotów jako wykonawców usług spedycji i wywozu drewna.

2. Zarządzenie marginalnie jedynie zajmuje się surowcem drzewnym, pochodzącym ze skupu przez Lasy Państwowe, do prowadzenia którego w Lasach Państwowych – z mocy prawa – uprawnione są wyłącznie zakłady Lasów Państwowych (Przypis 4).

3. Zarządzenie wiąże nabywców drewna na warunkach dobrowolności.

4. Nabywcy stali (tradycyjni), którzy poprzez złożenie oświadczenia woli na ręce dyrektora generalnego Lasów Państwowych zakomunikują o rezygnacji w danym roku kalendarzowym z przysługującego im prawa zakupu drewna w trybie rokowań internetowych – ustalonego w niniejszym zarządzeniu jako tryb podstawowy – mogą nabywać surowiec drzewny w trybie otwartej, ogólnodostępnej licytacji internetowej, korzystając z aplikacji „e-drewno”, o której jest mowa w dalszej części niniejszego zarządzenia.

5. Rezygnacja, o której mowa w ust. 4, skutkuje odpowiednim zwiększeniem puli surowca drzewnego oferowanego w trybie ww. licytacji internetowej. Zwiększenie puli surowca drzewnego, o którym mowa w zdaniu poprzedzającym, odpowiada historycznej ilości drewna, o której mowa w § 11, ust. 2, związanej z tymi nabywcami.

§ 2

1. Poza reglamentacją niniejszego zarządzenia pozostają następujące sprawy:

1) opracowywanie kolejnych wersji planu sprzedaży drewna (tj. po zakończeniu rokowań internetowych, a następnie po spisaniu umów kupna–sprzedaży drewna);

2) spisywanie umów sprzedaży drewna;

3) bieżące zarządzanie umowami, o których mowa w pkt. 2, w tym:

a) prowadzenie kontrolingu gospodarowania należnościami oraz wszelkich innych czynności kontrolingowych, związanych ze sprzedażą drewna,

b) sporządzanie oraz korygowanie grafików oraz harmonogramów odbioru drewna przez nabywców,

c) podejmowanie renegocjacji warunków umownych, dotyczących sprzedaży drewna w sytuacjach szczególnie uzasadnionych,

d) dokumentowanie sprzedaży drewna, w tym fakturowanie jego sprzedaży,

e) pozyskiwanie bieżące środków pieniężnych należnych za sprzedane drewno,

f) uruchamianie środków ochrony mienia Skarbu Państwa, o których mowa w § 1, ust. 1, pkt 3;

4) kontrola wynikowa sprzedaży drewna.

2. Sprawy, o których mowa w ust. 1, mogą zostać objęte odrębną regulacją dyrektora generalnego Lasów Państwowych.

Podrozdział II

Podstawowe założenia oraz stany faktyczne

determinujące zasady handlu drewnem

w Lasach Państwowych oraz sposób ich stosowania

§ 3

1. Zasady sprzedaży drewna zostały ustalone i należy je stosować z uwzględnieniem następujących założeń i stanów faktycznych:

1) handel drewnem powinien uwzględniać, występujące w Polsce, zjawisko trwałego deficytu surowca drzewnego przejawiające się tym, że moce przerobowe zakładów polskiego przemysłu drzewnego o około 3–5 milionów m3 przewyższają możliwość bezpiecznego poziomu podaży drewna, wynoszącej około 30–31 milionów m3 surowca drzewnego rocznie; system handlu drewnem powinien być zatem zgodny z regułami gospodarowania zasobami pozostającymi w strukturalnym i trwałym niedoborze;

2) handel drewnem powinien:

a) chronić ekosystemy leśne przed nadmiernym, niezgodnym z zasadami racjonalnej gospodarki, pozyskaniem drewna,

b) honorować unijną zasadę dążenia do zaspakajania zapotrzebowania na surowiec drzewny gospodarstw domowych, w tym przede wszystkim rodzinnych gospodarstw rolnych,

c) stwarzać ramy czasowe oraz możliwość nabywcom surowca drzewnego, których status ekonomiczny nie
pozwala na składanie ofert zakupu wysoko ocenianych,
a tym samym na pełne zaspakajanie swojego zapotrzebowania na surowiec drzewny, na podjęcie działań
naprawczych oraz restrukturyzacyjnych,

d) podmiotom planującym rozwój oraz inicjację działalności na polskim rynku drzewnym, stwarzać do tego warunki poprzez działanie w ramach tych zasad otwartej aukcji internetowej;

3) sprzedaż drewna w maksymalnym stopniu powinna zostać objęta aplikacjami informatycznymi;

4) corocznie do sprzedaży w Lasach Państwowych powinna być przeznaczana ilość drewna wynikająca z zasady trwałego, ciągłego oraz równomiernego użytkowania lasu;

5) z możliwej w danym roku masy drewna do pozyskania i sprzedaży powinno być wydzielane drewno opałowe oraz inne, w tym wielkowymiarowe, służące do zaspokajania potrzeb energetycznych oraz bytowych lokalnych gospodarstw rolnych i innych gospodarstw domowych, w szczególności zlokalizowanych na terenach niezurbanizowanych, a także służące zaspokajaniu potrzeb innych grup nabywców niż nabywcy stali, z zastrzeżeniem pkt. 11;

6) oferty sprzedaży drewna dla nabywców prowadzących działalność gospodarczą wystawiają nadleśniczowie, korzystając z odpowiednich funkcji informatycznego Portalu Leśno-Drzewnego;

7) nabywcy drewna prowadzący działalność gospodarczą, swoimi ofertami zakupu powinni obkładać oferty sprzedaży drewna używając informatycznego Portalu Leśno-Drzewnego;

8) oferty zakupu, przy zastosowaniu specjalnej aplikacji informatycznej, powinny być automatycznie oceniane z punktu widzenia interesu Skarbu Państwa, reprezentowanego przez Lasy Państwowe – cena drewna powinna być tylko jednym z elementów oceniających oferty zakupu;

9) w wyniku informatycznego spotkania się ofert sprzedaży z ofertami zakupu surowca drzewnego, każdy nabywca drewna uzyskuje prawo zakupu surowca drzewnego proporcjonalnie do oceny oferty zakupu;

10) drewno pojawiające się w ciągu roku gospodarczego w następstwie szkód od czynników biotycznych oraz abiotycznych, a także odstępowania nabywców od zawartych umów, powinno być zbywane na informatycznej, otwartej aukcji internetowej;

11) nabywcy drewna rozpoczynający operowanie na polskim rynku drzewnym lub zamierzający istotnie zwiększyć rozmiar zakupów w stosunku do roku poprzedniego, powinni mieć stworzoną możliwość zakupu drewna, jednak z wyłączeniem rokowań internetowych;

12) w razie wystąpienia w danym nadleśnictwie lub grupie nadleśnictw stanu siły wyższej (wielkoobszarowe szkody
od pożarów, wiatru, śniegu itp.), sprzedaż drewna powinna następować według zasad nadzwyczajnych.

Rozdział II

Internetowy Portal Leśno-Drzewny

§ 4

1. W Lasach Państwowych tworzy się Portal Leśno-Drzewny, zwany dalej portalem, będący wyodrębnioną bazą danych systemu informatycznego Lasów Państwowych.

2. Komunikację ze stroną główną portalu nawiązuje się poprzez użycie adresu internetowego www.zilp.pl/drewno, albo poprzez użycie ikony (łącza) umieszczonego – na przykład – na głównej stronie internetowej Lasów Państwowych (www.lp.gov.pl).

3. W zakresie funkcji o charakterze podstawowym portal jest ogólnodostępny. Określony katalog uprawnień oraz możliwości korzystania z funkcji portalu zostały zarezerwowane dla użytkowników zarejestrowanych.

4. Każdy zarejestrowany użytkownik portalu nawiązuje z nim łączność (otwiera swoje konto) poprzez wprowadzenie unikatowego loginu oraz hasła.

5. Proces rejestracji użytkowników portalu oraz korzystania z niego przez użytkowników zarejestrowanych został ustalony w Regulaminie Portalu Leśno-Drzewnego, stanowiącym załącznik nr 1 do niniejszego zarządzenia.

6. Obowiązek utworzenia, wprowadzenia portalu (jako systemu informatycznego) w życie oraz administrowanie nim nakłada się na Zakład Informatyki Lasów Państwowych. Jest on obowiązany do operacyjnej bieżącej współpracy oraz współdziałania z odpowiednimi komórkami organizacyjnymi Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych, Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Poznaniu (współpraca oraz współdziałanie w części dotyczącej aplikacji „e-drewno”) oraz kooperantami zewnętrznymi Lasów Państwowych, wykonującymi usługi związane bezpośrednio lub pośrednio z funkcjonowaniem portalu.

Rozdział III

Komisja Leśno-Drzewna

§ 5

1. W celu zachowania obiektywizmu i jawności postępowania przy handlu drewnem w Lasach Państwowych, na mocy niniejszego zarządzenia tworzy się Komisję Leśno-Drzewną, zwaną dalej komisją.

2. Komisja jest ciałem opiniodawczo-doradczym dyrektora generalnego Lasów Państwowych w rozumieniu § 10 Statutu Lasów Państwowych (Przypis 5).

3. W sprawie ustalenia składu komisji, dyrektor generalny Lasów Państwowych wydaje decyzję, która – poza publikacją w Biuletynie Informacyjnym Lasów Państwowych oraz utrwaleniem na stronie Biuletynu Informacji Publicznej Lasów Państwowych – w formie raportu jest zamieszczana na stronach portalu; w decyzji podaje się adres do korespondencji z członkiem komisji z użyciem portalu.

