Poszukiwano śladów „łowców reniferów”

Zakończył się szósty sezon badań wykopaliskowych prowadzonych na obrzeżach toruńskiego poligonu w Nadleśnictwie Gniewkowo. Prowadzone badania miały na celu odkrycie śladów po „łowcach reniferów”.
07.08.2020 | Agnieszka Zając, Nadleśnictwo Gniewkowo

Zakończył się szósty sezon badań wykopaliskowych prowadzonych na obrzeżach toruńskiego poligonu w Nadleśnictwie Gniewkowo. Prowadzone badania miały na celu odkrycie śladów po „łowcach reniferów”.

Archeolodzy, doktoranci i studenci z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu pod kierunkiem dr Beaty Bielińskiej-Majewskiej z Muzeum Okręgowego w Toruniu przez kilka tygodni przeszukiwali teren leśnictwa Rudak. Poszukiwano śladów dawnych wędrowców, czyli „łowców reniferów”.

„Łowcy" to grupa wędrowców, która około X tysiąclecia przed naszą erą pojawili się na tamtych terenach, gdy ustąpił lodowiec.

Do tej pory dzięki badaniom udało się odnaleźć ponad 10 tys. zabytków ruchomych. Odkryto liczne krzemienne narzędzia, takie jak rylce, drapacze oraz groty strzał.

Przeczytaj o odkryciach na terenie Puszczy Białowieskiej

Po rodzaju krzemienia użytego do wyrobu narzędzi oraz sposobu jego obrabiania, specjaliści przyporządkowali ich właścicieli do konkretnej kultury lub rejonu, z którego pochodzą.

Łowcy reniferów swoją potoczną nazwę zawdzięczają prowadzonemu przez siebie specyficznemu trybowi życia. Byli to ludzie, którzy wraz ze swoimi rodzinami podążali śladem reniferów i wraz z nimi w miarę ocieplania się klimatu kierowali się na północ.

Wędrowali wzdłuż Wisły, a w miejscach zwężenia rzeki, gdzie prawdopodobnie się przez nią przeprawiali, zakładali przejściowe obozowiska. Łowcy polowali również na licznie występujące na tych terenach łosie, zające, dziki oraz lisy polarne. Chociaż prowadzili koczowniczy tryb życia i nie osiedlali się na stałe w miejscach, gdzie zakładali swoje tymczasowe obozowiska stawiali szałasy ze skór, palili ogień, a z pozyskanego krzemienia wyrabiali broń i narzędzia.

Ze względu na fakt, że ludzie ci zamieszkiwali tereny ówczesnej Polski około 10 tysięcy lat przed naszą erą zachowało się niewiele śladów ich obecności.

Drewno, skóry czy kości bardzo rzadko są znajdywane podczas wykopalisk. Znacznie częściej archeolodzy odnajdują różne formy narzędzi krzemiennych. Dodatkowo po specyficznym układzie kolorów odkrywanych warstw gleby naukowcy potrafią ustalić miejsce ustawienia szałasu lub ślad po ognisku, które zostało rozpalone 10 tysięcy lat przed naszą erą.

Prace badawcze finansowane są przez Kujawsko-Pomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Toruniu oraz Muzeum Okręgowe w Toruniu.