Zimowa Szkoła Leśna po raz jedenasty
Ponad 300 słuchaczy – leśników, pracowników BULiGL, studentów uczelni leśnych, a także firm prezentujących technologie geomatyczne - uczestniczyło w tegorocznej Zimowej Szkole Leśnej. Tym razem temat sesji dotyczył zastosowania geomatyki w leśnictwie.
- Geoinformatyka otwiera nowe perspektywy, horyzonty w wielu dziedzinach wchodzących w skład leśnictwa – powiedział prof. Jacek Hilszczański, dyrektor Instytutu Badawczego Leśnictwa, podczas rozpoczęcia XI Zimowej Szkoły Leśnej, w tym roku sesja trwała od 12 do 14 marca.
Jacek Sagan, dyrektor Departamentu Leśnictwa w Ministerstwie Środowiska podkreślił, że geoinformatyka jest jednym z narzędzi pozwalającym poszerzać wiedzę z zakresu leśnictwa. - Ułatwia pracę tym, którzy na co dzień zmagają się z trudami pracy w terenie, ale też tym, którzy przetwarzają informacje zbierane dzięki nowoczesnym technikom i technologiom w tej dziedzinie - powiedział.
Chociaż, jak przypomniał prof. Heronim Olenderek, emerytowany kierownik Zakładu Systemów Informacji Przestrzennej i Geodezji Leśnej w Katedrze Urządzania Lasu, Geomatyki i Ekonomiki Leśnictwa SGGW, pierwsza praca doktorska z zastosowaniem zdjęć lotniczych do określenia niektórych drzew stojących powstała już 50 lat temu, to szybki rozwój technologii geomatycznych w ciągu ostatnich lat umożliwił ich powszechniejsze wykorzystanie.
Właśnie możliwości wykorzystania geomatyki w gospodarce leśnej przesądziły o wyborze tematu sesji ZSL. Podczas ZSL wielokrotnie podkreślano, że dane satelitarne są potencjalnym źródłem dodatkowej informacji do szacowania wielkości biomasy leśnej i akumulacji węgla w skali zarówno globalnej jak i krajowej.
Co ważne, wykorzystanie danych z lotniczego skanowania laserowego może znacząco poprawić dokładność określania zapasu dla pojedynczych wydzieleń, a dotychczasowe doświadczenia z Polski wskazują, iż zasadne są prace nad wdrożeniem tych metod do praktyki leśnej. Uczestnicy sesji zauważyli, że ta wciąż rozwijająca się dziedzina już jest wykorzystywana podczas podejmowania decyzji dotyczących planowania, realizacji i monitorowania zabiegów gospodarczych w leśnictwie.
Dane teledetekcyjne umożliwiają również szybkie i precyzyjne szacowanie rozmiarów szkód, które powstają podczas klęsk żywiołowych, czy gradacji owadzich. Dlatego, jak zauważono konieczne są dalsze prace nad standaryzacją i optymalizacją metodyki oraz opracowanie procedur, które pozwolą na szybkie i skuteczne działanie w przypadku wystąpienia klęski.
Technologie geomatyczne znajdują coraz szersze zastosowanie m.in. podczas prac z zakresu oceny różnorodności biologicznej, zarówno fauny jak i flory. Warto dodać, że zebrane dane mogą być alternatywą lub uzupełnieniem dla badań in situ i wspomóc proces wspierania decyzji w jednostkach zarządzających lasami w zakresie rekreacyjnej funkcji lasu.
Ponadto nowe technologie, możliwości ich przetworzenia umożliwiają bezinwazyjne pozyskanie informacji nawet o obszarach trudnodostępnych. - Potrzebujemy coraz dokładniejszych danych, które odpowiednio przedstawione są przydatne w zarządzaniu lasami na różnym poziomie. Są one również niezwykle istotne do prowadzenia dyskusji zarówno na szczeblu krajowym jak i międzynarodowym - powiedział Tomasz Markiewicz, dyrektor RDLP w Poznaniu, prowadzący jedną z sesji tematycznych.