4. Komisja składa się z 34 członków z głosem stanowiącym (członkowie stanowiący komisji), z tym, że:

1) 17 członków Komisji Leśno-Drzewnej (w procedurze wyłaniania przez siebie ustalonej) wskazują dyrektorowi generalnemu Lasów Państwowych właściwe władze samorządu gospodarczego przemysłu drzewnego lub przedstawiciele dobrowolnych zrzeszeń przedsiębiorców przemysłu drzewnego, z tym, że:

a) 5 członków komisji wskazują władze samorządu gospodarczego oraz przedstawiciele dobrowolnych zrzeszeń przedsiębiorców przemysłu tartacznego,

b) 3 członków komisji wskazują władze samorządu gospodarczego przemysłu oraz przedstawiciele dobrowolnych zrzeszeń przedsiębiorców przemysłu płytowego,

c) 3 członków komisji wskazują władze samorządu gospodarczego oraz przedstawiciele dobrowolnych zrzeszeń przemysłu celulozowo-papierniczego,

d) 2 członków komisji wskazują władze samorządu gospodarczego oraz przedstawiciele dobrowolnych zrzeszeń wytwórców palet,

e) 2 członków komisji wskazują władze samorządu gospodarczego oraz przedstawiciele dobrowolnych zrzeszeń wytwórców produktów ogrodowych,

f) 1 członka komisji wskazują władze samorządu gospodarczego oraz przedstawiciel dobrowolnych zrzeszeń
przedsiębiorców przemysłu meblarskiego,

g) 1 członka komisji wskazuje Stowarzyszenie Dom Drewniany.

2) 17 członków Komisji Leśno-Drzewnej ustala dyrektor generalny Lasów Państwowych spośród pracowników jednostek organizacyjnych Lasów Państwowych.

5. W komisji może również zasiadać przewodniczący prowadzący, ale bez prawa do zabierania głosu stanowiącego – o ile zostanie ujęty w decyzji, o której mowa w ust. 3.

6. W pracach komisji – z głosem doradczym oraz wyjaśniającym – bierze udział dyrektor generalny Lasów Państwowych oraz zapraszani przez niego eksperci; każdy członek komisji może zwrócić się w trybie operacyjnym do dyrektora generalnego Lasów Państwowych o to, by zechciał zaprosić do grona ekspertów wskazaną przez tego członka osobę.

§ 6

1. Kandydatem na członka komisji może być każda osoba fizyczna, posiadająca pełną zdolność prawną oraz pełną zdolność do czynności prawnych w rozumieniu polskiego kodeksu cywilnego z tym, że członek Komisji Leśno-Drzewnej działa w niej w imieniu własnym, kierując się najlepszą wiedzą oraz bezstronnością; członek komisji jest obowiązany do sukcesywnego odwiedzania strony portalu, w szczególności do bieżącego zapoznawania się z kierowaną do niego korespondencją;

2. Utrata członkostwa przez członka komisji następuje w razie:

1) umotywowanej rezygnacji członka komisji z dalszej w niej pracy (członek Komisji Leśno-Drzewnej może w każdym czasie, składając na ręce dyrektora generalnego Lasów Państwowych stosownie umotywowane oświadczenie, wystąpić ze składu komisji);

2) umotywowanego cofnięcia wskazania, o którym mowa w § 5, ust. 4, pkt 1;

3) śmierci członka komisji, skazania go prawomocnym wyrokiem sądowym za przestępstwo z winy umyślnej lub z innych względów ubezwłasnowolniających członka komisji.

3. Utrata członkostwa przez członka komisji jest kwitowana stosowną decyzją dyrektora generalnego Lasów Państwowych.

4. Po zmniejszeniu składu komisji z powodu utraty członkostwa przez choćby jednego członka komisji, do odtworzenia pełnego składu komisji regulacje zarządzenia o powoływaniu składu osobowego komisji stosuje się odpowiednio.

5. Wytyczne kierunkowe do procedury wyłaniania członków stanowiących komisji, zawarto w załącznikach 2 i 3.

§ 7

1. Posiedzenia komisji są ważne pod warunkiem uczestniczenia w nich co najmniej połowy aktualnego składu członków stanowiących komisji – z tym, że w wezwaniu na posiedzenie komisji może być zawarte zastrzeżenie o jej drugim terminie. W drugim terminie posiedzenie komisji jest ważne, gdy uczestniczy w nim co najmniej 30% aktualnego jej składu.

2. Pierwsze posiedzenie komisji w nowym składzie zwołuje dyrektor generalny Lasów Państwowych. Następne posiedzenia zwołuje przewodniczący stanowiący, zwany dalej przewodniczącym. Dyrektor generalny Lasów Państwowych zwołuje posiedzenie komisji w razie ustąpienia (odejścia) z jej składu przewodniczącego.

3. Po wyborze przewodniczącego – dyrektor generalny Lasów Państwowych kierowanie komisją przekazuje przewodniczącemu. Jeśli w skład komisji wchodzi przewodniczący prowadzący – przewodniczący ustala z nim podział zadań związanych z prowadzeniem posiedzeń komisji.

4. Podczas pierwszego posiedzenia komisji spośród składu osobowego komisji następuje wybór trzech członków zwykłych prezydium komisji. W skład prezydium komisji wchodzi także, z mocy niniejszego zarządzenia, przewodniczący oraz przewodniczący prowadzący. Prezydium komisji może zbierać się (spotykać) w okresie między posiedzeniami stacjonarnymi komisji, w celu przygotowania dalszych prac komisji. Przewodniczący podczas najbliższego posiedzenia stacjonarnego komisji przekazuje informację ze spotkań prezydium komisji, o których mowa w zdaniu poprzedzającym.

5. Komisja zajmuje stanowisko w drodze uchwał.

6. Uchwały są przyjmowanie w trybie głosowania:

1) jawnego:

a) tradycyjnego (podczas posiedzeń stacjonarnych),

b) prowadzonego z wykorzystaniem portalu (podczas posiedzeń zaocznych);

2) tajnego:

a) tradycyjnego (podczas posiedzeń stacjonarnych);

b) prowadzonego z wykorzystaniem portalu (podczas posiedzeń zaocznych).

7. Z zastrzeżeniem wypadków opisanych w załączniku nr 5 (wybór przewodniczącego) – komisja wszystkie uchwały przyjmuje w głosowaniu jawnym zwykłą większością głosów, przy frekwencji potrzebnej do uznania posiedzenia komisji za ważne.
Przy równej liczbie głosów – rozstrzyga głos przewodniczącego.

8. Dyrektor generalny Lasów Państwowych zasadniczo jest związany stanowiskiem komisji, z zastrzeżeniem ust. 9.

9. Jeśli stanowisko, uchwalone przez komisję, stwarza w ocenie dyrektora generalnego Lasów Państwowych zagrożenie dla interesu majątkowego Skarbu Państwa – dyrektor generalny Lasów Państwowych stanowisko komisji poddaje z własnej inicjatywy nadzorowi, sprawowanemu nad Lasami Państwowymi przez ministra środowiska.

10. Decyzja nadzorcza ministra środowiska ma dla dyrektora generalnego Lasów Państwowych moc wiążącą, stosownie do uzasadnienia zawartego w załączniku nr 4 do niniejszego zarządzenia.

11. Inicjowanie oraz tryb pracy komisji podano w załączniku nr 5 do niniejszego zarządzenia.

12. Praca w komisji jest nieodpłatna. Członkom komisji, na ich wniosek, przysługuje zwrot kosztów przejazdów na posiedzenia stacjonarne – stosownie do uregulowań wewnętrznych, obowiązujących w tym zakresie w Lasach Państwowych.

§ 8

Główne zadania komisji zestawiono w załączniku nr 6 do niniejszego zarządzenia. Komisja realizuje inne zadania, określone w niniejszym zarządzeniu oraz w innych załącznikach do niniejszego zarządzenia. Przewodniczący (działając na pisemny wniosek co najmniej 50% składu komisji + 1) jest obowiązany do doprowadzenia do zajęcia przez komisję stanowiska w trybie posiedzenia stacjonarnego lub zaocznego w każdej sprawie związanej z handlem drewna przez Lasy Państwowe.

Rozdział IV

Rynki właściwe surowca drzewnego

§ 9

1. W celu zapewnienia możliwie najbardziej zbliżonych warunków konkurencji nabywców surowca drzewnego pozyskiwanego w Państwowym Gospodarstwie Leśnym Lasy Państwowe – wprowadza się podział rynku tego surowca na rynki właściwe drewna (surowca drzewnego) w rozumieniu ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów (Przypis 7).

2. Rynki właściwe, o których mowa w ust. 1, sklasyfikowano z uwzględnieniem następujących kryteriów:

1) substytucyjności, pozwalającego na sklasyfikowanie rynków właściwych surowca drzewnego z punktu widzenia zbliżonej zdolności do zaspokajania potrzeb i oczekiwań oraz preferencji nabywców z punktu widzenia możliwego przeznaczenia drewna w trakcie przerobu, poziomu ceny, właściwości, w tym grubości oraz jakości surowca drzewnego (załącznik nr 7);

2) uzupełniających, pozwalających na sklasyfikowanie rynków właściwych (załącznik nr 8) surowca drzewnego z punktu widzenia homogeniczności pod względem:

a) miejsca (obszaru) odbioru lub pochodzenia drewna, rozumianego szczególnie jako wyznacznik historycznie ukształtowanych cen na poszczególne sortymenty drzewne oraz kosztów transportu, a także szczególnych (lokalnych) właściwości surowca drzewnego,

b) podstawowej funkcji celu zakupu lub zużycia surowca drzewnego,

c) ryzyka handlowego ocenianego z punktu widzenia interesów majątkowych Skarbu Państwa reprezentowanych przez Lasy Państwowe.

3. Załączniki nr 7 i 8, o których mowa w ust. 2, pozwalają na szczegółową identyfikację, w tym ustalenie nazwy, każdego rynku właściwego drewna (Przypis 8).

4. Korzystając z funkcji portalu, każdy konkretny rynek właściwy drewna może być dookreślony, szczególnie poprzez informacje o:

1) procentowym udziale poszczególnych sortymentów (klas jakościowo-wymiarowych) wchodzących w skład danej grupy handlowej sortymentów;

2) specjalnych, lokalnych cechach jakościowych surowca drzewnego (np. sosna taborska; drewno postrzelane itd.);

3) specjalnych sposobach wyróbki (np. drewno kłodowane);

Rozdział V

Podstawowe prawa nabywców stałych

oraz inicjowanie i rozwój działalności

na rynku drzewnym w Polsce

§ 10

Każdy podmiot planujący wkroczyć na polski rynek drzewny, nabywa surowiec drzewny na otwartej aukcji internetowej (aplikacja „e-drewno”). Podmiotowi, o którym mowa w zdaniu poprzedzającym, służy również prawo do zakupu surowca drzewnego w trybach, o których mowa w § 23. Mogą oni ponadto uczestniczyć
w procedurach zagospodarowania drewna pozyskiwanego w ramach usuwania skutków stanów siły wyższej, jak również przystępować do negocjacji, o których mowa w § 27, ust. 5, pkt 2.

