V sesja Zimowej Szkoły Leśnej
Tematem tegorocznej sesji ZSL, która odbyła się w dniach 19-21 marca w siedzibie IBL w Sękocinie Starym, było planowanie w gospodarstwie leśnym XXI wieku.
Przez trzy dni omawiano znaczenie planowania urządzeniowego w polityce leśnej państwa, wzajemne oddziaływanie planów urządzenia lasu oraz planów i strategii kształtujących otoczenie gospodarki leśnej, a także zagadnienia związane z metodami zagospodarowania w planie urządzenia lasu oraz kwestię zagrożeń wpływających na realizację wszystkich funkcji lasu.
Wśród referentów znaleźli się zarówno przedstawiciele władz leśnych, jak i naukowcy czy praktycy. Nie zabrakło też pomysłodawcy ZSL, prof. Andrzeja Klocka z IBL, który wspólnie z Lechem Płotkowskim i Jarosławem Piekutinem z SGGW, przedstawili ekonomiczno-finansowe problemy w planowaniu urządzania lasu.
Dużym urozmaiceniem programu były wystąpienia prelegentów z Niemiec, Austrii, Słowacji, Szwecji i Stanów Zjednoczonych. Referaty, zwłaszcza gości z Niemiec, koncentrowały się na problemach planowania urządzeniowego, choć nie zabrakło też zagadnień związanych np. z wiązaniem węgla przez lasy. Wyniki swoich badań w tej dziedzinie przedstawił prof. Wiliam Keeton z USA.
Planowanie w gospodarstwie leśnym nierozerwalnie łączy się z polityką leśną państwa oraz strategią rozwoju gospodarki leśnej. O powiązaniu tych zagadnień z urządzaniem lasu mówił Janusz Zaleski, wiceminister środowiska. Plan urządzenia lasu, podstawowy dokument gospodarki leśnej, jest narzędziem realizacji polityki leśnej państwa. A ważną pozycję w realizacji celów tej polityki stanowi ochrona przyrody oraz poprawa stabilności ekosystemów leśnych. Nie mniej ważnym celem jest produkcja surowca drzewnego. Jak pogodzić tak rozbieżne funkcje?
Według ministra wszelkie konflikty pomiędzy różnymi funkcjami lasów powinna łagodzić wielofunkcyjna gospodarka leśna. - Główne problemy, z którymi muszą się w związku z tym zmierzyć władze leśne to: sprawa uznawania lasów ochronnych, plany urządzenia lasu dla nadleśnictw Puszczy Białowieskiej (Białowieża, Browsk i Hajnówka) oraz negatywne opinie regionalnych dyrekcji ochrony środowiska dotyczące strategicznych ocen oddziaływania na środowisko PUL. Być może ministrowi potrzebny będzie jakiś zinstytucjonalizowany głos doradczy pomocny w rozstrzyganiu sporów na etapie uzgodnień – argumentował Janusz Zaleski. Poruszanie tak gorących tematów, a zwłaszcza kwestii PUL dla nadleśnictw puszczańskich na lata 2012-2021, w którym etat miąższościowy użytków rębnych i przedrębnych został ustalony na poziomie niespełna 470 tys. sześc. grubizny netto, nie mogło się obejść bez dyskusji. Minister podkreślił jednak, że PUL dla tych trzech nadleśnictw należy traktować zupełnie inaczej niż inne plany.
Kolejny „gorący” temat to projektowanie zadań z zakresu ochrony przyrody dla obszaru Natura 2000 na gruntach w zarządzie nadleśnictwa. Ramowe wytyczne w tej sprawie przedstawiła Nina Dobrzyńska, dyrektor Departamentu Leśnictwa i Ochrony Przyrody MŚ. Dokument jest już gotowy, czeka tylko na ostateczną akceptację ministra. Zgodnie z nim za kluczowe uznano ścisłą współpracę oraz udział instytucji, w tym RDOŚ, na poszczególnych etapach opracowywania PUL, to jest w obradach Komisji Założeń Planu, na naradzie techniczno-gospodarczej i komisji projektu planu.
Przyjęto rozwiązanie, że procedowanie i uzgadnianie zadań ochronnych dla obszaru Natura 2000 w granicach nadleśnictwa będzie się odbywać równolegle z procedurą strategicznej oceny oddziaływania na środowisko, szczególnie w procesie sporządzania prognozy oddziaływania ustaleń planu urządzenia lasu na środowisko.
Organizatorami spotkania, które zgromadziło około 250 słuchaczy byli Instytut Badawczy Leśnictwa i Lasy Państwowe.
Więcej na ten temat w kwietniowym wydaniu „Głosu Lasu”
