Odszedł prof. Andrzej Szujecki [wideo]

W poniedziałek, 9 października zmarł prof. Andrzej Szujecki, wybitny naukowiec, którego dorobek znacząco przyczynił się do rozwoju nauk leśnych. Wyniki badań profesora zostały wdrożone do praktyki i zapoczątkowały przełom w polityce leśnej kraju.
11.10.2017

W poniedziałek, 9 października zmarł prof. Andrzej Szujecki, wybitny naukowiec, którego dorobek znacząco przyczynił się do rozwoju nauk leśnych. Wyniki badań profesora zostały wdrożone do praktyki i zapoczątkowały przełom w polityce leśnej kraju.

Studia wyższe kończył na Wydziale Leśnym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w 1953 r. W 1962 r., Rada Wydziału Leśnego SGGW nadała stopień doktora nauk leśnych, a w 1966 r. stopień doktora habilitowanego. Tytuł profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1974 r., a profesora zwyczajnego nauk leśnych w 1980 r.

Pracę zawodową rozpoczął w 1953 r. w Katedrze Ochrony Lasu SGGW, zajmując kolejno stanowiska od zastępcy asystenta do profesora. Od 1982 do 1993 r. był kierownikiem Katedry Ochrony Lasu i Ekologii SGGW. W latach 1970-1975 i 1984-1990 pełnił funkcję Dziekana Wydziału Leśnego SGGW, a w latach 1975-1981 Prorektora tej uczelni. W latach 1984-1986 był zastępcą sekretarza naukowego Wydziału Nauk Biologicznych, następnie Nauk Rolniczych i Leśnych PAN.

Był wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Entomologicznego (1967-1975), a w latach 1981-1993 przewodniczył Polskiemu Towarzystwu Leśnemu. W latach 1970-1991 został przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Badawczego Leśnictwa.


W swojej pracy naukowej profesor specjalizował się w zakresie entomologii taksonomicznej i leśnej, ze szczególnym uwzględnieniem ekologii owadów oraz zagadnień dotyczących wpływu działalności człowieka na biocenozę i ekosystem leśny. Stworzył szkołę naukową wykorzystującą zooindykację jako metodę monitoringu i waloryzacji lasu. Wyniki badań zawarł w 250 pracach naukowych, popularnonaukowych i publicystycznych, w tym także poświęconych polityce leśnej.

Warto przypomnieć, że prof. Szujecki był również inicjatorem wprowadzenia programów ochrony przyrody do planów urządzenia lasu oraz wdrożenia nowatorskiej formy organizacyjnej Lasów Państwowych w postaci Leśnych Kompleksów Promocyjnych.

Doprowadził do opracowania polityki leśnej państwa, a stanowisko Polski wobec globalnych problemów leśnictwa i ochrony środowiska prezentował na światowym forum i na konferencjach. Był inicjatorem pierwszego po 70 latach kongresu Leśników Polskich.

Profesor był także zaangażowany w opracowanie założeń ogólnopolskiego programu badawczego „Ekologiczne podstawy gospodarki leśnej i kształtowania zdolności lasu do pełnienia wielostronnych funkcji”. Wyniki tego programu, jak i wcześniejszych badań interdyscyplinarnych, stworzyły podstawy koncepcji proekologicznego modelu gospodarki leśnej.

W 1999 r. przeszedł na emeryturę, nie zaprzestając jednak pracy naukowej i popularyzacji wiedzy. Pod jego redakcją naukową powstało też opracowanie „Z Dziejów Lasów Państwowych i Leśnictwa Polskiego 1924-2004”.

Profesor służył także swoją wiedzą fachową i doświadczeniem pracownikom Ministerstwa Środowiska, leśnikom i naukowcom, pełniąc m.in. funkcje: doradcy Ministra Środowiska w latach 2001-2003, przewodniczącego Rady Leśnictwa (2002-2005) i przewodniczącego Zespołu Koordynacyjnego ds. Narodowego Programu Leśnego.

Prof. Szujecki był autorem książek „Ekologia owadów leśnych” oraz „Czy lasy muszą zginąć”, współautorem „Biologiczne metody walki ze szkodnikami roślin”, podręcznika „Entomologia leśna”, a także współautorem podręcznika „Ochrona lasu”.