§ 11

1. Każdy nabywca kupujący w Lasach Państwowych surowiec drzewny w roku poprzedzającym dany rok w handlu drewnem (nabywca stały) – może uczestniczyć w rokowaniach internetowych, o których mowa w dalszej części niniejszego zarządzenia.

2. Uczestnik rokowań internetowych w swojej ofercie zakupu może ujmować taką ilość surowca drzewnego, jaka wynika z historii zakupu drewna (historyczna ilość surowca drzewnego).

3. Szczegółowe zasady ustalania historii zakupu surowca drzewnego oraz odstępstwa od tych zasad są przedmiotem uchwały komisji.

4. Zasada zakupu na otwartej aukcji internetowej (aplikacja „e-drewno”) lub w trybach, o których mowa w § 23, odnosi się również do każdego nabywcy stałego, planującego rozwój działalności związanej z potrzebą zakupu drewna ponad poziom historycznej ilości surowca drzewnego.

Rozdział VI

Oferta sprzedaży drewna

§ 12

1. Podstawą specyfikacji drewna oferowanego w danym roku do sprzedaży przez Lasy Państwowe jest tzw. normatywna ilość drewna, możliwa do pozyskania w poszczególnych nadleśnictwach. Wartość tej wielkości ustala się według procedury, opisanej w załączniku nr 9 pod pozycją 1 do niniejszego zarządzenia.

2. Szczególne wypadki ustalania normatywnej ilości drewna, o której mowa w ust. 1 (takich jak brak planu urządzenia lasu czy niektórych danych, o których mowa w załączniku nr 9, pkt 1, zakłócenia w realizacji planu wynikające ze zdarzeń losowych, nieskwitowane aneksem do planu urządzenia lasu itp.), są zadaniem komórki organizacyjnej regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych właściwej w sprawach urządzania lasu.

§ 13

Normatywna ilość drewna, o której mowa w § 12, podlega korekcie zwiększającej lub zmniejszającej z użyciem wskaźnika korygującego, o którym mowa w § 14.

§ 14

1. Dyrektor generalny Lasów Państwowych corocznie doprowadza do sporządzenia krótkoterminowej prognozy koniunktury na rynku drzewnym – w odniesieniu do poszczególnych grup rynków właściwych, o których mowa w § 9, oraz z uwzględnieniem uwarunkowań regionalnych tej koniunktury.

2. Prognoza, o której mowa w ust. 1, jest umieszczana na stronie portalu – z odpowiednim wyprzedzeniem w stosunku do planowanego posiedzenia komisji.

3. Komisja, biorąc pod uwagę ww. prognozę, uchwala wskaźniki podwyższające lub zmniejszające normatywną ilość drewna możliwego do pozyskania w nadleśnictwach. Wskaźniki, o których mowa w zdaniu poprzedzającym, mogą być różnicowane według grup rynków właściwych. Uchwała komisji jest odpowiednio uwzględniana w decyzji dyrektora generalnego Lasów Państwowych.

4. Dyrektor regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych może różnicować wskaźniki, o których mowa ust. 3, według nadleśnictw – biorąc pod uwagę przede wszystkim odpowiednio ich opóźnienia lub przyspieszenia w realizacji planu urządzenia lasu w stosunku do upływu czasu (z zastrzeżeniem wszakże dochowania „regionalnego” wolumenu zmian zasadniczej oferty sprzedaży drewna, ujętego w decyzji dyrektora generalnego Lasów Państwowych). Decyzję dyrektora regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych o zróżnicowaniu wskaźników, o którym mowa w zdaniu poprzedzającym, zamieszcza się na stronie portalu.

§ 15

1. Oferta sprzedaży drewna przez Lasy Państwowe w danym roku jest sumą indywidualnych ofert sprzedaży drewna, sporządzanych przez poszczególne nadleśnictwa oraz zakłady Lasów Państwowych, pośredniczące w sprzedaży drewna przez nadleśnictwa, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Ta część surowca drzewnego pozyskanego w nadleśnictwach, która ma być sprzedana z użyciem ww. usług zakładów Lasów Państwowych, jest wyłączana z indywidualnych ofert sprzedaży drewna nadleśnictw.

3. Dyrektorzy regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych nadzorują proces tworzenia indywidualnych ofert sprzedaży drewna w nadleśnictwach i zakładach Lasów Państwowych.

4. Wzorcowa procedura tworzenia projektu ostatecznej oferty sprzedaży drewna została szczegółowo opisana w załączniku nr 9, pod pozycją 2, do niniejszego zarządzenia.

§ 16

1. Opracowanie ostatecznej oferty sprzedaży drewna, o której mowa w § 15, wymaga wyodrębnienia w niej pul drewna do:

1) sprzedaży w trybie ofert sprzedaży (rokowań internetowych) z odpowiednim uwzględnieniem ofert sprzedaży surowca drzewnego przez zakłady Lasów Państwowych;

2) sprzedaży aukcyjnej oraz w trybach podobnych;

3) sprzedaży jednostkom organizacyjnym (obowiązanym do zakupu drewna w trybie zamówień publicznych), prowadzącym działalność gospodarczą, w ramach której drewno stanowi materiał bezpośrednio-produkcyjny (materiał do przerobu w celu wytworzenia wyrobów);

4) zbycia zakładom Lasów Państwowych, nabywającym drewno w jednostkach organizacyjnych LP w celu bezpośredniego przerobu (drewno jako materiał do działalności wytwórczej zakładów) lub w celu zużycia na własne potrzeby zakładów;

5) sprzedaży klientom kupującym drewno w celach niezwiązanych bezpośrednio z działalnością gospodarczą polegającą na przerobie drewna (obowiązanym lub nieobowiązanym do stosowania trybu zamówień publicznych przy zakupach);

6) sprzedaży klientom kupującym drewno incydentalnie;

7) zużycia na potrzeby własne nadleśnictw.

2. Wielkość poszczególnych pul, o których mowa w ust. 1, określa dyrektor regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych (docelowo z wykorzystaniem odpowiedniej aplikacji informatycznej).

3. Dyrektor generalny Lasów Państwowych, po zwróceniu się do komisji o zajęcie stosownego stanowiska, zatwierdza według regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych pule drewna wyłączone z procedury obkładania ofertami zakupu, ustalając pozostałe pule, o których mowa w ust. 1 – bezwarunkowo lub pod warunkiem wprowadzenia odpowiednich korekt w regionalnych dyrekcjach Lasów Państwowych (przede wszystkim w razie stwierdzenia nadmierności tych pul, naruszającej zasadę konkurencyjności).

4. O ostatecznym wolumenie poszczególnych pul drewna w poszczególnych nadleśnictwach oraz zakładach Lasów Państwowych decydują dyrektorzy regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych, z zastrzeżeniem ust. 3.

§ 17

1. Projekt ostatecznej oferty sprzedaży drewna jest poddawany analizie, mającej na celu zbadanie, czy gospodarowanie surowcem drzewnym w danym roku nie narusza zasad trwałości, ciągłości oraz równomierności użytkowania głównego lasu.

2. Projekt ostatecznej oferty sprzedaży drewna wraz z wynikami analizy, o której mowa w ust. 1, jest zamieszczany na stronie portalu.

§ 18

1. Projekt ostatecznej oferty sprzedaży drewna staje się ofertą sprzedaży drewna po zatwierdzeniu, w formie decyzji, przez dyrektora generalnego Lasów Państwowych. Decyzja ta może mieć charakter bezwarunkowy lub warunkowy (nakazujący wprowadzenie odpowiednich korekt). Dyrektor generalny Lasów Państwowych podejmuje decyzję zatwierdzającą po zajęciu w sprawie stosownego stanowiska przez komisję.

2. Ofertę sprzedaży drewna umieszcza się na stronie portalu.

Rozdział VII

Procedury ustalania nabywców


Podrozdział I

Sprzedaż w trybie ofert zakupu

(rokowania internetowe)

§ 19

1. Tryb rokowań internetowych jest dominującą formą wyłaniania (ustalania) nabywców drewna. Uczestniczenie w rokowaniach internetowych wymaga wniesienia wadium. Wadium wnosi się przed złożeniem oferty zakupu drewna.

2. Tryb, o którym mowa w ust. 1, nie jest typowym konkursem ofert, gdyż nie prowadzi do stanów faktycznych, w których z danego kierunku zakupu (z danego nadleśnictwa lub zakładu Lasów Państwowych) są eliminowani wszyscy oferenci za wyjątkiem tego, który złożył najkorzystniejszą ofertę zakupu. Tryb rokowań internetowych zakłada, że im lepszą ofertę z punktu widzenia interesu Skarbu Państwa złoży dany oferent, tym większą ma on pewność, że będzie mógł kupić drewno z oczekiwanych kierunków zakupu (tj. ze wskazanych nadleśnictw lub zakładów Lasów Państwowych) i w niezredukowanej ilości z obłożonego ofertą kierunku zakupu.

3. Tryb, o którym mowa w ust. 1, dotyczy surowca drzewnego ujętego w ofercie sprzedaży, o której mowa w § 18, pod pozycją „drewno przewidziane do obłożenia zapotrzebowaniami” (por.: zał. 9, pkt 2). Przy zakupie drewna w trybie rokowań internetowych nie przewiduje się stosowania instytucji samowyrobu – z zastrzeżeniem surowca do zrębkowania lub balotowania. W odniesieniu do surowca do zrębkowania lub balotowania dopuszcza się rozwiązanie technologiczne, polegające na tym, że drewno pozyskują i je zrębkują lub balotują wyspecjalizowane jednostki organizacyjne, wchodzące w skład nabywcy lub przez niego zatrudnione (Przypis 9).

