Przybysz z Ameryki coraz częstszym gościem w lasach

W tym sezonie grzybowym jedno z głównych pytań dotyczyło pewnego gatunku grzyba. Coraz częściej w koszykach grzybiarzy lądował złotak wysmukły, który nie jest rodzimym gatunkiem.
29.10.2019 | Tomir Kubicki, Nadleśnictwo Przymuszewo

W tym sezonie grzybowym jedno z głównych pytań dotyczyło pewnego gatunku grzyba. Coraz częściej w koszykach grzybiarzy lądował złotak wysmukły, który nie jest rodzimym gatunkiem.

Kapelusz początkowo wypukły, nigdy niespłaszczający się całkowicie, osiąga średnicę 4-20 cm. Powierzchnia sucha i matowa, rudawa z charakterystyczną „falbanką” na krawędzi kapelusza. U młodych owocników kapelusz od ciemnobrązowego do cynamonowego. Od spodu jaskrawożółty do żółtozielonego. Trzon 7-15 cm stosunkowy długi przypominający bardziej koźlarza niż borowika, żółty lub brzoskwiniowy, silnie bruzdowany z żłobkowaną powierzchnią. Miąższ ma odcień różowawy, barwa nie zmienia się pod wpływem utlenienia.

Jeden z leśniczych Nadleśnictwa Przymuszewo znajdującego się na terenie RDLP w Toruniu, kiedy został zapytany o ten gatunek z lekkim zdumieniem stwierdził, że to jest złotak wysmukły (Aeroboletus projektellus) zwany też borowikiem amerykańskim albo borowikiem wrzosowym.

Gatunek ten pojawił się w Europie ok. 10 lat temu, najpierw na Litwie, a następnie rozprzestrzenił się wzdłuż wybrzeża Bałtyku. Od kilku lat znany jest grzybiarzom nadbałtyckich borów.

Należy do rodziny borowikowatych, ale do innego rodzaju niż krajowy borowik. Pochodzi z północno-wschodnich terenów Stanów Zjednoczonych.

Bardzo dobrze „wchodzi” w mikoryzę z powszechnie rosnącą sosną i jako gatunek inwazyjny jest podejrzewany o próbę wyparcia borowika szlachetnego!  Warto wyjaśnić, że w związki mikoryzowe z drzewami (przeważnie świerkami, sosnami, brzozami) wchodzi przy obecności bakterii z rodzaju Pseudomonas.

Znacznie mniej wymagający złotak wysmukły owocnikuje obficiej, jest - według nadbałtyckich grzybiarzy - smacznym grzybem. Do tego rzadko bywa robaczywy, gdyż nie został jeszcze poznany przez rodzime gatunki muchówek i błonkówek, które składają jajeczka w młodych owocnikach grzybów.

Obecność przybysza z Ameryki w lasach oddalonych przeszło 100 km od wybrzeża świadczy o rozpoczęciu jego inwazji w głąb lądu.