4. Tryb ofertowy odbywa się według następujących zasad ogólnych:

1) realizacja trybu ofertowego następuje przy możliwie pełnym wykorzystaniu funkcji portalu oraz bazy danych systemu informatycznego Lasów Państwowych;

2) dyrektor generalny Lasów Państwowych wzywa wszystkich nabywców do składania zapotrzebowania na surowiec drzewny, a tych, którzy nie dokonali rejestracji, do zarejestrowania się i złożenia zapotrzebowania;

3) wszyscy uprawnieni do działalności gospodarczej mogą składać zapotrzebowania na drewno (oferenci), o ile są nabywcami stałymi;

4) jeden oferent składa tyle zapotrzebowań, na ilu grupach rynków właściwych, wyodrębnianych na podstawie grup handlowo-gatunkowych drewna funkcjonuje (np.: jeśli oferent zamierza kupić drewno wielkowymiarowe standard grupy gatunkowej sosna oraz planuje zakup drewna średniowymiarowego do przerobu mechanicznego z wyborem grupy brzoza – składa dwa niezależne zapotrzebowania); jeśli w celu zaopatrzenia w surowiec drzewny danej grupy handlowo-gatunkowej oferent złoży zapotrzebowanie w jednym nadleśnictwie (ew. w jednym zakładzie LP pełniącym tu rolę jakby nadleśnictwa), będzie to oznaczało, że jego zapotrzebowanie składa się z jednej oferty zakupu drewna; w innych wypadkach zapotrzebowanie na daną grupę handlowo-gatunkową składa się z wielu, czy całego pakietu ofert zakupu;

5) oferenci wraz z zapotrzebowaniem zgłaszają, na którym poziomie struktury organizacyjnej Lasów Państwowych chcą być obsługiwani na etapie wyłaniania (ustalania) nabywców z tym, że do obsługi mogą wybrać:

a) nadleśnictwo (także dwa lub więcej nadleśnictw, jeśli planują kupno drewna w więcej niż jednym nadleśnictwie),

b) zakład (zakłady) Lasów Państwowych (jeśli nabywca zapotrzebowaniem obłożył tylko ofertę – oferty – sprzedaży drewna z zakładu – zakładów – LP),

c) regionalną dyrekcję Lasów Państwowych (także dwie lub więcej regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych, jeśli planują kupno drewna w więcej niż jednej regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych),

d) Dyrekcję Generalną Lasów Państwowych – z odpowiednim uwzględnieniem utrwalonego w zakresie tej obsługi zwyczaju;

6) zgłoszenie poziomu struktury organizacyjnej, wybranej do obsługi nabywcy, jest informacją udostępnioną na stronie portalu; z mocy niniejszego zarządzenia przyjmuje się, że – z braku sprzeciwu ze strony właściwych nadleśniczych lub kierowników zakładów – godzą się oni na to, aby kierownik jednostki organizacyjnej, obsługujący danego nabywcę, działał z ich umocowania – sprzeciw, o którym mowa, wnosi się z zachowaniem drogi służbowej do dyrektora generalnego Lasów Państwowych, który podejmuje decyzję o sposobie uwzględnienia sprzeciwu;

7) wszyscy oferenci oraz składane przez nich zapotrzebowania na drewno podlegają ocenie według jednolitych, zunifikowanych zasad, z uwzględnieniem następujących kryteriów:

a) służące ocenie nabywcy (np.: średnioroczny udział nabywcy w wartości sprzedaży drewna przez nadleśnictwa, procent nadleśnictw zaangażowanych w zbywanie drewna nabywcy, długotrwałość współpracy handlowej z Lasami Państwowymi, średnioroczna wartość kredytu kupieckiego zaciąganego w Lasach Państwowych, wkład w dywersyfikowanie rynku drzewnego, mierzony liczbą oraz ilością kupowanych sortymentów, ilość drewna nabywana w celach sprzedaży pośredniczej),

b) służące ocenie oferty z punktu widzenia honorowania w ofercie utartego zwyczaju kupieckiego (np.: w aspekcie dotychczasowych kierunków zakupu drewna oraz ilości drewna nabywanego z tych kierunków, spójności oferty z przyrzeczeniem surowcowym i dotychczasowym udziałem drewna nabywanego do sprzedaży pośredniczej),

c) służące ocenie oferty z punktu widzenia oferowanego poziomu ceny zakupu i oferowanego terminu regulowania należności.

5. Szczegółową specyfikację kryteriów oraz ich znaczenie (ważenie) przy ocenie zapotrzebowania na surowiec drzewny każdorazowo uchwala komisja, kierując się wzorcowym zestawieniem, ujętym w załączniku nr 10 do zarządzenia.

6. W rozpatrywaniu zapotrzebowań na drewno wyróżnia się dwa etapy fazy:

1) pierwszy (obejmujący dwie fazy rokowań internetowych: I i II), w ramach którego do poszczególnych nabywców zostaje przypisane drewno:

a) w ilości niezredukowanej (tj. zgodnej z ofertami zakupu składającymi się na zapotrzebowanie danego nabywcy na drewno danej grupy gatunkowo–handlowej) – w odniesieniu do ofert zakupu, które po obłożeniu ofert sprzedaży sporządzonych w nadleśnictwach (zakładach LP), nie wywołały w tych jednostkach organizacyjnych LP zjawiska przewagi popytu nad podażą,

b) w ilości zredukowanej w stosunku do ofert zakupu – w odniesieniu do tych ofert, które po obłożeniu ofert sprzedaży sporządzonych w nadleśnictwach (zakładach LP), wywołały zjawisko przewagi popytu nad podażą z tym,
że stopień redukcji oferty zakupu danego nabywcy na danym kierunku (tj. w danym nadleśnictwie lub zakładzie oferującym drewno do sprzedaży) jest odwrotnie proporcjonalny do wartości łącznej oceny zapotrzebowania danego nabywcy na drewno danej grupy gatunkowo–handlowej (Przypis 10).

2) etap drugi (obejmujący jedną fazę rokowań: fazę III) – powtórnego ofertowania zakupu drewna (na kierunkach, tj. w nadleśnictwach lub zakładach, w których po pierwszym etapie pozostało drewno „niezagospodarowane”) z tym że:

a) prawo do ponownego składania ofert zakupu przysługuje tym nabywcom, którzy w wyniku pierwszego etapu nie zrealizowali swojego łącznego zapotrzebowania na daną grupę gatunkowo–handlową drewna,

b) zapotrzebowanie nabywców w ramach drugiego etapu może obejmować całkiem nowe oferty zakupu (w ramach drugiego etapu – nabywcy w żadnym zakresie nie są związani ofertami zakupu, wchodzącymi w skład zapotrzebowań na drewno, które wykazali w ramach etapu pierwszego),

c) na poszczególnych kierunkach oferty zakupu są zgłaszane do wysokości puli drewna niezagospodarowanego w ramach etapu pierwszego,

d) przy ocenie ponownych ofert zakupu kryterium zwyczaju kupieckiego jest pomijane,

e) ten nabywca, którego zapotrzebowanie na daną grupę gatunkowo–handlową uzyskało w ramach drugiego etapu najwyższą ocenę, uzyskuje prawo do nabycia drewna do wysokości oferowanej do zakupu z poszczególnych kierunków,

f) ten nabywca, którego zapotrzebowanie na daną grupę gatunkowo–handlową uzyskało w ramach drugiego etapu ocenę drugą w kolejności, uzyskuje prawo do nabycia drewna do wysokości oferowanej do zakupu z poszczególnych kierunków, chyba że nabywca legitymujący się najwyższą oceną zapotrzebowania „zagospodarował” całość lub część drewna z danego kierunku,

g) do nabywców legitymujących się trzecią, czwartą i następnymi w kolejności ocenami zapotrzebowania
na drewno – regułę opisaną w lit. f) stosuje się odpowiednio.

7. Po zakończeniu rokowań internetowych nabywcy mogą zawierać pisemne porozumienia wzajemne w sprawie wymiany przypisu drewna z poszczególnych kierunków (pod warunkiem zamieszczenia informacji w tym zakresie na stronie portalu).

8.Ostateczny wynik rozpatrzenia ofert zakupu drewna podlega zatwierdzeniu przez właściwych nadleśniczych.

§ 20

1. Na podstawie corocznej ekspertyzy, o której mowa w § 14, ust. 1, oraz materiałów pomocniczych, o których mowa w ust. 2, komisja zajmuje stanowisko w sprawie ceny dolnej, tj. takiej sugerowanej ceny, poniżej której cena może być uznana za cenę rażąco niską oraz w sprawie ceny górnej, tj. takiej sugerowanej ceny, powyżej której cena może być uznana za cenę nadmiernie wygórowaną w odniesieniu do danej grupy handlowej.

2. Proces ustalania cen dolnych oraz górnych jest wspomagany materiałami, generowanymi z użyciem odpowiedniego oprogramowania, wchodzącego w skład aplikacji informatycznej, obsługującej rokowania internetowe. Materiały te są dostarczane komisji jako sugerowane ceny dolne oraz górne poszczególnych grup handlowych.

3. Wzorcową procedurę ustalania ceny dolnej oraz górnej w ramach przygotowywania materiałów pomocniczych dla komisji opisano w załączniku nr 9, pod pozycją 3.

4. Dyrektor generalny Lasów Państwowych w sprawie ceny dolnej i górnej wydaje stosowną decyzję z zastrzeżeniem, że zapotrzebowania na drewno zawierające cenę poniżej ceny dolnej nie będą w Lasach Państwowych podejmowane ze względu na okoliczność naruszenia przy tej cenie interesu Skarbu Państwa, reprezentowanego przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe.

5. Każdy oferent może w swoim zapotrzebowaniu na drewno podać cenę wyższą, aniżeli cena górna. Przy wartościowaniu zapotrzebowań na drewno cena przekraczająca cenę górną traktowana jest tak, jak cena górna. Podanie w zapotrzebowaniu na drewno ceny, przebijającej cenę górną, uprawnia nabywcę do podjęcia w pierwszej kolejności z nadleśnictwem (nadleśnictwami) lub zakładem (zakładami) negocjacji w sprawie warunków handlu drewnem, na spełnieniu których nabywcy szczególnie zależy.

§ 21

Charakterystyka procesu przetwarzania danych na potrzeby oceny łącznej zapotrzebowania na drewno danej grupy gatunkowo–handlowej w ramach rokowań internetowych oraz procesu rozstrzygnięć rokowań internetowych została zawarta w załączniku nr 11 do zarządzenia.

§ 22

1. Drewno, które nie zostanie zagospodarowane w ramach rokowań internetowych, powinno zostać przekazane przez nadleśniczego (lub dyrektora zakładu LP) do sprzedaży z użyciem aplikacji „e-drewno”.

2. Do sprzedaży z użyciem aplikacji „e-drewno” przeznacza się również każdą partię surowca drzewnego, która w danym nadleśnictwie (lub zakładzie Lasów Państwowych) faktycznie nie zostanie, z winy nabywcy, odebrana w danym miesiącu zgodnie z harmonogramem utrwalonym w umowie sprzedaży, o ile takie rozstrzygnięcia zostaną w umowie sprzedaży zawarte (jako rozwiązania poprzedzające uznanie umowy za rozwiązaną z winy nabywcy). Na równi z faktycznym odebraniem danej partii drewna uznaje się uregulowanie przez nabywcę należności za drewno pozostające de facto w lesie (lub w zakładzie Lasów Państwowych) w oczekiwaniu na wywóz, jeśli na takie rozwiązanie przystanie odpowiednio nadleśniczy (mając na względzie stan sanitarny lasu) lub dyrektor zakładu Lasów Państwowych.

Podrozdział II

Sprzedaż drewna w systemie aukcyjnym i submisyjnym

§ 23

1. W systemie aukcyjnym i submisyjnym jest sprzedawany surowiec drzewny, którego cena jest ściśle związana z charakterystyką (wysoką jakością lub wyjątkowymi cechami, np. zawiły układ słojów w drewnie brzozowym czeczotkowym) poszczególnych, indywidualnie identyfikowanych dłużyc lub kłód (przedmiotem licytacji lub konkursu ofert są losy, które stanowią poszczególne dłużyce lub kłody; losem może być oznaczona grupa dłużyc
lub kłód). W trybie aukcyjnym lub submisyjnym mogą być ponadto sprzedawane sztuki drewna wielkowymiarowego, które z formalnego punktu widzenia, ze względu na mało istotne wady, nie kwalifikują się do zaliczenia do najwyższych klas jakości – o ile z doświadczenia wynika, że przy sprzedaży aukcyjnej (submisyjnej) drewno to spotka się (ze względu na pozostałe cechy wyróżniające) z bardzo wysoką ceną.

2. Co do reguły – w systemie aukcyjnym oraz systemie submisyjnym drewno sprzedawane jest po jego pozyskaniu i skoncentrowaniu w celu oględzin przez potencjalnych nabywców.

3. Drewno do sprzedaży, o której mowa w ust. 1, stanowi wyodrębnioną część oferty sprzedaży drewna, o której mowa w rozdziale VI niniejszego zarządzenia, z zastrzeżeniem ust. 10.

4. Szczegółowe warunki aukcji lub submisji (w tym aplikacje informatyczne, wspomagające ten proces) ustala kierownik jednostki organizacyjnej Lasów Państwowych, umocowany do przeprowadzenia czynności aukcyjnych lub submisyjnych. Zaleca się, aby czynności aukcyjne lub submisyjne przypadały dyrektorowi regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych, nadzorującemu nadleśnictwa oraz zakłady Lasów Państwowych, przeznaczające drewno do zbycia w omawianych trybach sprzedaży. Przeprowadzający czynności aukcyjne oraz submisyjne ustanawia, w formie zarządzenia, regulamin lub zasady aukcji lub submisji – po ich uprzednim uzgodnieniu w drodze consensusu z zainteresowanymi nadleśniczymi lub kierownikami zakładów Lasów Państwowych. Uzgodnienie, o którym mowa w zdaniu poprzedzającym, poczytuje się za umocowanie prowadzącego aukcję lub submisję do czynności aukcyjnych lub submisyjnych za nadleśniczych lub kierowników zakładów.

5. Aukcja polega na klasycznej licytacji poszczególnych losów, przy czym potencjalni kupcy są zgromadzeni w tym czasie w jednym miejscu. Dopuszcza się rozwiązania polegające na licytacji informatycznej (przy użyciu systemów informatycznych), jak też rozwiązania mieszane (łączące licytację klasyczną z licytacją internetową). Submisja polega na klasycznym konkursie ofert, przy czym przedmiotem ofertowania są poszczególne losy, a jedynym kryterium oceny oferty jest oferowana cena.

6. Umowa kwitująca wynik aukcji lub submisji, jest spisywana pomiędzy nabywcą losu (losów) i właściwym nadleśnictwem lub zakładem Lasów Państwowych.

7. W ramach pomocy udzielanej dyrektorowi generalnemu Lasów Państwowych w kierowaniu Państwowym Gospodarstwem Leśnym Lasy Państwowe – dyrektorów regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych Poznań (w odniesieniu do systemu aukcyjnego) oraz Krosno (w odniesieniu do systemu submisyjnego) zobowiązuje się do udzielania wszechstronnych konsultacji i pomocy na rzecz dyrektorów regionalnych dyrekcji Lasów
Państwowych planujących wprowadzenie wspólnych przedsięwzięć nadzorowanych jednostek organizacyjnych Lasów Państwowych w postaci aukcyjnego lub submisyjnego systemu sprzedaży drewna okrągłego.

8. Przykładowy regulamin aukcji drzewnej oraz przykładowe zasady submisji zamieszczono w załączniku nr 12 do niniejszego zarządzenia.

9. W wypadku gdy drewno przeznaczone do sprzedaży aukcyjnej lub submisyjnej nie znajdzie nabywcy (lub nabywca odstąpi od faktycznego jego zakupu), jest bez zbędnej zwłoki umieszczane przez nadleśniczego (lub kierownika zakładu Lasów Państwowych) jako wyodrębniona pozycja w aplikacji „e-drewno”.

10. W szczególnie uzasadnionych wypadkach dyrektor regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych, działając po umocowaniu właściwych kierowników jednostek organizacyjnych Lasów Państwowych podlegających jego nadzorowi, może wystąpić do dyrektora generalnego Lasów Państwowych z umotywowanym wnioskiem o sprzedaż w trybie aukcji lub submisji drewna, które zgodnie z regulacjami niniejszego zarządzenia zasadniczo powinno być zbywane w trybie aplikacji „e-drewno”. Rozwiązanie, o którym mowa w zdaniu poprzedzającym, powinno znajdować zastosowanie szczególnie przy zaspakajaniu zapotrzebowania na drewno nabywców zgłaszających reklamacje co do rozstrzygnięć zapadających w trybie rokowań internetowych. W razie uzyskania zgody dyrektora generalnego Lasów Państwowych, regulacje ust. 4–9 stosuje się odpowiednio.

Podrozdział III

Zbywanie drewna zakładom Lasów Państwowych

nabywającym drewno

w jednostkach organizacyjnych LP

w celu bezpośredniego przerobu

oraz na potrzeby własne zakładu

§ 24

1. Regulacje niniejszego podrozdziału odnoszą się do drewna, zbywanego zakładom celem bezpośredniego przerobu (wytworzenia produktów do sprzedaży) lub zużycia na własne potrzeby.

2. Drewno, planowane do zbycia zakładom Lasów Państwowych, stanowi wyodrębnioną pozycję oferty sprzedaży, o której mowa w Rozdziale VI niniejszego zarządzenia.

3. Zbycie drewna zakładom Lasów Państwowych następuje po cenach, uwzględniających odpowiednio ceny osiągane w wyniku procedury ofertowej, o której mowa w podrozdziale I niniejszego rozdziału zarządzenia.

4. Ceny, o których mowa w ust. 3, oraz inne warunki zbywania drewna do danego zakładu powinny być przedmiotem decyzji dyrektora regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych. Decyzja, o której mowa w zdaniu poprzednim, powinna zawierać uzasadnienie przyjętych cen zbycia na rzecz zakładów, jeśli ceny te będą ustalone poniżej ceny średnioważonej, wyliczanej na podstawie danych, o których mowa w ust. 3. Uzasadnienie, o którym mowa w zdaniu poprzedzającym, powinno w szczególności uwzględniać:

1) funkcję buforu danego zakładu na wypadek siły wyższej, o której mowa w dalszej części niniejszego zarządzenia (dyspozycyjność w stawianiu do dyspozycji sił i środków, np. przy wykonywaniu zadań w zakresie walki z pożarami lasu; dyspozycyjność w zakresie zagospodarowywania terenów poklęskowych oraz udostępniania placów składowych do przejściowego magazynowania drewna poklęskowego) – i wynikającą z tych okoliczności konieczność ponoszenia przez Lasy Państwowe ciężaru utrzymania zakładu w gotowości finansowej do podjęcia przez zakład ww. działań bez zbędnej zwłoki;

2) funkcję dostarczania przez zakłady Lasów Państwowych informacji w ramach sondażu marketingowego (także w odniesieniu do innowacji marketingowych) – i wynikające z niej ryzyko kosztów innowacyjnych, ponoszonych w takich sytuacjach przez zakłady;

5. Sprzedaż drewna, o której mowa w ust. od 1 do 4, odbywa się na podstawie porozumienia zbycia surowca drzewnego, spisywanego bezpośrednio między zainteresowanymi nadleśniczymi i dyrektorami zakładów Lasów Państwowych – przy koordynacyjnej jedynie funkcji właściwych dyrektorów regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych.

6. Jeżeli zakład Lasów Państwowych odstąpi od zawarcia lub harmonogramowej realizacji porozumienia, o którym mowa w ust. 5, „uwolnione” w ten sposób drewno jest przeznaczane przez nadleśniczego do sprzedaży z użyciem aplikacji „e-drewno”.

7. Odstąpienie zakładu od zawarcia lub harmonogramowej realizacji ww. porozumienia podlega w trybie nadzoru szczególnemu badaniu przez dyrektora regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych w aspekcie wniosków na przyszłość i odpowiedzialności kierownika zakładu Lasów Państwowych za zaistniały stan rzeczy.

8. Zakłady Lasów Państwowych mogą uzupełniać zaopatrzenie w drewno jako materiał do przerobu przez jego skup ze źródeł zewnętrznych.

Podrozdział IV

Sprzedaż drewna klientom kupującym drewno

w celach niezwiązanych bezpośrednio

z działalnością gospodarczą

polegającą na przerobie drewna

(obowiązanym lub nieobowiązanym do stosowania

trybu zamówień publicznych przy zakupach)

oraz sprzedaż drewna klientom incydentalnym

§ 25

1. Drewno planowane do zbycia klientom kupującym je w celach niezwiązanych bezpośrednio z działalnością gospodarczą, polegającą na przerobie drewna oraz klientom incydentalnym stanowi wyodrębnione pozycje oferty sprzedaży, o której mowa w rozdziale VI niniejszego zarządzenia. Klienci, o których mowa w zdaniu poprzedzającym, będą umownie nazywani dalej klientami incydentalnymi lub detalicznymi.

2. Składając propozycję pul drewna do sprzedaży detalicznej, nadleśniczowie powinni brać pod uwagę ilość drewna zwyczajowo sprzedawanego tym klientom w latach minionych.

3. Do grupy klientów incydentalnych lub detalicznych zalicza się w szczególności:

1) gospodarstwa domowe i rolne kupujące drewno do zużycia jako opał;

2) gospodarstwa rolne kupujące żerdzie gospodarcze;

3) jednostki sektora publicznego oraz inne jednostki organizacyjne, niezajmujące się działalnością gospodarczą, kupujące surowiec drzewny do zużycia jako opał;

4) firmy budowlane kupujące stemple budowlane;

5) osoby fizyczne i jednostki organizacyjne kupujące drewno okrągłe „od przypadku do przypadku” (na przykład do: wytwarzania rzeźb, incydentalnego wytwarzania obiektów małej architektury ogrodowej z litego drewna w ramach kompleksowego urządzania ogrodów, w celach budownictwa skansenowego, konserwacji zabytków i innych robót budowlano-montażowych, gdy wymaga to wytworzenia nietypowych elementów drewnianych z drewna okrągłego – np. elementów nietypowych więźb dachowych);

6) osoby fizyczne i właściciele gospodarstw rolnych kupujący incydentalnie drewno okrągłe wielko- i średniowymiarowe w celu poddania go przerobowi na potrzeby własne:

a) siłami własnymi (np. wyrób niestandardowych elementów więźby dachowej, wyrób – w celach remontowych lub odtworzeniowych – elementów drewnianych wchodzących w skład obiektów o niewspółczesnych
konstrukcjach, np. wzniesionych w konstrukcji sumikowo-łątkowej lub pełnego bala, budowa systemem
gospodarczym obiektów drewnianych lub o konstrukcji drewnianej),

b) w drodze zlecenia określonych prac firmom usługowym (wytwarzanie wyrobów z materiału powierzonego).

4. Klienci wymienieni w ust. 3, pkt. 4 i 5, są klientami incydentalnymi w rozumieniu niniejszego zarządzenia.

5. Nabywcy, dla których przerób drewna stanowi podstawową działalność gospodarczą, a tryb ofertowy jest trybem podstawowym zakupu surowca drzewnego – drewno do zużycia na własne
potrzeby energetyczne oraz incydentalnego zużycia na własne potrzeby nabywają w ten sposób, że zapotrzebowanie na taki surowiec drzewny uwzględniają odpowiednio w swoim zapotrzebowaniu podstawowym, chyba że niewielka ilość tego surowca w połączeniu z jego oczywistą odmiennością w stosunku
do drewna nabywanego w celach przerobu uzasadniania potraktowanie takiego nabywcy, na jego wniosek, jak nabywcy incydentalnego (np. nabywca kupuje w celach przerobu surowiec wielkowymiarowy, a w danym roku zamierza nabyć na własne potrzeby niewielką partię surowca średniowymiarowego w celu ogrodzenia części swojego placu składowego oraz podstemplowania hali traków w budowie).

6. Cena zakupu drewna (Cd) dokonywanego w danym nadleśnictwie przez klienta detalicznego lub incydentalnego nie powinna być mniejsza, aniżeli cena obliczana z zastosowania następującej formuły matematycznej: Cd = Cśr * Ws, gdzie: Cśr – cena średnioważona danej grupy handlowej, liczona według cen, po których drewno będzie nabywane w trybie ofertowym przez nabywców obsługiwanych na poziomie nadleśniczych, Ws – wskaźnik wzrostu ceny średnioważonej ustalany dla poszczególnych grup handlowych w drodze decyzji dyrektora regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych, zamieszczanej na stronie portalu. Przy ustalaniu wartości wskaźnika Ws – dyrektorzy regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych powinni brać pod uwagę stworzenie barier dla zjawisk, o których mowa w ust. 8. W wypadku braku Cśr dla danej grupy handlowej (drewno niesprzedawane w trybie ofertowym) cenę detaliczną ustala nadleśniczy, biorąc pod uwagę poziom cen detalicznych w innych nadleśnictwach.

7. Sprzedaż drewna klientom detalicznym lub incydentalnym może odbywać się na warunkach samowyrobu (obejmującego wszystkie lub niektóre tylko czynności w zakresie ścinki drzew i wyróbki sortymentów) – z zastrzeżeniem, że samowyrób nie może dotyczyć czynności związanych ze ścinką mechaniczną drzew, a także drewna wielkowymiarowego oraz średniowymiarowego do mechanicznego przerobu lub do produkcji celulozy i płyt.

8. Nadleśniczowie sprzedający drewno klientom detalicznym lub incydentalnym, są obowiązani do dołożenia należytej staranności w celu niedopuszczenia do zjawiska nabywania drewna pod tytułem zakupu detalicznego, a faktycznie w celach przeznaczenia go do pozaewidencyjnego przerobu w celach handlowych (np. zakup drewna opałowego – z opcją jego łupania na szczapy, zbywane w ramach pozewidencyjnego handlu obwoźnego, zakup surowca średniowymiarowego – – z opcją jego pozaewidencyjnej odsprzedaży do przerobu na palety, kupno drewna wielkowymiarowego przez osoby fizyczne, pełniące de facto funkcję akwizytorów małych tartaków, zaopatrujących je w pozaewidencyjne masy drewna okrągłego).

9. Jeżeli klient detaliczny lub incydentalny jest obowiązany do stosowania zamówień publicznych – nadleśniczy, w odpowiedzi na jego wystąpienie złożone w sprawie zakupu drewna w trybie prawa zamówień publicznych, jest obowiązany do podania ceny sprzedaży nie mniejszej aniżeli cena, o której mowa w ust. 6.

10. Sprzedaż na rzecz klientów detalicznych oraz incydentalnych jest prowadzona wyłącznie na przedpłaty.

11. Jeżeli z upływem czasu ilość sprzedanego drewna wyodrębnionego do sprzedaży klientom detalicznym oraz incydentalnym jest mniejsza, aniżeli wynika to ze zwyczajowego rytmu tej sprzedaży – nadleśniczy drewno z puli detalicznej i incydentalnej – w ilości odpowiadającej różnicy między ilością drewna, które zwyczajowo powinno zostać sprzedane klientom detalicznym, a ilością faktycznie sprzedaną – przekazuje do sprzedaży w trybie aplikacji „e-drewno”.

Podrozdział V

Sprzedaż drewna do jednostek organizacyjnych

prowadzących działalność gospodarczą

w zakresie przerobu drewna

obowiązanym do stosowania procedur

zamówień publicznych

§ 26

1. Drewno planowane do zbycia jednostkom organizacyjnym, prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie przerobu drewna i obowiązanym do stosowania zamówień publicznych przy zakupie dostaw, robót i usług, stanowi wyodrębnioną pozycję oferty sprzedaży, o której mowa w rozdziale VI niniejszego zarządzenia.

2. Składając propozycję puli drewna do sprzedaży nabywcom, o których mowa w ust. 1 – nadleśniczowie powinni brać pod uwagę ilość drewna zwyczajowo sprzedawanego tym klientom w latach minionych.

3. Do grupy jednostek organizacyjnych, o których mowa w ust. 1, zalicza się w szczególności:

1) tartaki należące do samorządu terytorialnego,

2) samorządowe wytwórnie palet,

3) wszelkie jednostki sektora finansów publicznych zajmujące się wytwarzaniem produktów z drewna okrągłego.

4. Sprzedaż drewna ww. jednostkom organizacyjnym następuje przy umowie, której stroną jest właściwe nadleśnictwo oraz dana jednostka organizacyjna, nabywająca drewno.

5. Nadleśniczy w odpowiedzi na wystąpienie złożone przez jednostkę organizacyjną, o której mowa w ust. 1, w sprawie zakupu drewna w trybie prawa zamówień publicznych, jest obowiązany do podania ceny sprzedaży nie mniejszej, aniżeli cena średnioważona, wynikająca z zapotrzebowań złożonych w trybie ofert internetowych w odniesieniu do danego nadleśnictwa przez nabywców obsługiwanych przez nadleśniczego – nabywcy lokalni (lub uzyskanej w trybie aukcyjnym lub submisyjnym, jeśli przedmiotem zakupu ma być tzw. surowiec cenny) – z odpowiednim uwzględnieniem terminu zapłaty, podanego przez zamawiającego w istotnych warunkach zamówienia.

6. Do puli drewna, o której mowa w niniejszym podrozdziale, nieznajdującego nabywcy z uwzględnieniem upływu czasu, regulację § 25, ust.11 stosuje się odpowiednio.

Podrozdział VI

Sprzedaż drewna w trybie

otwartej licytacji internetowej

z wykorzystaniem aplikacji „e-drewno”

§ 27

1. Do sprzedaży z użyciem aplikacji „e-drewno” przeznacza się surowiec drzewny, o którym mowa w § 22, ust. 1 i 2, § 23, ust. 9, § 24, ust. 6, § 25, ust. 11 oraz § 26, ust. 6.

2. Do sprzedaży z użyciem aplikacji „e-drewno” przeznacza się również drewno, które:

1) zostało przypisane do nabywcy w wyniku właściwej procedury, lecz nabywca nie przystąpił do umowy kupna–sprzedaży;

2) przestało być faktycznie nabywane przez nabywcę (lub faktycznie sprzedawane nabywcy z jego winy) ze względu na sytuację finansową nabywcy – pomimo podpisanej z nim umowy (odstąpienie sprzedawcy lub nabywcy od realizacji umowy);

3) w ciągu roku powinno zostać pozyskane i sprzedane (pomimo iż nie zostało ujęte w ofercie sprzedaży) ze względu na stan sanitarny lasu (np. nieprzewidziany rozwój kornika w drzewostanach świerkowych), w następstwie lokalnych pożarów lasu oraz innych zakłóceń w gospodarce leśnej – o ile opisane zdarzenia nie wyczerpują znamion siły wyższej, o której mowa w rozdziale VIII;

4) pojawia się w wyniku usuwania skutków stanów siły wyższej – jeżeli wykorzystanie aplikacji „e-drewno” zostało przewidziane w odpowiednim programie działania, związanego ze stanami siły wyższej (por.: rozdział VIII).

3. Drewno do sprzedaży w trybie aplikacji „e-drewno” przeznaczają nadleśniczowie lub kierownicy zakładów Lasów Państwowych.

4. Szczegółowy opis funkcjonowania oraz sposób posługiwania się aplikacją „e-drewno” przedstawiono w załączniku nr 13 do niniejszego zarządzenia.

5. Partia drewna, przeznaczona do sprzedaży w aplikacji „e-drewno”, która nie znalazła nabywcy w kolejnych licytacjach elektronicznych, może być:

1) wyłączana ze sprzedaży w danym roku, jeśli drewno to nie musi być pozyskane ze względu na uwarunkowania przyrodnicze i inne stany faktyczne (np. ze względu na konieczność pozyskania drewna trudno zbywalnego ze względu na cięcia rębne, wykonywane na danej powierzchni);

2) poddana, za zgodą dyrektora regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych, sprzedaży w trybie zaproszenia do negocjacji bezpośrednich z klientami zewnętrznymi (gotowymi do podjęcia takich negocjacji) z tym, że:

a) negocjacje takie prowadzi komisja trzyosobowa, powoływana na mocy decyzji odpowiednio przez nadleśniczego lub kierownika zakładu,

b) należy dążyć do tego, aby ww. negocjacje miały charakter zbiorowy, tj. by uczestniczyli w nich wszyscy potencjalni nabywcy drewna trudno zbywalnego,

c) z negocjacji jest sporządzany protokół, wymagający zatwierdzenia przez nadleśniczego lub kierownika zakładu,

5) po pozyskaniu – zbyta do zakładu LP po cenach ustalanych przez dyrektora regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych – z odpowiednim uwzględnieniem uregulowań podrozdziału III.

Rozdział VIII

Zbywanie drewna w stanach siły wyższej

§ 28

Szczegółowy sposób gospodarki surowcem drzewnym w stanach siły wyższej utrwalono w załączniku nr 14 do niniejszego zarządzenia.

Rozdział IX

Działalność składnic

w zakresie spedycji i wywozu drewna

§ 29

1. Działalność zakładów Lasów Państwowych, o której mowa w niniejszym rozdziale, może polegać na spedycji lub odsprzedaży drewna:

1) w stanie pierwotnym,

2) po manipulacji drewna.

2. Na drewno, o którym mowa w ust. 1, składa się:

1) stan remanentu drewna na początku roku kalendarzowego,

2) drewno nabywane z nadleśnictw, do ujęcia przez zakład w ofercie sprzedaży w trybie rokowań internetowych lub w trybie aukcyjnym (submisyjnym),

3) drewno skupowane ze źródeł zewnętrznych,

4) drewno nabywane z nadleśnictw po bezskutecznej procedurze jego sprzedaży w nadleśnictwach w trybie licytacyjnym z użyciem aplikacji „e-drewno” (por.: § 27, ust. 6, pkt 3),

5) drewno będące pozostałością działalności wytwórczej zakładów Lasów Państwowych oraz nadwyżką manipulacyjną lub załadunkową,

6) drewno nabywane z nadleśnictw po bezskutecznej procedurze jego sprzedaży w nadleśnictwach w trybie licytacyjnym z użyciem aplikacji „e-drewno” (por.: § 27, ust. 6, pkt 3);

7) drewno nabywane w ramach gospodarowania surowcem drzewnym w stanach siły wyższej, o którym mowa w § 28.

3. Drewno, o którym mowa w ust. 2, pkt 1–5, jest umieszczane w ofercie sprzedaży drewna. Sposób sporządzania oferty sprzedaży drewna przez zakłady opisano w załączniku nr 9, pod pozycją nr 2. Drewno to może być sprzedawane w trybie:

1) rokowań internetowych, o których mowa w § 19–22;

2) aukcji (submisji), o której mowa w § 23;

3) sprzedaży detalicznej, o której mowa w § 25.

4. Po bezskutecznym zbyciu w trybach, o których mowa w ust. 3, drewno jest sprzedawane w trybie licytacji, o której mowa w § 27, ust. 1–5. W trybie licytacji jest również zbywane drewno, o którym mowa w ust. 2, pkt 7, jak również wszelkie drewno pojawiające się w zakładzie do sprzedaży po sporządzeniu i zatwierdzeniu oferty sprzedaży drewna przez zakład.

5. Po bezskutecznym zbyciu w trybie licytacyjnym, o którym mowa w ust. 4, surowiec drzewny jest poddawany trybowi negocjacyjnemu, z odpowiednim wykorzystaniem uregulowań, o których mowa w § 27, ust. 6, pkt 2.

6. Drewno, o którym mowa w ust. 2, pkt 7, jest zbywane lub zagospodarowywane stosownie do zapisów w załączniku nr 14.

7. Nabywcy składają zapotrzebowanie na drewno, ujęte w ofercie sprzedaży zakładu Lasów Państwowych (pula do rokowań internetowych), według ceny surowca drzewnego loco las po zrywce.

8. Cena ryczałtu transportowo-spedycyjnego na 2008 rok i następne lata oraz ryczałtu w wypadku spedycji na koszt i staranie nadleśnictw zostanie ustalona oddzielnym trybem na podstawie negocjacji zainteresowanych stron – przed etapem obkładania oferty sprzedaży drewna zapotrzebowaniami na drewno.

9. Zakłady Lasów Państwowych surowiec drzewny, o którym mowa w ust. 8 (pula do rokowań internetowych), sprzedają do nabywców obsługiwanych na szczeblu RDLP oraz DGLP. Podstawą sprzedaży są umowy kupna–sprzedaży, podpisywane odpowiednio przez dyrektora regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych lub dyrektora generalnego Lasów Państwowych. Realizacja sprzedaży surowca przebiega na podstawie miesięcznych i kwartalnych harmonogramów, stanowiących integralną część umów, o których mowa w zdaniu poprzedzającym. Rolę koordynatora sprzedaży w każdym wypadku pełni dyrektor regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych.

10. Na podstawie ustalonego planu sprzedaży drewna do zakładów Lasów Państwowych, nadleśnictwa – zakłady spisują porozumienia nabycia surowca z nadleśnictw. W porozumieniach tych uwzględnia się ceny rozliczeniowe, ustalone w ramach nadzoru przez dyrektora regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych, właściwego ze względu na położenie siedziby zakładu Lasów Państwowych. Przy ustalaniu cen rozliczeniowych bierze się pod uwagę wyniki rokowań internetowych oraz koszty, o których mowa w ust. 12.

11. Wywóz drewna z lasu odbywa się staraniem i na koszt zakładu LP. Dokumentem potwierdzającym przekazanie towaru jest kwit wywozowy.

12. Rozliczenia między nadleśnictwami i zakładami LP następują na podstawie faktur wystawianych przez nadleśnictwa na podstawie kwitów wywozowych z uwzględnieniem cen rozliczeniowych, o których mowa ust. 11.

13. Umowy dotyczące spedycji odrębnym trybem są podpisywane bezpośrednio między nabywcami surowca drzewnego i zakładem LP lub nabywcami surowca drzewnego i dyrektorem regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych, jako podpisującymi umowę kupna–sprzedaży.

14. Jeżeli wystąpi brak możliwości wykonania spedycji drewna według przyjętych harmonogramów, zakłady Lasów Państwowych mogą korzystać z usług spedytorów zewnętrznych. Zakłady Lasów Państwowych organizują przetarg (zgodnie z przepisami właściwymi w sprawie zamówień publicznych), podpisując następnie odpowiednie umowy z tymi spedytorami zewnętrznymi.

15. Rozliczanie między zakładem LP i nabywcami odbywa się na podstawie faktur wystawianych na podstawie specyfikacji wysyłkowych.

Rozdział X

Ochrona mienia Skarbu Państwa

przy sprzedaży drewna

§ 30

Zabezpieczenie interesów Skarbu Państwa na etapie zawierania umów należy do kierownika jednostki organizacyjnej Lasów Państwowych podpisującej umowę kupna–sprzedaży.

§ 31

1. Preferowany jest sposób płatności przed odbiorem drewna.

2. Zabezpieczenie należności zawarte jest każdorazowo w podpisywanych umowach.

3. Sprzedający każdorazowo określa potrzebę zabezpieczenia należności wynikających z realizacji umów.

4. W wypadku zastosowania w umowie terminu płatności, należy wybrać formę zabezpieczenia, wybraną z podanych:

1) gwarancja bankowa,

2) ubezpieczenie na koszt dłużnika w uznanej przez sprzedającego instytucji ubezpieczającej,

3) factoring pełny (koszt factoringu obciąża kupującego),

4) cesja” praw z lokaty,

5) inne „produkty” zabezpieczenia płatności, zaproponowane przez bank, dające gwarancje zabezpieczenia interesu Skarbu Państwa.

Rozdział XI

Regulacje końcowe

§ 32

W wypadku, gdy nabywca nie dysponuje sprzętem komputerowym, nadleśniczy (działając przez swoje służby) zapewnia możliwość korzystania z komputera LP, umiejscowionego najbliżej siedziby nabywcy; zapewnia się pomoc w wypełnieniu raptularza zgłoszeniowego, w internetowym głosowaniu regionalnym i innych czynnościach związanych z niezbędną obsługą Portalu Leśno-Drzewnego.

§ 33

Zgodnie z wykazem, o którym mowa w zarządzeniu nr 41 dyrektora generalnego Lasów Państwowych z 4 lipca 2007 r. (znak: OR-013-3/07) w sprawie ustalenia standardowej klasyfikacji haseł służących grupowaniu aktów reglamentacji wewnętrznej dyrektora generalnego Lasów Państwowych, niniejsze zarządzenie należy do grupy aktów reglamentacji wewnętrznej, ujętej pod pozycjami 1 f) oraz 9 i.

§ 34

Z dniem wejścia w życie niniejszego zarządzenia traci moc zarządzenie nr 52 dyrektora generalnego Lasów Państwowych
z 23 października 2006 r. w sprawie ustalenia sposobu sprzedaży drewna przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe.

§ 35

Uzasadnienie regulacji niniejszego zarządzenia zawarto w załączniku 15.

§ 36

Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania.

DYREKTOR GENERALNY

LASÓW PAŃSTWOWYCH

mgr inż. Andrzej Matysiak

UWAGA

Z powodu nadmiernej objętości, załączników nie publikujemy w Biuletynie Informacyjnym Lasów Państwowych - są one dostępne w formie elektronicznej w Portalu Leśno-Drzewnym (przyp. red.).

Przypisy:

1) Statut Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe został nadany zarządzeniem nr 50 ministra ochrony środowiska, zasobów naturalnych i leśnictwa z 18 maja 1994 r.; w § 6 Statutu Lasów Państwowych ustanowiono, że w wykonaniu zadań określonych przez ustawę (o lasach) oraz przez przepisy wykonawcze do ustawy, a także innych przepisów prawnych dyrektor generalny wydaje zarządzenia i decyzje obowiązujące w Lasach Państwowych.

2) W § 8, ust. 1, pkt 5 Statutu Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe określono, że „Dyrektor generalny Lasów Państwowych ustala w szczególności (...) zasady sprzedaży drewna przez Lasy Państwowe....”.

3) Przez zasadniczą działalność administracyjną należy tu rozumieć działalność pomocniczą (w rozumieniu przepisów właściwych w sprawach Polskiej Klasyfikacji Działalności) na rzecz wszelkiej działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży surowca drzewnego (działalność gospodarcza w zakresie sprzedaży drewna obejmuje w szczególności przygotowywanie surowca drzewnego do wydania oraz faktyczne wydawanie tego surowca nabywcom lub ich przedstawicielom).

4) Sprawę skupu drewna, prowadzonego przez jednostki organizacyjne Lasów Państwowych w sposób kompleksowy, ureguluje odrębne zarządzenie dyrektora generalnego Lasów Państwowych; w ramach tego zarządzenia zostanie zawarty wywód, że w świetle prawa uprawnienie do skupu drewna przypada wyłącznie zakładom Lasów Państwowych.

5) W § 10 Statutu ustanowiono, że „Dyrektor generalny Lasów Państwowych może powoływać inne, stałe lub doraźne, zespoły doradcze dla określonych spraw i problemów z zakresu działalności Lasów Państwowych oraz określać zasady i tryb działania takich zespołów”.

7) W myśl definicji zawartej w art. 4, pkt. 9 ustawy z 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. z 2007 r., nr 50, poz. 331, nr 99, poz. 660, nr 171, poz. 1206) przez rynek właściwy należy rozumieć „(...) rynek towarów, które ze względu na ich przeznaczenie, cenę oraz właściwości, w tym jakość, są uznawane przez ich nabywców za substytuty oraz są oferowane na obszarze, na którym, ze względu na ich rodzaj i właściwości, istnienie barier dostępu do rynku, preferencje konsumentów, znaczące różnice cen i koszty transportu, panują zbliżone warunki konkurencji”.

8) Korzystając z załączników 7 i 8 można, na przykład, mówić o rynku właściwym drewna tartacznego sosnowego o małym ryzyku handlowym z nadleśnictwa Maskulińskie (drewno takie jest zasadniczo zbywane w trybie rokowań internetowych); innym przykładem może być rynek właściwy drewna tartacznego sosnowego z nadleśnictwa Maskulińskie zaspokajającego incydentalne zapotrzebowanie na drewno do przerobu lub zużycia w ramach zarobkowej działalności gospodarczej; kolejny przykład: rynek właściwy drewna użytkowego – przemysłowego sosnowego o małym ryzyku handlowym objętego usługą transportowo-spedycyjną świadczoną przez Zespół Składnic Lasów Państwowych w Siedlcach.

9) Zrębki oraz baloty są wytwarzane z drewna pozyskiwanego w ramach:

a) użytkowania głównego lasu w toku pielęgnacji lasu,

b) głównego użytkowania rębnego lasu,

c) użytkowania ciągłego lasu.

Drewno na zrębki oraz baloty może być również pozyskiwane poza etatem cięć przy realizacji różnych działań (na przykład w ramach usuwania drzew, stanowiących zadrzewienia). Przykładem działań, skutkujących pozyskiwaniem drewna na zrębki oraz baloty poza etatem cięć są melioracje agrotechniczne, przygotowujące powierzchnie do odnowienia lasu. W każdym wypadku, w którym działalność skutkująca pozyskaniem drewna, nie jest ściśle związana z tym, że wykonanie danych czynności (użytkowanie główne lasu w toku pielęgnacji lasu, główne użytkowanie rębne lasu, użytkowanie główne ciągłe, melioracje agrotechniczne w celu przygotowania powierzchni do odnowienia) warunkuje pobranie pożytku naturalnego (zrębków, balotów itp.) – pożytki te należy zaplanować oraz ująć w ofercie sprzedaży drewna. W każdym wypadku, w którym działalność skutkująca pozyskaniem drewna,
z woli nadleśniczego powinna wiązać się z pobraniem pożytku przez wykonawcę prac pozyskania drewna, drewno to (w tym drewno zrębkowane oraz balotowane) po zaplanowaniu powinno zostać zasadniczo ujęte (z zastrzeżeniem wyjątków, o których mowa pod koniec niniejszego przypisu) w portalu, w ramach oferty sprzedaży, choćby znalazł się tylko jeden chętny do takiego pozyskania drewna w ramach samowyrobu. Koszty samowyrobu powinny zostać zaliczone odpowiednio do kosztów pielęgnowania lasu, użytkowania głównego rębnego, melioracji agrotechnicznych itp. Dokonujący samowyrobu powinien wystawiać fakturę, obciążającą nadleśnictwo za wykonane czynności w ramach gospodarki leśnej. Nadleśnictwo powinno obciążać dokonującego somowyrób fakturą za pozyskany surowiec drzewny. Oznacza to, że w ofercie zakupu oferent powinien oferować cenę zakupu bez uwzględniania okoliczności, że będzie ponosił koszty tego samowyrobu. Wyjątkowo drewno z samowyrobu do postaci zrębków lub balotów może być sprzedawane
poza portalem (ceny sprzedaży negocjowane z wytwórcą zrębków oraz balotów), jeżeli wymaga tego stan siły wyższej lub występuje udokumentowany stan faktyczny jednej firmy, zdolnej do wykonania w danym regionie kraju usługi zrębkowania lub balotowania. Niniejszy przypis odnosi się do samowyrobu drewna przeznaczonego do sprzedaży w trybie rokowań internetowych.

10) Przykład: nabywca X złożył zapotrzebowanie na grupę handlową drewna tartacznego sosnowego, obejmującą trzy oferty zakupu (swoje zapotrzebowanie chce zrealizować w trzech nadleśnictwach); jego zapotrzebowanie zostało ocenione na 8 punktów z 10 możliwych. Oferta zakupu w jednym z nadleśnictw spotkała się wynikowo z nadpodażą surowca drzewnego. Z tego kierunku zakupu nabywcy zostanie przydzielona cała, ujęta w jego ofercie, ilość drewna. W drugim z nadleśnictw oferta zakupu spotkała się z przewagą popytu nad podażą. W pierwszej fazie rokowań internetowych zapotrzebowanie nabywcy z tego kierunku zakupu (z tego nadleśnictwa) zostanie zredukowane o 20% (zgodnie z zasadą odwrotnej proporcjonalności: oferty, składającej się na zapotrzebowanie ocenione na 10 punktów na kierunkach przeofertowanych w pierwszej fazie zakupu nie są redukowane; oferty, składające się na zapotrzebowanie ocenione na 0 punktów są redukowane w całości). Jednak po pierwszej fazie rokowań okazało się, że na danym kierunku pozostaje jeszcze drewno do zagospodarowania. W ramach drugiej fazy rokowań do tego nabywcy zostanie przypisana dodatkowa ilość drewna niezagospodarowanego, tym razem zgodnie z zasadą: przypis tym większy, im wyższa ocena łącznego zapotrzebowania. W trzecim z nadleśnictw po pierwszej fazie rokowań okazało się, że redukcja odwrotnie proporcjonalna do łącznej oceny zapotrzebowania powoduje paradoks ujemnego stanu drewna oferowanego do sprzedaży (żeby redukcję ograniczyć tylko do reguły odwrotnej proporcjonalności łącznej oceny zapotrzebowania, należałoby zwiększyć ofertę sprzedaży drewna z danego kierunku, co jest niemożliwe). W drugiej fazie rokowań musi zatem nastąpić dodatkowa redukcja zapotrzebowania na drewno z danego kierunku – tym mniejsza, im wyżej oceniono łączne zapotrzebowanie nabywcy na drewno.